ازدواج برای دو لقمه نان

در سالهای اخیر شمار رو به فزاینده ای از جوانان، مسلمان یا غیرمسلمان، ثروتمند یا فقیر، زادگاهشان را در اروپا ترک کرده اند تا به جلادان داعش و یا دیگر گروههای جهادی در سوریه بپیوندند. نوعی غلیان احساسات که در اروپا در حال رشد است و چیز جدیدی نیز محسوب نمی شود.

اگرچه دستگیری افرادی که مظنون به استخدام این جوانان برای ستیزه جویان اسلامگرا هستند در ماههای اخیر در کشورهای اروپایی افزایش یافته وهم زمان قوانین سختی در کشورهای مختلف تدوین شده و همچنین مراکز اطلاع رسانی و آگاه سازی بویژه در کشورهایی همچون بریتانیا و فرانسه دایر شده، با این وجود طی سالهای اخیر با توجه به تبلیغات ستیزه جویان در شبکه های مجازی، همواره بر شمار این جوانان افزوده شده است.

بنا بر گزارش اینترپل، تاکنون بین ۳ تا ۵ هزار نفر جوان اروپایی به ستیزه جویان پیوسته اند که ۶۵ درصد از این تعداد، سنی کمتر از ۲۵ سال دارند و ۴۰ درصد از آنها نیز زن هستند.

همچنین بنا بر گزارش اینترپل، ۱۵۰۰ نفر از کل ستیزه جویان یا به عبارت دیگر ۴۷ درصد از آنها فرانسوی هستند و شمار فرانسویهای پیوسته به اسلامگرایان افراطی در سال جاری میلادی نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی ۸۴ درصد افزایش یافته است.

به این ترتیب این مشکل بطور ویژه گریبانگیر کشور فرانسه است. اخیرا دولت فرانسه کمپینی برای مبارزه با این مشکل راه اندازی کرد و در بخشی از فعالیتهای کمپین، به خانواده هایی پرداخت که تحت تاثیر افراطی گری قرار گرفته اند. همچنین مردم تشویق می شوند در صورت مشاهده افراد مظنون، آن را گزارش دهند.

سال گذشته افراط گرایان تصاویری را منتشر کردند که در آن جوانان فرانسوی گذرنامه هایشان را می سوزاندند و با اعلام وفاداری به ستیزه جویان، کشور زادگاهشان را تهدید به حمله می کردند.

برای مبارزه با این مسئله باید منشاء شکل گیری این تفکر را شناخت. همه این جوانان به دنبال یک آرمانگرایی رومانتیک هستند. بخش عمده آنها در حومه شهرها و بدون هیچ آینده مشخصی متولد و بزرگ شده اند و از سرخوردگی باعث شده از جامعه ای که در آن رشد کرده اند، متنفر باشند.

کمیسیون اروپا روز دوشنبه کنفرانسی در مورد افراط گرایی در اروپا برگزار کرد. بنا به گزارش کمیسیون اروپا، تنها شش تا هشت هفته بطول می انجامد که یک جوان در زندان به افراط گرایی کشیده شود.

کریستین توبیرا، وزیردادگستری فرانسه گفت دعوت به افراط گرایی در زندانها رایج است اما بخش عمده آن در خارج از زندانها صورت می گیرد: “حدود پانزده درصد از افراط گرایی افراد، در دوره حبسشان در زندانها انجام می شود، اما نمی خواهیم آنرا دست کم بگیریم. ما طرحهایی در زندانها برای ردیابی تبلیغات افراط گرایانه و سپس اصلاح و براه آوردن اشخاصی پیاده کرده ایم که آنها را دوباره به جامعه باز گرداند.”

اما تشخیص افراط گرایان بیش از پیش دشوار می شود. گیوم دونوا، مدیر انجمن فرانسوی قربانیان تروریسم گفت: “تلاش ما ردیابی تغییر رفتار زندانی و برخوردش به تغییرات در دنیای خارج است. هدف آن می تواند خانواده او، پزشکش یا یکی از کارمندان زن زندان یا دیگر زندانیان باشد…. تغییراتی مثل در خود فرو رفتن یا درمیان گذاشتن افکارش با دیگران.”

هدف این کنفرانس تبادل نظر در مورد موثرترین راهبرد در میان کشورهای اتحادیه اروپا بود. ورا یورووا، کمیسر اتحادیه اروپا در امور دادگستری گفت: “شنیده ام که در بریتانیا بروی تک تک افراد کار می کنند. چه از آنهایی که هنوز در حبسند و چه از اشخاصی که آزاد شده اند می پرسند چرا به افراط گرایی کشیده شدند و نیازهایشان چیست تا بتوانند دوباره به اجتماع بازگردند.”

یکی دیگر از زمینه هایی که محتاج توجه دقیق مقامات اروپاست، به افراط کشیده شدن جوانان از طریق تماسهای اینترنتی است.

176/