تصاویر دلخراش منتشر بشود یا نه؟

استاد پیشکسوت روزنامه‌نگاری –  درباره انتشار تصاویر دلخراش از حادثه‌های تلخ انسانی در رسانه‌ها با بیان اینکه این موضوع یک دعوای قدیمی است و تنها مختص ایران نمی‌شود، اظهار کرد: این یک موضوع جهانی است و دو نوع طرز فکر درباره‌ی انتشار تصاویر حوادثی مثل اخبار جنگی و تروریسم وجود دارد.

این روزنامه‌نگار باسابقه ادامه داد: گروهی اینگونه استدلال می‌کنند که انتشار این وحشی‌گری‌ها و مرگ و میرها مردم را مشمئز می‌کند و روحیه زندگی کردن را از آنها می‌گیرد؛ بنابراین چرا باید این تصاویر را منتشر کنیم و بهتر است این دست از تصاویر را کنار بگذاریم و به جای آنها اخبار بهتری را جایگزین کنیم.

قاضی‌زاده با اشاره به نظر گروه دیگری که درباره‌ی انتشار تصاویر دلخراش در رسانه‌ها رویکرد متفاوت‌تری دارند، افزود: گروهی هم می‌گویند اگر ما اطلاع‌رسانی نکنیم خیلی‌ها ممکن است به دام این حوادث بیفتند. باید اطلاع‌رسانی کرد تا چشم و گوش مخاطبان باز شود.

او با بیان اینکه من هنوز به این نتیجه نرسیدم حق با کدام گروه است، خاطرنشان کرد: اما نکته‌ای را خوب فهمیده‌ام و آن این است که جامعه غیرشفاف از نظر گردش اطلاعاتی، جامعه موفقی نیست و این کار را به نفع مردم نمی‌دانم. اسم این کار را نمی‌توان دروازه‌بانی خبر گذاشت، بلکه این دریغ کردن اطلاعات از مردم است.

قاضی‌زاده همچنین درباره‌ی انتشار تصاویر ناراحت‌کننده از «فاجعه منا» در رسانه‌های داخلی و عدم پخش تصاویری از حملات تروریستی اخیر پاریس در رسانه‌های غربی توضیح داد: این دو از یک جنس نیستند. سود و زیانی که رسانه‌های داخلی از «فاجعه منا» می‌برند با سود و زیانی که رسانه‌های اروپایی می‌برند اصلا قابل مقایسه نیست. آنها مسائل دیگری را دنبال می‌کنند و رسانه‌های داخلی مسائل دیگری را می‌خواهند. آنها دنبال سلطه و بازار فروش هستند و ما می‌خواهیم خط زندگی داشته باشیم.

این استاد روزنامه‌نگاری تاکید کرد: رسانه‌های داخلی باید بتوانند خودشان اخبار حوادثی که در دنیا رخ می‌دهد را تولید کنند و از نگاه خودشان گزارش بفرستند که این توان را ندارند و به همین خاطر هم ناچار می‌شوند از آنجایی که آماده است یعنی تولیدات غربی استفاده کنند و تا زمانی که رسانه‌های ما این توان را نداشته باشند، مصرف‌کننده خبرگزاری‌های غربی باقی خواهیم ماند.

176/