سلطان عصباني عثماني

درست است که نام کشور ترکیه است اما جنوب این کشور، متعلق به کردهایی است که هزاران سال است در آنجا زندگی می‌کنند.
دار و دسته اردوغان حتی پا را از شهرهای جنوبی ترکیه فراتر گذاشته و با نقض تمامیت ارضی سوریه، کردهای آنجا را هم به گلوله بسته‌اند. دنیا چرا در مقابل اردوغان، سکوت کرده است؟ کجایند رسانه‌های بین‌المللی که جنایت های اتفاق افتاده را محکوم کنند؟ درست در روزهایی که ترکیه دست به دامن آمریکا شده که نام گروه های کرد را در لیست تروریست های بین المللی بگنجاند اما کاخ سفید، دست رد به سینه سلطان عصبانی آنکارا زده، حالا خودشان دست به کار شده‌اند تا یک قوم دارای ریشه و هویت را یک‌تنه، حذف کنند. مردم کرد اما ثابت کرده اند که در مقابل اردوغان و زیاده خواهی های او خواهند ایستاد.
داستان آنقدر بیخ پیدا کرده که مرد گوش‌به فرمان اردوغان یعنی داوود اوغلو، رسما اعلام کرده که «کشورش اجازه نمی‌دهد شهر اعزاز سوریه به دست کردها بیفتد وتهدیدکرده که اگر کردها بار دیگر به این شهر نزدیک شوند، پاسخ شدیدی به آنها می‌دهیم».
معلوم نیست نخست وزیر ترکیه این همه جسارت را از کجا آورده است که این‌گونه برای شهری که متعلق به کشور دیگری است، نسخه‌پیچی می کند؟  داووداوغلو ، به این هم بسنده نکرده و در یک تهدید آشکار که بسیار تأسفبار است، ادامه داده که « اگر کردها فرودگاه منغ را ترک نکنند، این فرودگاه را به طور کامل نابود می‌کنیم .» مرد گوش به فرمان اردوغان که در سفر اوکراین این جملات را بیان کرده، مسکو را هم بی نصیب نگذاشت و در یک تاخت و تاز دیپلماتیک و البته با کشیدن خط و نشان برای کرملین، گفت: «روسیه برای ایجاد تنش جهانی تلاش می کند تا به این وسیله شرط‌هایش درباره سوریه را تحمیل کند».
از سوی دیگر اما ،  وزارت خارجه روسیه، ترکیه را به حمایت از تروریست‌ها و تسهیل ورود آن‌ها به شکل غیرقانونی به سوریه متهم کرده و نسبت به اقدامات «خرابکارانه»  و تحریک‌آمیز آنکارا  ابراز تاسف کرده است.
با این حال، عصمت یلماز، وزیر دفاع ترکیه در سخنانی گفت: نیروهای حزب اتحاد دموکراتیک کرد و حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) خمپاره‌ای را به سمت منطقه مرزی (دمیر اشق) در جنوب ترکیه شلیک کردند و ما نیز در مقابل مواضع این دو حزب در مناطق مرعناز، فرودگاه منغ و شهر تل رفعت در شمال سوریه را هدف قرار دادیم. ما حق داریم زمانی که کشورمان در معرض حملاتی از خارج قرار می‌گیرد به این حملات پاسخ دهیم.
داستان نسل کشی آهسته و خاموش ترکیه، آنقدر شور شده که صدای جو بایدن، معاون رئیس جمهور ایالات متحده را نیز در آورده است؛ بایدن در یک تماس تلفنی از داوود اوغلو خواست حمله توپخانه ای ترکیه به کردهای سوریه را متوقف کند.
وزارت خارجه سوریه هم گلوله باران نیروهای کرد این کشور را در شمال حلب محکوم و از شورای امنیت درخواست کرد مانع حملات ترکیه به شهروندان و تمامیت‌ارضی سوریه شود.
از جزیره ( شهری در جنوب ترکیه با اکثریت کرد) هم خبر می رسد که نیرو های نظامی ترک با یورش به خانه ها به ادعای خود در پی یافتن عناصر (پ.ک.ک)هستند اما آمار کشته شدگان در این شهر نشان می دهد که قربانیان ، 90 درصد جزو غیر نظامیان شامل کودکان و زنان بی دفاع هستند.
تا از قلم نیفتاده این را هم بگویم که اگر عزاز و جرابلس به دست کردها بیفتد، در این صورت کل مرز ترکیه و سوریه، تبدیل به یک منطقه کُردی خواهد شد که به تمامی تحت فرمان (پ.ک.ک) اداره می شود و این به معنی اتصال سه منطقه کردنشین از هم گسسته جزیره، کوبانی و عفرین خواهد بود و در این صورت صالح مسلم و نیروهای او، به دریای سفید، نزدیک خواهند شد و عفرین می‌تواند برای ترکیه، دردسرهای بزرگ به وجود بیاورد. می دانیم که کردها، پیش تر با حمایت‌های آمریکا توانستند منطقه حساس و استراتژیک تل ابیض (گرکی سپی) را فتح کرده و جزیره و کوبانی را به همدیگر متصل کنند و شاید همین اقدام، یکی از مهم ترین دلایل شعله ور شدن مجدد آتش جنگ بین ترکیه و
( پ.ک.ک) بود.
اگر عزاز و جرابلس به دست کردها بیفتد، همه رویاهای ترکیه برای مدیریت مشترک پرونده منطقه حایل در حد فاصل غرب و شرق فرات بر باد می رود و در این صورت، به خاطر قدرت گرفتن کردها و روسیه و اسد، نه تنها منافع بلکه امنیت ترکیه نیز در خطر خواهد بود.
رویدادهای پیش رو، می تواند در یک بازه زمانی کوتاه، دست کم چهارصد هزار نفر دیگر از شهروندان سوریه را آواره کرده و آنان را راهی ترکیه کند و در شرایط کنونی، این کشور از نظر اقتصادی و امنیتی، نمی تواند بیش از این در برابر سنگینی کار و عملیات نگهداری از سه میلیون آواره، تاب بیاورد.
به هر حال آنچه مشخص است این‌است که دنیا باید در مقابل جنایت در مقابل کردها، سکوت نکند؛ جنایتی که مثل عملیاتی گازانبری عمل می کند و در یک سوی آن، داعش و در سوی دیگرش نظامیان ترکیه، خون مردمان بی دفاع کرد را می ریزند. هنوز از فاجعه کوبانی چیزی نگذشته، به نظر می‌رسد، دوستان داعش در منطقه، کوبانی‌های بعدی نظیر جزیره، عزاز و … را آماده کرده اند. امیدواریم سازمان ملل چشمان خود را روی کارهای اردوغان نبندد.

179/