انحصار در تولید بزرگ ترین معضل پیش روی متقاضیان خودرو

به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، پس از گذشت حدود دوماه از ارائه تسهیلات بانکی به خودرو سازان کشور، همچنان خبری از تحویل خودرو ها و پیشرفت کار در آن بخش دیده نمی شود و انتظار متقاضیان در حال به سر آمدن است و چشم ها به اقدامات دو خودرو ساز بزرگ کشور یعنی سایپا و ایران خودرو دوخته شده است. ازجمله دلایل این چشم انتظاری و بی تفاوتی خودرو سازان را می توان نگاهی انحصار طلبانه توسط این بخش تولیدی دانست.

قیمت خودرو ها؛ عاملی برای نارضایتی مشتریان

یکی از مشکلات خودروسازان کشورمان عدم تعادل در قیمت گذاری برای محصولاتشان است که این امر در قیاس با تولیدات مشابه خارجی به وضوح دیده می شود. از جمله دلایل این عدم اعتدال، وجود بازاری انحصارطلبانه برای این دو خودروساز یعنی سایپا و ایران خودرو است که موضوع مذکور به خوبی با تولید خودرویی بنام پراید که دو دهه از اولین روزهای تولید آن می گذرد محسوس است.

اين خودرو 22 سال گذشته به بازار ايران معرفي شد و ابتدا به صورت مونتاژ و سپس خط توليد آن از کره جنوبي در دسترس خودروسازان ايراني قرار گرفت اما تا همین امروز همچنان تفاوت چنداني با مدل هاي اوليه اش ندارد. اين در حالي است که شرکت تويوتا در سال 1994 به توليد خودرو ي تويوتا کرولا اقدام کرد.

اين خودرو مانند پرايد يکي از پر تيراژ ترين و محبوب ترين خودروهاي ژاپني است. تغييرات اين اتومبيل از سال 1994 تا 2014 از نظر فني و ظاهري بسيار پر رنگ است. تفاوت ظاهري و دانش فني تويوتا مدل 1994 با تويوتا مدل 2014 تفاوت بسیاری دارد.

اين در حالي است که روند تکاملي پرايد مدل 1372 با پرايد مدل 1394 چه از نظر فني و چه از نظر ظاهري هيچ گونه شباهتي با خودروي تويوتا ندارد. این عدم پیشرفت و تکامل را می توان صرفا محصول انحصار صنعت خودرو کشور دانست که با وجود بازاری بدون رقیب میلی به پیشرفت ندارد و از همان پلتفرم های قدیمی استفاده می کند و جای هیچ اعتراضی هم برای مشتریانش باقی نگذاشته است.

مذاکرات هسته ای و ظهور کمپین های اعتراضی داخلی

در حین مذاکرات هسته ای و رفع مشکلات بین المللی کشور شاهد ظهور و بروز مشکلات داخلی در بستر شبکه های اجتماعی مجازی بودیم که هر یک به نوعی مشکلات این چند سال را به مسئولین مربوطه گوش زد می کردند. گویی همان طور که مردم کشورمان نیاز به رفع مشکلات بین المللی را مهم و قابل توجه می دانستند معضلات داخلی خرد و کلان را نیز بسیار مهم می شمردند.

کمپین دعوت از مردم برای نخریدن خودرو صفر یکی از این اعتراضات در سطح ملی بود که در روزهای نخست لرزه به تن صاحبان این صنعت انداخت و پارکینگ های این دو خودروساز را پر از ماشین هایی کرد که مردم به آن ها لقب ارابه کشنده می دادند. اما ماجرا در همین جا به پایان نرسید و اکبر ترکان، مشاور ارشد رئيس جمهور در این میان اظهار داشت«صنعت خودرو سازي با کاهش عرضه مواجه نيست اما از کاهش تقاضا به شدت رنج مي برد.»

در اين راستا دولت براي رونق و تحول در بازار خودرو مجبور به ارائه طرح وام خودرو شد. افزايش نقدينگي براي از ميان بردن رکود بازار خودرو دولت را اميدوار کرد تا بتواند با تزريق پول به اين بازار شاهد از بين رفتن رکود بازارهاي ديگر نيز باشد. استقبال عمده مردم از طرح وام خودرو، بارديگر صنعتگران خودرو ساز را به آينده خودرو اميدوار کرد و توليدات خودرو سازان ايران با شدتي بيشتر از گذشته ادامه يافت.

اما پس از گذشت حدود دو ماه همچنان خبری از ادامه این طرح اقتصادی بچشم نمی خورد. ارائه این تسهیلات مانند مسکني بود تا برای مدت محدودی و به مثابه مسکنی از خدشه های بیشتری که توسط رکود حاکم در اقتصاد بر پيکره خودرو سازان وارد می شد جلوگيري شود. قطعا اين تسهيلات هيچگاه نمي‌تواند علاج بيماري توليد خودرو در آينده اي دور باشد.

صنعت خودروسازي انگليس هم در چندين سال گذشته به مشکلات امروز کشورمان دچار بود. کيفيت پايين و قيمت هاي بالا به علاوه انحصار در توليد خودرو سازي باعث شد تا در جذب مشتريان کشور خود ناتوان باشد. اما دولت انگليس براي رفع رکود صنعت خودرو سازي خود به جاي آنکه بر روي فروش تمرکز کند و تسهيلاتي را در اختيار خودروسازان قرار دهد دست به يک تحول بنيادين زد. حمايت از توليد را بالا برد و درهاي بازار کشور خود را به سوي ديگر خودرو سازان خارجي گشود و اجازه داد تا خودرو سازان انگليسي در تقابل با رقباي خارجي خود دانش فني و کيفي خود را ترميم بخشند.

معضلی به نام انحصار در تولید

اساسا واژه انحصار دو وجه دارد، وجهی که تولید کننده را خوشحال می کند چون رقبای پیش روی ایشان را از میان برداشته و وجه دیگر آن مربوط به مصرف کنندگان است که درست برعکس حس تولید کنندگان، مصرف کنندگان راهی برای اعتراض نسبت به کیفیت کالای خریداری شده ندارند و جبرا باید محصولی خاص با برندی مشخص را تهیه و مصرف کنند. این قصه ماجرای تولید خودرو در کشورمان را نیز شامل می شود. باید اذعان کرد بازار انحصاری در صنعت خودروسازی بزرگترین عامل برای عقب ماندگی و عدم پیشرفت خواهد بود.

تعيين و تصويب قيمت عرضه و همچنين داشتن قدرت تام در سازماندهي بازار رقابتي باعث مي شود تا در اثر عدم وجود رقباي جدي توجه به افزايش کيفيت الزام چنداني پيدا نکند و دانش و ابتکار در نو آوري محصول که در بازار امروز بسيار حياتي و مهم است چندان شکوفا نشود. نيروي خلاق و کارآفرين ما در مواجه با چنين بازاري راه انزوا را در پيش خواهد گرفت و سطح علمي جامعه چندان ارتقا نخواهد يافت. د

ر اين ميان گروه‌هاي برخوردار از امتياز غير رقابتي وبدون کار و زحمت و حتي ابتکار و نوآوري به سودهاي کلان دست پيدا خواهد کرد و چیزی که در نهایت به مصرف کنندگان می رسد کیفیت پایین و خدمات پس از فروش ضعیف و خودرویی متعلق به 22 سال گذشته است.
184/