چاله؛ علاقه مشترک مردم و شهرداری!

فریور خراباتی : بنابر گزارش های رسیده، این روزها کسانی که از نداشتن«چال‌لُپ» رنج می برند، می توانند با پرداخت هزینه دو میلیون تومان به پزشکان خودشان را«چاله چوله دار» کنند. درست است که شهرداری هم در«چاله چوله دار کردن» دستی بر آتش دارد اما تفاوت این با آن از اینجاست تا لاس وگاس، زیرا شهرداری نه تنها پولی برای چاله درست کردن در خیابان ها خرج نمی کند، بلکه مناقصه را به شرکتی می دهد که شب قبل از برگزاری مناقصه تاسیس شده و با قیمت پیشنهادی این شرکت، حتی نمی شود کف خیابان را با خاک قند پر کرد، چه برسد به قیر و آسفالت و غیره!
اما مردم که به شدت شهرداری را همین‌طوری الکی دوست دارند و اصلا به این امر توجه ندارند که شهرداری خودش خودش را انقدر دوست ندارد که اگر داشت ریاست آن هر سال حتی در انتخابات کاپیتان تیم استپ هوایی کوچه شان شرکت نمی کرد تا از دست شهرداری خلاص شود، می روند و دو میلیون تومان می دهند تا «چاله» روی صورت شان بیفتد که از این طریق بتوانند میزان علاقه و ارادت خود را به شهرداری اثبات کنند.
البته این قضیه «چاله دار کردن» موضوعي کاملا جدی است و کارشناسان بر این باورند که کاهش آمار ازدواج و افزایش میزان طلاق در کشور، پیوندي عمیق و ناگسستنی با چاله دارد، بنابر گزارش یک شاهد عینی، الان خانواده داماد دیگر با مدرک تحصیلی عروس خانم و جهیزیه و اینها کاری ندارند، چاله نداشته باشد او را برای پسرشان نمی گیرند.
در عین حال یک سابقا داماد در جلوی دادگاه خانواده اعلام کرده که پس از اینکه متوجه شده چال لپ چیست، به اشتباه خود در ازدواج با همسر سابق خود پی برده و او را فی الفور طلاق داده است، آگاهان بر این باورند که مردم دوست دارند با توجه به 1570 گودبرداری رها شده در تهران روزی مانند شهرداری«از چاله به چاه بیفتند» به بنده و شما چه ربطی دارد؟!

179/