راهنمایی هایی برای دستیابی والدین به اینترنت ایمن

موبنا – تیتر اخبار و تحقیقات آماری در رابطه با شکارچیان اینترنتی(انسان های بدخواه) بسیار نگران کننده است، از این رو -در دنیای امروز- بر عهده داشتن مسئولیت سرپرستی کودکان بدون نگرانی در رابطه با تامین امنیت آنها در فضای مجازی غیر ممکن است. خوشبختانه سرپرستی یک کودک در فضای آنلاین مورد متفاوتی از سرپرستی کودک در دنیای واقعی نیست. نکته کلیدی آن است که بدانیم؛ اینترنت در مقایسه با تلویزیون شباهت بیشتری به دنیای واقعی دارد! والدین اغلب قوانینی را در ارتباط با مشاهده تلویزیون و رفت و آمد با دوستان بدون حضور یک بزرگتر وضع می کنند زیرا تمایل دارند تا اصلاعات روشنی از وضعیت فرزند خود در اختیار داشته باشند. زمانی که بچه ها کم سن و سال تر هستند و یا هنگامی که از خانه دور می شوند معمولا یکنفر آنها را همراهی می کند و والدین اغلب امتیازاتی را از فرزندان خود به دلیل عدم فرمانبرداری سلب می کنند. احتمالا شما هم در منزل خود چنین وضعیتی را تجربه کرده اید و این شروعی بسیار مناسب برای آموزش مفهوم “امنیت” به فرزندان است که نهایتا می تواند شروعی نیز برای کاربرد این واژه در فضای مجازی تلقی شود.
با فرزندان خود صحبت کنید. مانند هر مورد دیگر، ابتدا فرزندان باید با انتظارات شما آشنا شوند، مفهوم امنیت در فضای مجازی را دریابند و به راحتی در رابطه با مسائل و نگرانی ها گفتگو کنند.
دستورالعمل ها را مشخص کنید. چارچوبی را به منظور زمان و میزان استفاده از رایانه برای کودکان مشخص کنید. در رابطه با محدوده آزادی آنها در فضای آنلاین صراحت داشته باشید. در فضای مجازی اولویت با انجام تکالیف مدرسه باشد. در مورد جذابیت های اینترنت مانند پیام رسان های فوری، اتاق های گفتگو(چت روم)، بلاگ ها، شبکه های اجتماعی(مای اسپیس، فیسبوک) و پایگاه های مجازی آنلاین(Club Penguin, RuneScape, Gaia, Webkinz) با فرزندان خود بیشتر گفتگو کنید. با فرزندان خود قراردادی در رابطه با انتظارات خانواده تنظیم کرده و به اتفاق آن را امضا کنید. گنجاندن عواقب بی توجهی به تعهدات در “قراداد” را نیز فراموش نکنید.
پیگیر باشید. بسیار اهمیت دارد که به قوانین پایبند باشید و بدانید: کودکان بیشتر از آن که با شما اختلاف نظر داشته باشند، به اجرای قوانین از جانب شما چشم دوخته اند. در قدم اول زمان مجاز برای فعالیت های آنلاین را مشخص کنید، سپس از نرم افزارهای مانیتورینگ برای بررسی سابقه عملکرد فرزندانتان در فضای مجازی بهره ببرید.
توجه داشته باشید. قرار دادن رایانه در اتاق نشیمن در صورتی که با توجه شما نسبت به عملکرد فرزندانتان همراه نباشد، مکفی نخواهد بود. برقراری ارتباط با فرزند و صحبت در رابطه با فعالیت های آنلاین وی را جز عادات خود قرار دهید، دقیقا همانطور که انتظار دارید تا از کیفیت دوستان و فعالیت های او در خارج از منزل اطلاع داشته باشید.
بیشتر بخوانید. اگر درباره فعالیت های آنلاین فرزندان خود سوال می کنید و در درک و تحلیل پاسخ آنها مشکل دارید، زمان آن است که مطالعه در راستای افزایش اطلاعات را اغاز کنید. البته می توانید با جستجوی آنلاین، پاسخ های مورد نظر خود را در میان مقالات اینترنتی بیابید.
به سرگرمی ها بپیوندید. تفاوتی ندارد که در یک مسابقه ورزشی شرکت کنید یا برنامه ای برای مسافرت ترتیب بدهید و یا حتی لذت وبگردی با فرزندان را تجربه کنید. اگر فرزند شما نسبت به انجمن های آنلاین مانند مای اسپیس، فیسبوک و… علاقه مند است، هر چه سریعتر شناسه کاربری(پروفایل) مخصوص به خود را ایجاد کرده و نام فرزندتان را به لیست دوستان خود اضافه کنید. این روش به والدین کمک می کند تا از نحوه و کیفیت عملکرد کودکان خود در فضای آنلاین اطلاعات بهتری داشته باشند و روابط مناسب تریرا نیز با آنها تجربه کنند.
از تکنولوژی های موجود استفاده کنید. بی شک هیچگونه کمبودی در میزان و نحوه دسترسی به نرم افزارهای ایمنی مختص کنترل، ردیابی و یا اعمال محدودیت ها در فضای آنلاین، وجود ندارد. زمانی را صرف جمع آوری اطلاعات بیشتر پیرامون نرم افزاهای فیلترنگ، مانیتورینگ، فایروال ها، مرورگرهای مخصوص کودکان و سایر ابزارهای مرتبط با افزایش سطح کنترل والدین بر فرزندان نمائید. این تکنولوژی ها شما را از مبدل شدن به والدینی “قدرتمند”(خشن) بی نیاز کرده در حالیکه پیشبرد اهداف شما را نیز آسانتر می کنند، بویژه در رابطه با کودکان کم سن وسال.
مقدار اندکی ردپای فرزندان را دنبال کنید. از سوابق، کش و کوکی های مرورگر رایانه خود برای بررسی سایت هایی که توسط فرزندتان مورد بازدید قرار گرفته، استفاده کنید. البته این به مفهوم جاسوسی نیست، بلکه امکانی برای کنترل دقیق تر فرزند است. نام و یا نام مستعار آنها(اگر می دانید) را در موتورهای جستجو وارد کنید تا از وجود پروفایل های متعلق به آنها در شبکه های اجتماعی مطلع شوید. همین روش را با آدرس و شماره تلفن امتحان کنید. احتمال دارد از نتیجه حاصله و میزان آنلاین بودن اطلاعات شخصی خود شگفت زده شوید!

به دنبال نشانه های هشداردهنده باشید. فرزندی که برای گفتگو در رابطه با فعالیت های آنلاین خود تمایلی نشان نمی دهد و یا اینکه از خانواده و گروه دوستان کناره گیری می کند، قطعا دچار مشکلاتی شده است. ممکن است این حالت را به رفتارهای طبیعی دوران نوجوانی ارتباط دهید اما این استدلال نباید به مفهوم نادیده گرفتن تغییرات شخصیتی فرزندتان تلقی شود. زورگیری سایبری یکی از مشکلاتی است که ممکن است در برابر فرزندان باشد.

به موقع بگویید “نه”. اگر فرزند شما بیش از حد در اینترنت حضور دارد و یا اینکه به قوانین شما بی توجه است، شاید زمان کشیدن پریز مودم(اتصال به اینترنت) فرارسیده باشد. اگر چه ممکن است فرزند شما مقاومت کرده و مشکلاتی را ایجاد کند اما قطعا بدون اینترنت می تواند به زندگی ادامه دهد. نسبت به واکنش خود اطمینان داشته و نگران به طول انجامیدن این وضعیت نیز نباشید.