شب سرودهای ملی- میهنی

از باران تا‌ ای ایران
نخستين قطعه‌ بخش اول این برنامه «موج» نام داشت که آهنگی بی‌کلام بود و از تنظیمات معروف به موسیقی گل‌هایی در آن استفاده شده بود، رنگ‌آمیزی فضای ملودیک ایجاد شده در این اثر با تار ایجاد شد؛ با پایان یافتن این قطعه و تشویق تماشاگران حاضر در سالن، «کیوان ساکت» خواننده‌ گروهش – سالار عقیلی- را به روی صحنه دعوت کرد. «ابر می‌بارد» با شعری از امیرخسرو دهلوی نخستين قطعه‌‌ای بود که سالار عقيلی به‌عنوان خواننده در آن حضور داشت. او در بخش‌های مختلفی از این قطعه، گستره‌ صدای خود را نشان داد. در ادامه ساز و آوازی با تار ساکت و آواز عقیلی اجرا شد. «بهنام ابوالقاسم» نیز به‌عنوان نوازنده‌ پیانو این قطعه را همراهی می‌کرد. در این بخش بار دیگر «سالار عقیلی» در گام‌های بالا صدای خود را به رخ تماشاگران کشاند. در بخش بعدی قطعه‌ای با تم موسیقی شمال ایران ارایه شد و پس از آن شعری از «مولانا» با مطلع «ای قوم به حج رفته» توسط عقیلی اجرا شد. خواننده در این بخش سعی در ارایه‌ توانایی‌های خود در بم‌خوانی داشت و وزن و ملودی روی شعر مولانا ظرایف کلامی در شعر او را بیش از پیش نمایان می‌کرد. در ادامه و به صورت ناگهانی «احسان عبدی‌پور» نوازنده‌ جوان سرنا وارد صحنه شد که مورد تشویق فراوان حضار قرار گرفت. «امید عبدی‌پور» با دهل و مردم با تشویق‌هایشان اجرای قطعه‌ای با بن‌مایه‌ موسیقی لرستان را حال و هوایی ویژه دادند.
در بخش دیگری از این کنسرت «ساکت» با تکنوازی تار، به شکل‌گیری سیر ملودیک قطعه کمک کرد. بازگشت به رپرتوار موسیقی ردیفی و آواز عقیلی بر روی دوبیتی «ابر آمد و زار بر سر سبزه گریست» از خیام مقدمه‌ اجرای قطعه‌ بعد بود که نوروز ٧٥ نام داشت. این قطعه بر روی شعری از مرحوم فریدون مشیری به مرحله‌‌ اجرا درآمد.
«راز مهتاب» قطعه‌ای بی‌کلام برای سه‌تار و ارکستر بود که مقدمه‌ اجرای بخش دوم به حساب می‌آمد. صدای شفاف مضراب‌های ساکت در «دشتی» بخشی از تکنوازی او در میانه‌ این قطعه‌ بی‌کلام را شامل می‌شد. با پایان یافتن قطعه‌ راز مهتاب، ‌ساکت دوباره به دنبال عقیلی رفت و او را به روی صحنه دعوت کرد. پس از آن «سالار عقیلی» و «ژاله صادقیان» به همراه ساکت به روی صحنه آمدند. صادقیان در مقام گوینده بخشی از اشعار مرحوم «فریدون مشیری» را پیش از خواندن عقیلی دکلمه کرد، در ادامه‌ «کیوان ساکت» درباره این قطعه سخن گفت. در ادامه «سالار عقیلی» با همراهی ساز کمانچه ساز و آواز کوتاهی را اجرا کرد.
پس از آن نوبت به اجرای قطعه کوچه رسید و در این بخش توسط عقیلی بخشی از قطعات ملی-میهنی خود چون قطعات وطن، قطعه‌‌ ایران جوان، سرود‌ ای ایران و باران اجرا شد.
خورشید و چاووش‌های انقلابی
گروه موسیقی «خورشید» به سرپرستی مجید درخشانی در یکی از طولانی‌ترین برنامه‌های سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر اجرای خود را به هوشنگ ظریف تقدیم کرد.
گروه موسیقی «خورشید» به سرپرستی مجید درخشانی عصر جمعه (۲۳ بهمن‌ماه) در یکی از طولانی‌ترین کنسرت‌های سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر که در تالار وحدت تهران برگزار شد، ضمن تقدیم این برنامه به استاد هوشنگ ظریف، نوازنده و مدرس پیشکسوت موسیقی قطعاتی را در سه بخش مجزا برای مخاطبان اجرا کرد.
مجید درخشانی در ابتدای این کنسرت که بیش از دو ساعت به طول انجامید، گفت: در بخش اول کنسرت تصمیم داریم قطعاتی از آثار گروه چاووش (یکی از گروه‌های موسیقی اصیل ایرانی که علیه رژیم پهلوی در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی مبارزه می‌کرد) را برای شما عزیزان اجرا کنیم که این کارها برگرفته از آثار هنرمندانی چون محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده است. فضایی که هم‌اکنون برای شما تنظیم شده درواقع ترکیب بازسازی شده از ساختار ارکسترالی است که این هنرمندان در اجرای اورجینال این کارها در نظر گرفته بودند و ما هم به دلیل وفاداری به این ترکیب‌سازی تصمیم گرفتیم با همان ترکیب اولیه این آثار را ارایه کنیم که امیدوارم موردپسند شما عزیزان قرار گیرد.
در ادامه گروه «خورشید» قطعاتی از آثار چاووش، گروه نوازی در دستگاه نوا و گروه نوازی در بیات ترک و دشتی را اجرا کرد. «مجید درخشانی» از شاگردان محمدرضا لطفی و اعضای اولیه‌ گروه شیداست که در تمام مدت فعالیت خود در گروه موسیقی «خورشید» دغدغه‌ زنده کردن خاطره‌ «چاووش» را داشته است و حالا در نخستين اجرایی که بعد از مدت‌ها همراه با این گروه داشته، بار دیگر تعدادی از قطعاتِ خاطره‌انگیز چاووش را اجرا کرد.
در ابتدای این برنامه تصنیف ایرانی اثر زنده‌یاد «پرویز مشکاتیان» با شعر جواد آذر اجرا شد و پس از آن قطعه‌ ماندگار «راز سر به مهر» با آهنگسازی زنده‌یاد «محمدرضا لطفی» و تنظیم «حسین علیزاده» با شعری از حافظ به اجرا درآمد،‌ این دو قطعه را «اشکان کمانگری» اجرا کرد. بعد از اجرای این دو قطعه، «مظفر شفیعی» -خواننده آواز ایرانی- به همراه درخشانی به روی صحنه آمد. او از محضر «اسماعیل مهرتاش» و «محمدرضا شجریان» بهره گرفته است؛ استاد آواز چند باری «شفیعی» را به‌عنوان یکی از شاگردان برگزیده خود نام برده است؛ اما در این بخش مقدمه‌ نوا، چهارمضراب و آواز، تصنیف بی‌من مرو با شعری از مولانا و تصنیف چون جان با شعری از مولانا با آهنگسازی «مجید درخشانی» در سالن طنین‌انداز شد. بخش سوم نیز به گروه نوازی در بیات ترک و دشتی اختصاص داشت با صدای کمانگری اجرا شد و این خواننده‌ جوان قطعاتی چون مقدمه، چهارمضراب و آواز، تصنیف «نه‌چندان» با شعری از سعدی و تصنیف «بودن و سرودن» براساس شعری از شفیعی‌کدکنی که همگی از ساخته‌های خود درخشانی است، به اجرا درآمد.
در این برنامه علاوه بر اجرای قطعات باکلام، اعضای گروه دونوازی‌هایی نیز انجام دادند. در نخستين بخش کمانچه و بربت دونوازی کردند و بعد از آن «حنانه سعیدی» در دشتی تکنوازی کرد که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. از نکات این اجرا می‌توان به دوری از ارایه پیچیدگی‌هایی اشاره کرد که با موسیقی ایرانی غریبه‌اند، در عوض درست براساس آنچه در موسیقی ایرانی مرسوم است و نمونه‌های قابل اتکای این نوع موسیقی هم گواه هستند، ملودی و ارایه نغمات دلنشین در دستورکار گروه خورشید قرار گرفته بود.
پس از پایان سه بخشی که در بروشور هم به چشم می‌خورد و ادای احترام گروه خورشید به تماشاگران حاضر در سالن، گروه به درخواست مخاطبانشان، قطعه‌ ماندگار «در خیال» كه پیش از این در حافظه صوتی مخاطبان آواز ایرانی با صدای «محمدرضا شجریان» به یادگار مانده بود را اجرا کردند. در سومین شب از جشنواره موسیقی فجر تریو ایروان و گروه‌های موسیقی اوان، دال، دماهی و کامنت هم به روی صحنه رفتند.
179/