چرا سیمان نتوانست در بورس رشد کند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی (ایستانیوز)،مدیرعامل هلدینگ سیمان فارس و خوزستان دلایل رکود بازار سیمان را تشریح کرد و گفت: همزمان با رکود بازار داخلی با محدودیت صادرات هم مواجه شدیم و مشکلات دیگر باعث شده حاشیه سود سهام سیمان برای بازیگران بازار سرمایه جذاب نباشد.

مرتضی لطفی در گفت و گو با اقتصادنیوز در این باره اظهار کرد: کاهش ساخت و ساز و عدم تامین اعتبار در حوزه عمران که ناشی از ناتوانی مالی دولت و همچنین افت 58 درصدی صدور پروانه‌های ساختمانی بود مدتی است بر بازار سیمان سایه افکنده است. علاوه بر این در منطقه هم بازار صادراتی سیمان وضعیت مناسبی ندارد. با توجه به اینکه سیمان کالایی حجیم است و سهم 40 درصدی در حمل و نقل دارد، صادرات آن کار آسانی نیست.

او افزود: در سال گذشته 4 میلیارد و 80 میلیون تن سیمان در جهان تولید شده که سهم ایران از تولید جهانی سیمان حدود دو درصد محاسبه شده است. اگر می‌بینیم که ایران در سطح جهانی توانسته در سال گذشته و حتی سال جاری رتبه بالایی در صادرات سیمان کسب کند، به این دلیل است که کشورهای اطراف ما یا ظرفیت تولیدشان محدود است یا به دلیل درگیری‌های منطقه‌ای اکنون در مسیر نوسازی و رشد قرار گرفته‌اند و سهم بسزایی از صادرات کشورمان دارند.

مدیرعامل هلدینگ سیمان فارس و خوزستان با بیان اینکه سال گذشته 70 میلیون تن تولید سیمان داشته‌ایم، گفت: از این میزان 19.2 میلیون تن صادر، 56 میلیون تن فروش داخلی و 15 میلیون تن مازاد سیمان و کلینکر در پایان سال 93 داشته‌ایم که مازاد تولید به سال 94 وارد شد.

لطفی در خصوص بازارهای صادراتی سیمان ایران گفت: صادرات 19.2 میلیون تن سیمان به کشورهای سی‌آی اس (CIS)، عراق و افغانستان صورت گرفته که دوران ساخت و ساز این کشورها فرا رسیده و پس از استقلال پیدا کردن تصمیم به نوسازی گرفتند. معتقدم توسعه جهشی صنعت سیمان مدیون دولت اصلاحات و وزیر وقت صنایع مهندس جهانگیری است که اعتبار قابل توجهی از محل صندوق ذخیره ارزی به عنوان خمیر مایه توسعه به صنعت سیمان اختصاص پیدا کرد و همین حمایت مالی سهم قابل توجهی در زیرساخت‌ها دارد. اگر امروز سیمان ایران در جهان جایگاه بالایی دارد، نتیجه چنین توجهی به یک صنعت در گذشته است.

این فعال عرصه صنعت سیمان پیش‌بینی کرد تا سال 1397 تولید سیمان به 100 میلیون تن برسد و تصریح کرد: برخی واحدهای تولیدی در دست احداث است و ظرفیت‌سازی‌هایی در این صنعت جریان دارد. معتقدم اگر موضوع رکود جدی نبود و توزیع و مصرف سیمان در کشور روال گذشته خود را طی می‌کرد، امروز می‌توانستیم ادعا کنیم که 90 میلیون تن سیمان در کشور تولید داریم.

او افزود: در دوره رکود با توجه به مشکلاتی که واحدهای در حال تولید با آنها مواجه بودند، تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران در این بخش فتیله سرمایه‌گذاری‌ جدیدشان را پایین کشیده‌اند. تاجایی که می‌توان گفت ظرف یکی دو سال گذشته رشد و پیشرفیت پروژه‌های سیمانی تقریبا به صفر رسیده یا واحدها همچنان معطل مانده‌اند.

مدیرعامل هلدینگ سیمان فارس و خوزستان همچنین درباره ارزش سهام سیمانی‌ها گفت: یکی از دلایل عمده‌ای که در سرنوشت ارزش سهام گروه سیمان حائز اهمیت است، سهم هزار میلیون یورو واحدهای سیمانی از محل حساب ذخیره ارزی است که در دوره رونق صنعت سیمان به واحدهای تولیدی اختصاص پیدا کرد. اما بعد با افزایش نرخ‌های حامل‌های انرژی و متعاقب آن عوامل تولید، مساله‌ حمل و استخراج مواد، نرخ کارگری به شدت افزایش پیدا کرد و در حقیقت تامین قطعات و نیازهای ماشین‌آلات شرکت به تبع افزایش نرخ دلار بالا رفت و سبب شد که هزینه‌های شرکت‌های سیمانی افزایش پیدا کند.

او افزود: در صورتی که در این برهه‌ای از زمان اغلب شرکت‌ها افزایش نرخی برای سیمان نداشتند. اما علاوه بر این، بخش زیادی از درآمد واحدها به دلیل تسعیر نرخ ارز از دست رفت. دلیل آن هم این است که وقتی پروژه‌های سیمانی آغاز به کار کردند و از صندوق ذخیره ارزی استفاده کردند، نرخ یورو در حدود 900 تومان بوده، اما بعد باید با یورو 1700 تومان باید تسعیر می‌کردند. از سویی شدت تحریم‌ها سبب شد صنعت سیمان از تکنولوژی‌ جدید عقب بماند و واحدهای سیمانی نتوانند ماشین‌آلات خود را بروز کنند چرا که اصلا به دلیل تحریم‌ها قادر به تامین هزینه‌های نوسازی نبودند و زیرساخت‌های آن فراهم نبود.

لطفی عامل اصلی بعدی هم سایه دولت در تعیین قیمت‌گذاری سیمان دانست و گفت: همیشه این موضوع باعث شده از سال‌های گذشته تا کنون شکاف بسیار جدی بین قیمت عرضه و تمام شده در این کالا ایجاد شود. همین موضوع در ارزش سهام سیمانی‌ها بسیار تاثیرگذار بوده است. در حال حاضر محصولات فولادی توانسته‌اند متناسب با قیمت تمام شده، افزایش پیدا کنند اما سیمان در سنوات مختلف به دلیل اینکه مشمول سبد کالای حمایتی است، به آن اجازه افزایش قیمت داده نشده است. به همین دلیل از دو سال گذشته تا کنون که رکود در تولید تعمیق یافته، تولیدکنندگان سیمان با سه سناریو مواجه هستند. در وهله اول، کاهش ظرفیت آنها حتی تا 20 درصد به دلیل نبود بازار مصرف، در وهله دوم آنها با مازاد 20 میلیون تنی سیمان روبه‌رو هستند و این با وجود این است که واحدهای تولیدی 20 درصد از ظرفیت تولید سیمان را کاهش داده‌اند و 80 درصد آن در انبارها مانده است.

او افزود: در سال جاری با توجه به مناقشات سیاسی در منطقه، تحولات سیاسی اوکراین، نا امنی‌ها در عراق و افغانستان بازار صادراتی ایران بهم ریخته است. حتی مشاهده می‌شود که کشورهای سی‌آی اس هم با توجه به سرمایه‌گذاری کشورهای خارجی الان به ظرفیت‌هایی در زمینه تولید سیمان دست پیدا کرده‌اند و تلاش می‌کنند تا خودکفا شوند. بنابراین در حوزه صادرات هم ما با احتساب این موضوع گرچه پتانسیل‌هایی وجود دارد اما همزمان با رکود بازار داخلی با محدودیت صادرات هم مواجه شدیم.

مدیرعامل هلدینگ سیمان فارس و خوزستان گفت: اگر سیمان نتوانست در بورس رشد لازم را داشته باشد به این دلیل بود که قیمت ذاتی آن با قیمت واقعی فاصله بسیاری داشت. از این رو فاصله بین قیمت تمام شده و قیمت عرضه یکی از عوامل اصلی کاهش سوددهی سهام سیمان است و همین امر سبب شده حاشیه سود سیمان از50 درصد به 15 درصد تقلیل پیدا کند.

او در این باره افزود: طبیعی است که در بازار سرمایه با ورود اشخاص حقیقی و حقوقی میزان حاشیه سود مهم تلقی شود. بازیگران بازار سرمایه‌ هم تمایل دارند خریدار سهام صنعتی باشند که حاشیه سود بالایی داشته باشد و در کل نگاه آنها فقط به این سود است. کاملا امر طبیعی محسوب می‌شود که با مشاهده مشکلات صنعت سیمان و شرایط سوددهی آن به خرید سهام تمایل نشان نمی‌دهند و نتیجه این می‌شود. البته خوشبختانه این موضوع در انجمن مورد بررسی قرار گرفته و کارفرمایان صنعت سیمان در جریان این مسائل هستند. اما اغلب پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که نیمه اول سال آینده شاهد رونقی در بازار سیمان باشیم.
184/