دردهای ساق پا به دنبال ورزش
موبنا – ورزشهایی که دارای الگوهای حرکتی تکراری هستند و با وزن گذاری روی اندام تحتانی همراه هستند، به صورت شایعی باعثايجاد درد و آسیب دراين منطقه از بدن ميشوند. محل درد ميتواند متفاوت باشد اما علتهایايجاد درد معمولا مشابه هستند. انواع درد ساق پا اصطلاح shin splints لفظی غیر تخصصی است که به انواع …
موبنا –
ورزشهایی که دارای الگوهای حرکتی تکراری هستند و با وزن گذاری روی اندام تحتانی همراه هستند، به صورت شایعی باعثايجاد درد و آسیب دراين منطقه از بدن ميشوند. محل درد ميتواند متفاوت باشد اما علتهایايجاد درد معمولا مشابه هستند.
انواع درد ساق پا
اصطلاح shin splints لفظی غیر تخصصی است که به انواع مختلفی از آسیبهای ساق پا ناشی از ورزش ،اشاره ميکند. در ابتدا تصور ميشد که shin splints به علت آسیب تاندون عضله تیبیالیس خلفیايجاد ميشود. به مرور زمان سایر شرایطی که با ورزشهای طولانی مدت همراه بود، مثل سندرم کمپارتمان، کشیدگی در عضله تیبیالیس قدامی، التهاب پریوست استخوان تیبیا (درشت نی) و شکستگیهای استرسی استخوان تیبیا نیز همگی تحت عنوان shin splints نام برده شده اند. با توجه به علل متفاوت شرایط گفته شده، امروزه استفاده از لفظ
shin splints برای تشخیص و درمان و بازتوانی دردهای ساق پا که به دنبال ورزشايجاد شده اند، اقداميغیر علميو نامناسب است. در ادامه به توضیح شایع ترین علل دردهای ساق پا ناشی از ورزش خواهیم پرداخت.
1- کشیدگیهای عضلانی
کشیدگی عضلانی یعنی آسیب به فیبرهای عضله که ناشی از کشش بیش از حد در عضله مذکور است. در ساق پا عضلهاي که بیش از همه درگیر ميشود، عضله تیبیاليس قدامياست که معمولا به دنبال دویدنهای مزمن و طولانی در سراشیبیهاايجاد ميشود.
علائم
درد موضعی و حاد در عضله در محل پارگی فیبرها که به هنگام کشش یا انقباض عضلهايجاد ميشود ممکن است در معاینه گرميو تورم نیز دیده شود.
درمان
توصیه ميشود برای درماناين کشیدگی، پس از رعایت اصول اولیه کنترل آسیب به شکلی که در مقالات قبلی اشاره شده و بهدنبال فروکش کردن تورم، تمرینات کششی و تقویتی برای عضله مذکور در محدوده بدون درد هر چه سریعتر شروع شود.
پیشگیری
برای جلوگیری ازايجاداين آسیب داشتن انعطاف پذیری عضلانی خوب، گرم کردن مناسب بدن قبل از تمرین، تغییر دادن الگوهای تمرین به صورت تدریجی اما مداوم توصیه ميشود.
2- تاندینوپاتی
پارگیهای ریزی که در تاندون به وجود ميآید ميتواند باعثايجاد التهاب در بافتهای اطراف شود. باید توجه کرد که دراين حالت خود تاندون دچار التهاب نیست و اطلاق لفظ تاندونیت کاری اشتباه است. معمولا علتايجاداين نوع آسیب، انجام بیش از حد حرکات تکراری است. خصوصا حرکات کششی و گرفتن انقباض eccentric از عضله (فرمياز انقباض که طی آن طول عضله در حال افزایش است). در ساق پا نشان داده شده بین تاندینوپاتی عضله تیبیالیس خلفی و وجودهایپرپروناسیون پا (صافی کف پا در حین حرکت) ارتباط وجود دارد بیشترین عضلهاي که درگیر ميشود، عضله تیبیالیس خلفی است. اگر چه در صورت استفاده بیش از حد تاندینوپاتی تیبیالیس قدامی، آشیل و عضلات پرونتال هم ممکن است به وجود بیاید.
علائم تاندینوپاتی ساق پا
علائماين آسیب به شکلايجاد درد و تورم و لمس کریپتاسیون در تاندون در حین معاینه است.
درمان
برای درمان در کنار رعایت اصول اولیه کنترل آسیب، ميتوان از داروهای ضد التهاب نیز استفاده کرد و لازم است که انجام فعالیتهای دردناک را به شدت محدود کرد. بااين حال استراحت کامل توصیه نميشود زیرا بهبوداين آسیب در گروي وارد کردن فشار طبیعی به اندام است. به محض فروکش کردن درد و التهاب، تمرینات کششی و قدرتی باید شروع شوند.
پیشگیری
برای جلوگیری ازايجاداين آسیب توصیه ميشود افزایش شدت تمرینات به صورت تدریجی باشد. در مواقع مورد نیاز، (وجود هیپرپروناسیون) از ارتزها و کفیهای مناسب استفاده شود.
منبع:روزنامه قانون| نویسنده: بهار حسن میرزایی
179/
سلام
مطالب عالیه موفقو پیروز باشید .