اهمیت ایجاد ارتباط غیرکلامی با کودکان
علي روستايي: مبنا و معناي اساسي احساس آرامش و سرزندگي در خانوادهها يا فقدان آن عمدتا به مجموعهاي از رفتارها و ارتباطات غيرکلامي بين شما و کودکتان بستگي دارد. میزان زیادی ازارتباطات بین فردی (Interpersonal communication) به صورت غیرکلامی و با زبان بدن و حالات مختلف صورت ایجاد میشود. این ارتباط بسیاری مواقع به …
علي روستايي: مبنا و معناي اساسي احساس آرامش و سرزندگي در خانوادهها يا فقدان آن عمدتا به مجموعهاي از رفتارها و ارتباطات غيرکلامي بين شما و کودکتان بستگي دارد.
میزان زیادی ازارتباطات بین فردی (Interpersonal communication) به صورت غیرکلامی و با زبان بدن و حالات مختلف صورت ایجاد میشود. این ارتباط بسیاری مواقع به یاری ارتباط کلامی آمده و به باور پذیری بیشتر آن یاری میرساند. فرض کنید از خبر موفقیت کسی خوشحال میشوید. شاید زبان شما قادر به گویایی احساس درونی شما نشود و به قول معروف قاصر باشد ؛ آن جاست که ارتباط غیرکلامی میتواند اهمیت خود را در انتقال احساسات نشان دهد و باعث گویایی بیشتر و بهتر زبان شود. همیشه لازم نیست ازکلمات و واژگان برای انتقال مفاهیم احساسی وعاطفی استفاده کرد. تماس بدنی یکی از مهارتهایی است که میتواند موجب انتقال احساسات وعواطف به دیگری شود. ممکن است سوال شودکه چرا تماس بدنی را یک مهارت به شمار میآوریم؟ پاسخ آن است که بهکارگیری زبان بدنی متناسب باموقعیت کارآسانی نیست. اگراین امربه صورت یک مهارت انجام نپذیرد شاید موجب گسست ارتباط شود. پس تماس بدنی درارتباطات غیرکلامی یک مهارت ارتباطی است.بنابراین برای برقراری ارتباط بیشتر با کودکانتان باید به دنبال راههايي باشيد که بتوانيد احساسات مثبت غير کلامي خودتان را نشان دهيد. هر وقت که برايتان مقدور بود به صورت کودکتان نگاه کنيد و لبخندي بزنيد. اگر او پرسيد چرا ميخنديد، خيلي ساده بگوييد: به اين دليل که دوستت دارم. گاه، وقتي کودک به شما نزديک ميشود، دست نوازشي بر سر او بکشيد يا براي لحظهاي او را در آغوش بگيريد. حالت چهره و همچنين کلمات شما بيانگر خوشحالي و شادمانيتان از وجود کودک خواهد بود. به کودک کمک کنيد تا کارهاي مشکل را با خيال راحت و خوشحالي انجام دهد اما خاطرتان باشد که از او انتظار تشکر و قدرداني زباني نداشته باشيد.
تماس بدنی میتواند موجب دلبستگی (Attachment) وایجادامنیت عاطفی وهیجانی به ویژه درکودکان شود. تحقیقات نشان داده است کودکانی که دچارمحرومیت تعامل بامادر هستند واضطراب جدایی را تجربه کردهاند، وقتی به مادرخود میرسند به آنها میچسبند. بسیاری ازمادران شاهد این بودهاند که دورکردن کودک ازاین وضعیت با گریه شدید وگاهی وحشت بچهها همراه بوده است. بنابراین اگر بتوانیم باتوجه به موقعیت، رده سنی، ویژگیهای اجتماعی، ارزشی و فرهنگی با اطرافیان خود نوعی ازتماس بدنی را بهوجود بیاوریم ، میتوانیم بخشی از ارتباطات بین فردی را به عنوان یک نیاز تامین کنیم. این موضوع درتعلیم وتربیت اسلامی نیز سفارش شده است. در روایات آمده است که فردی به رسول اکرم (ص) عرض کردکه فرزند خودرا نمیبوسد. حضرت نسبت به آن مرد اعتراض کردند وبر بوسیدن و نوازش کودکان سفارش فرمودند.
179/