مدل‌های برتر روی دیوار مهربانی

این لباس‌ها که بیش از ٦٠ مدل پوشش برای خانم‌ها، آقایان و کودکان را شامل می‌شد، در بنیاد ملی مد و لباس به ثبت رسیده و بعضا به‌عنوان مدل برتر در جشنواره‌های داخلی مورد تقدیر قرار گرفته‌اند و دارای مالکیت معنوی هستند. قرار بود روز جمعه این تصمیم اجرائی شود اما انتخابات همه کارها را جلو می‌اندازد و راضیه ابراهیمیان تصمیم می‌گیرد یک بعدازظهر تمام لباس‌هایی که در سال‌های گذشته روزها و ماه‌ها برایشان وقت گذاشته را با مردم شهرش تقسیم کند.

او یکی از طراحان قدیمی مد و لباس و مدیرمسئول مجله «اشراق» است که حدود ٦٠ لباس را خودش به دیوار مهربانی خیابان‌های ولیعصر، انقلاب و شهید بهشتی آویخته و می‌گوید: در همه این سال‌ها از هر مدل لباسی که طراحی و آماده کردیم، یک نمونه را هم برای خودم نگه داشتم و حالا احساس می‌کنم لازم است این مدل‌ها در همه‌جای شهر پوشیده شوند. بسیاری از این تن‌پوش‌ها و سرپوش‌ها در این سال‌ها به تولید انبوه رسیده‌ و اثر خوبی در میان مردم داشته‌اند.

این لباس‌ها که برای او حکم اعضای بدنش را دارند، از روز گذشته روی دیوارهای مهربانی شهر آویخته شده و به گفته او زمان زیادی هم روی دیوار نمانده و خیلی زود آنهایی که نیاز داشتند لباس‌هایشان را برداشته‌اند. او می‌گوید: قطعا اقشار پایین اقدام به برداشتن این لباس‌ها از دیوار مهربانی می‌کنند و قصد من هم هدیه‌کردن همین لباس‌ها به همین اقشار بوده است. این کار تنها برای رضایت و حال خوب خودم بوده است. درعین‌حال به نظرم رسید که با این حرکت نمادین اعتبار بیشتری برای دیوار مهربانی که حرکت خوبی در شهر بوده، به وجود می‌آید و شاید مردم از این به‌بعد دیوار مهربانی را جدی‌تر بگیرند.

این طراح و مربی مدلینگ در کشور می‌گوید که بسیاری از طراحان ترجیح می‌دهند مدل‌های خود را در فضاهای خاص و خصوصی عرضه کنند اما من بر‌عکس آنها را برای یک هدف مشخص یعنی پوشش اقشار خاص عرضه کردم و می‌دانم که حتما مؤثر خواهد بود.

او از واکنش مردم به قراردادن لباس‌های نو و با مدل‌های جذاب و رنگارنگ روی دیوار مهربانی نتیجه خوبی را گرفته و می‌گوید: مردم در همین مدت کوتاه دیوار مهربانی را جایی برای قرارگرفتن لباس‌های کهنه و رنگ‌ورورفته می‌دانستند و با این حرکت توجه بسیاری از مردم به دیوار مهربانی جلب شد. بسیاری از مردم با دیدن لباس‌ها به یاد نمایشگاه مد و لباس می‌افتادند و درهمان‌حال از آویخته‌شدن این لباس‌ها به دیوار مهربانی تعجب می‌کردند.

ابراهیمیان می‌گوید خیلی علاقه و دغدغه این را داشته تا بایستد و ببیند هر یک از لباس‌ها را چه‌کسی از دیوار مهربانی برمی‌دارد اما زمان آن را نداشته است؛ او در هر صورت امیدوار است که لباس‌ها علاوه بر پوشش برای هر فردی که آنها را برداشته، نوعی از انگیزه برای تغییر در زندگی باشد. عکس‌ها می‌گویند آن‌قدر این لباس‌ها شاد و پرانرژی بوده‌اند که حتما زمان زیادی روی دیوار مهربانی منتظر نمانده و بر تن یکی از زنان و مردان یا کودکان شهرمان رفته‌اند. دیوار مهربانی که زمان زیادی از تولدش نمی‌گذرد، حالا شاهد اتفاقات جدیدی در اطراف‌ خود است؛ اتفاقاتی که می‌توانند تکثیر شوند.

176/