احمدینژاد از کیسه خلیفه بخشید
از آخرین باری که رئیس شان، در صدراخبار قرار گرفته بود، 10 روزی میگذرد و اکنون نمیدانند به چه دستاویزی آویزان شوند تا دیگر بار تیتر یک رسانهها را به انحصار خود درآورند. سفرهای استانی آقای رئیس که لطف خود را از دست داد، راههای نفوذ استکبار را هم که کشف کرد، با مردم هم …
از آخرین باری که رئیس شان، در صدراخبار قرار گرفته بود، 10 روزی میگذرد و اکنون نمیدانند به چه دستاویزی آویزان شوند تا دیگر بار تیتر یک رسانهها را
به انحصار خود درآورند. سفرهای استانی آقای رئیس که لطف خود را از دست داد، راههای نفوذ استکبار را هم که کشف کرد، با مردم هم که سلفی گرفت و نظرات انتخاباتی اش مبنی بر پیروزی اصلاح طلبان و شکست اصولگرایان را نیز ارائه داد. حال همراه با همفکرانش بیکار نشسته است و دست هایش خالی است. در این اندیشهها بودند که ناگاه رفیق شفیق و نورچشم رئیس دولت نهم و دهم گفت: «یکی از آن هدایایی را که در ساعات پایانی ریاست جمهوری ات از موزه یادمان روسای جمهور به ساختمان ولنجک آوردیم، ببخش». بار دیگر سکوتی در میانشان حکمفرما شد اما این بار سکوتی حاصل از رضایتمندی. لبخندی از سر شوق بر لبان محمود احمدینژاد نقش بست و نگاهی تحسینبرانگیز به وفادارترین یارش انداخت و به هدایایی که با 8کامیون به دفتر کارش آورده بود چشم دوخت و عنوان کرد که: « این قلم طلا را از رئیس جمهور سومالی گرفتم و شاید روزی دوباره از آن برای امضا کردن استفاده کنم، کاپشنهای بهاریم را هم که در صندوقچه جواهر نشانی
که تحفه رئیس جمهور جیبوتی است، گذاشتهام. قهوهجوش نقره، هدیه مادر چاوز را هم که اصلا حرفش را نزن…. ساعت رولکس طلای امیر کویت گزینه مناسبی است… » این پیشنهاد آخرش با تشویق حضار همراه شد و بدین ترتیب محمود احمدینژاد و همراهانش برای بازگشت مجدد به صدر اخبار بر آن شدند تا دست به یک اقدام پوپولیستی دیگر بزنند و در آستانه انتخابات مجلس ساعتی را از کیسه خلیفه ببخشایند!
خیرخواهی مصلحت اندیشانه
رئیس دولت نهم و دهم که ید طولایی در انجام کارهای عوام گرایانه دارد در تازهترین اقدامش ساعت هدیه امیر کویت را به ستاد دیه اعطا کرد به طوری که روز دوشنبه اسدالله جولایی، رئیس ستاد دیه کشور در این باره گفت: «یک روز آقای احمدینژاد (رئیس جمهور سابق) یک ساعت طلا که هدیه امیر کویت به رئیس جمهور ایران بود را به ستاد دیه هدیه داد که حدود ۴۰ میلیون تومان ارزش دارد که ما اکنون می خواهیم در قالب طرح همت عالی این ساعت را با مبلغ پایه ۲۰۰ میلیون تومان حراج کنیم.» جالب این است که این بذل و بخششهایش همواره در بزنگاههای مهم و حیاتی کشور انجام می شود. در دوران ریاست جمهوریاش سیبزمینی در میان مردم پخش می کرد و امروز ساعت طلای اهدایی از امیر کویت! گویی از یاد برده است که او همان رئیس جمهوری است که سیاستهایش مسبب تحمیل تحریمهای ظالمانه بر علیه کشور شد و سفرهای مردم را روز به روز کوچکتر کرد حالا اما ساعت ، اهدا می کند.
ساعت طلا، هدیه به مردم بود نه احمدینژاد
اگر از نیت خوانی اعطای ساعت احمدینژاد به ستاد دیه گذر کنیم برمی خوریم به نفس و اصل قضیه که آیا اعطای هدیه ای به رئیس جمهور یک کشور به عنوان شخص حقوقی، امری است منطبق با قانون و اخلاق یا نه؟
بر همین اساس بهمن کشاورز، رئیس اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری سراسری ایران به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: هدایایی که به مقامات و روسای جمهور اعطا می شود، مربوط به خود آن شخص نیست بلکه این هدایا در یک مکانی نگهداری میشود و مقاماتی که مسئول نگهداری این اموال هستند، در مورد آنها تصمیم میگیرند.
وی افزود: احمدینژاد نمیتوانسته آن ساعت را به عنوان مایملک خویش نگهداری کند و بعد هم اهدایش کند. اموالی که به رئیس جهمور یک کشور داده میشود، هدیه به نماینده حقوقی آن کشور است نه یک شخص حقیقی.
این حقوقدان اضافه کرد: نمیتوان آن ساعت را به عنوان مال آقای احمدینژاد به حراج گذاشت. این هدیه جزء اموال عمومی محسوب میشود و در این مورد تردیدی وجود ندارد. آن چیزی که هدیه داده میشود به این علت اعطا میگردد که او رئیسجمهور کشور ایران است نه محمود احمدینژاد. اگر خودش بلند میشد به سفر شخصی میرفت که به او چنین چیزی هدیه نمیدادند.
ساعت متعلق به شخصیت حقوقی احمدینژاد بود
نه حقیقی
وکیل پایه یک دیگری نیز درباره اهدای ساعت امیر کویت از جانب احمدینژاد به ستاد دیه به «آفتاب یزد» گفت: این موضوع بستگی دارد که هدیه را یک هدیه شخصی از جانب امیرکویت به رئیسجمهور سابق تلقی کنیم یا یک هدیه غیرشخصی.
وی افزود: از لحاظ موازین حقوقی آقای احمدینژاد در مقام ریاست جمهوری و به نمایندگی از مردم ایران با امیرکویت ملاقاتی داشت و در این ملاقات رئیس دولت نهم و دهم نه به عنوان شخص احمدینژاد بلکه به عنوان نماینده مردم ایران هدیهای را دریافت کردهاست. از بعد اخلاقی این هدیه وقتی به نماینده ملت ایران داده شده یعنی به خود مردم ایران اعطا گشته است از همین روی هدایایی که مقامات و مسئولین دریافت میکنند باید به یک نحو مقتضی یا در نهاد ریاست جمهوری نگهداری شود یا به موزهای تقدیم شود. البته هنوز ساز و کار مشخصی در این موضوع وجود ندارد. اما باید در مورد دریافت اینگونه هدایا جنبه شخصی و خصوصی کنار گذاشته شود و جنبه عمومی آن پررنگ شود. چون به هر حال در مقام رسمی رئیسجمهور این هدیه دریافت شده و در زمان ریاست جمهوری او.
این وکیل دادگستری اضافه کرد: اگر این هدیه در بعد از دوران ریاست جمهوری اعطا میشد، قضیه فرق میکرد. اما در زمانی که احمدینژاد سمت داشته و به عنوان شخص رئیسجمهور آن را دریافت کرده، آن هدیه متعلق به مردم بوده است. هر چند نیت آن خیر باشد اما کار اخلاقی نیست.بهتر است یک ساز و کار متقنی برای هدایای رئیسجمهور اندیشیده شود که هدایا در یک مکان دولتی نگهداری گردد.
ماجرای 8 کامیون!
قطع به یقین ساعت طلای اهدایی امیر کویت هم جزء آن 2 هزار و 530 قطعه از هدایای خارجی احمدینژاد است که در آخرین دقایق شب 11 مرداد 1392 و تنها چند ساعت مانده به مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید با 8 کامیون از درپشتی موزه «یادمان روسای جمهور» در کاخ سعد آباد، خارج و به ساختمان ولنجک منتقل شد. این در حالی است که زمانی که شیئی به رییسجمهور اهدا میشود، جزو اموال دولتی محسوب میشود، به همین دلیل زمانی که آن شئ وارد مجموعهی نهاد ریاست جمهوری میشود تا زمان تشکیل موزهی یادمان رئیس جمهور وقت، آن اموال مُهر برچسب اموال میخورد، بنابراین نباید از آن مکان خارج شود. از همین روی می توان استنتاج نمود که احمدینژاد این روزها کاپشن بهاری خود را از تن درآورده و لباس دیگری را پوشیده است.
184/