دیالیزیها ١٠سال دیگر ٢ برابر میشوند
براین اساس تا یکدهه دیگر، تعداد بیماران نیازمند دیالیز، به ٥٠ تا ٦٠هزار نفر میرسد. حالا خدماتدهی به این بیماران نگرانی حسنهاشمی است، او در همایش ملی معرفی فرصتهای سرمایهگذاری درحوزه سلامت از سرمایهگذاران خواست تا در این زمینه سرمایهگذاری کنند: «در دنیا تمام این خدماتدرمانی به صورت خرید خدمت انجام میشود، در دنیا به …
براین اساس تا یکدهه دیگر، تعداد بیماران نیازمند دیالیز، به ٥٠ تا ٦٠هزار نفر میرسد. حالا خدماتدهی به این بیماران نگرانی حسنهاشمی است، او در همایش ملی معرفی فرصتهای سرمایهگذاری درحوزه سلامت از سرمایهگذاران خواست تا در این زمینه سرمایهگذاری کنند: «در دنیا تمام این خدماتدرمانی به صورت خرید خدمت انجام میشود، در دنیا به ازای هریک نوبت دیالیز، پولی به شرکت مربوطه پرداخت میشود و درمان به صورت خرید خدمت انجام میشود، اینگونه نیست که در ٩٠٠ بیمارستان با مدیریتهای نامتجانب دستگاه تهیه کرده و پرسنل بگیرند.» حسنهاشمی، با بیان اینکه درحال حاضر هیچ جای دنیا، کسی برای دستگاه سیتیاسکن پول نمیدهد و آن را خرید خدمت میکنند، گفت: «سرمایهگذاران درکنار سرمایهگذاری در سایر حوزهها، درحوزه سلامت هم سرمایهگذاری کنند، چراکه در این حوزه ریسکپذیری کمتر است و همه پروژهها تعریف شده و کاملا توجیه اقتصادی دارند.» هاشمی در ادامه این همایش، با ابراز تاسف از اینکه درحوزه سلامت عقبماندگیهایی وجود دارد، گفت: «این عقبماندگیها، ناشی از این است که حضور سرمایهگذاران داخلی و خارجی در این حوزه درست تعریف نشده است، ما سالها درحوزههایی مانند برق، گاز، مخابرات و… رنج میبردیم؛ چراکه میخواستیم همه کارها را دولت انجام دهد، اما با ورود بخش خصوصی به این حوزهها دیدیم که برای مردم آسایش ایجاد شد و سرمایهگذاری در این حوزهها معنیدار شد. همچنین در بحث ورود سرمایهگذاران قدرتمند داخلی و خارجی هم در انتقال دانش و فناوری و هم در ایجاد بازارهای بینالمللی موثر بود.»
او افزود: «بخش عمده مشکل ما متقاعدکردن کسانی است که معتقدند حوزه سلامت حوزهای حاکمیتی بوده و دولت باید همه منابع، هزینهها و سرمایهگذاریهای این حوزه را دراختیار قرار دهد و باید بگویم به نوعی نگاه در این حوزه، نگاهی سوسیالیستی به خدمات است. تقریبا در دنیا کشوری را نمیشناسم که به مردم اینگونه خدمات ارایه دهد و نظام سلامت موفقی هم داشته باشد.» هاشمی با بیان اینکه صنعت نوسازی کشور باید نوسازی شود، تأکید کرد: «اگر میخواهیم کیفیت دارو را در داخل ارتقا بخشیده و صنعت دارویی ما بتواند در بازارهای بینالمللی رقابت کند، باید صنعت دارویی کشور نوسازی شود و سرمایهگذاری در آن بسیار سودآور است.» وزیر بهداشت ادامه داد: «در زمینه بیمارستان و خدمات نیز وضع همینطور است، البته مدلی که ما در بخش پزشکی و با پول پزشکان انجام میدهیم، ممکن است اقتصادی نباشد، چراکه برای این کار وامهایی با سود ٣٠ تا ٤٠درصد میگیریم و بعد بیمارستان ساخته و بخش عمده آورده بیمارستان را بهعنوان حقالعمل برمیداریم. این درحالی است که این مدل اداره بیمارستانهای خصوصی سالهاست که در دنیا برچیده شده و اکنون مدلی وجود دارد که سرمایهگذار، سرمایهگذاری میکند و به عدهای حقوق میدهد و مجموع درآمد بیمارستان از هتلینگ و دستمزد بهعنوان بازگشت سرمایه و سود به شمار میرود.»
او براین موضوع تأکید کرد که شرکتهای بزرگ در دنیا، به صورت بیمارستانهای زنجیرهای سرمایهگذاری میکنند: «این نوع سرمایهگذاری بسیار سودآور است، در تجهیزات پزشکی نیز کمتر کشوری را میشناسم که دولت تجهیزات پزشکی را خریداری کند. این کاری است که ما همیشه انجام میدهیم و در مدیریت آن نیز به دلیل عدم نگهداری مناسب یا سوءتدبیر، بسیار ناکارآمد عمل میکنیم.»
به گزارش ایسنا، هاشمی با بیان اینکه مدیریت اورژانس کشور نیز میتواند قابل واگذاری به بخش خصوصی باشد، افزود: «ما تا چه زمانی باید آمبولانس بخریم، سوخت تهیه کنیم و دغدغههای اینچنینی داشته باشیم، درحالی که باید هزینه هر نوبت آوردن و بردن بیمار را تعیین و به بخش خصوصی پرداخت کنیم و سپس بخش خصوصی این خدمات را ارایه کند و ما خرید خدمت کنیم.»
محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور هم در این همایش حضور داشت، او بر این موضوع تأکید کرد که باید انتظارات سرمایهگذاران به دبیرخانه شورای اقتصاد منعکس شود: «شورای اقتصاد آمادگی این را دارد که در قالب ماده ٢٧ قانون رفع موانع تولید، تسهیلات لازم را به سرمایهگذاران ارایه دهد تا موجب تشویق و ترغیب سرمایهگذاری درحوزه سلامت شود.» نوبخت، جداکردن همایش فرصتهای سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی را بسیار مناسب دانست: «برای نخستینبار پس از رفع تحریمها این فضا به وجود آمده که اعتماد مردم به دولت افزایش یافته است.» به گفته او، پیام این همایش به سرمایهگذاران خارجی اینست که میتوانند به خوبی در ایران سرمایهگذاری کنند اما وقتی سرمایهگذار خارجی عدم استقبال سرمایهگذاران داخلی را میبیند، امیدی برای سرمایهگذاری ندارد و ترجیح میدهد به جای ایران درکشورهای دیگر سرمایهگذاری کند.
179/