چگونه گری وایت، گوام را متحول کرد؟

گری وایت، مربی انگلیسی که سال 2012 هدایت گوام را بر عهده گرفت، تجربه عجیبی در این کشور سپری کرده و تغییرات قابل توجهی در تیم ملی گوام نیز به وجود آورده است.

او در مصاحبه با گاردین درباره ی کودکی اش و اولین حضورش در گوام گفت:” من در ساوتهمپتون و بین مردم عادی بزرگ شدم ولی این را نمی‌خواستم. به خاطر دارم که روی چمن‌ها دراز می‌کشیدم و هواپیماها را نگاه می‌کردم که به خارج انگلیس پرواز می‌کردند و دوست داشتم بدانم کجا می‌روند. گوام تحت قلمرو آمریکاست. وقتی سال 2012 به این کشور آمدم، مامور مهاجرت فرودگاه از من سوال کرد که هدف شما از سفر به اینجا چیست و من با افتخار پاسخ دادم که من سرمربی جدید تیم ملی فوتبال گوام هستم و به این موضوع دقت نکردم که با جثه ی کوچکم چطور می‌توانستم در NFL (لیگ راگبی آمریکا) بازی کرده باشم. به خاطر نداشتم که آمریکایی‌ها به راگبی، فوتبال می‌گویند و به همین خاطر نیز جریمه شدم.”

گوام در طول سال‌های اخیر به حدی خوب ظاهر شده که این کشور می‌تواند یک الگو برای دیگرکشور‌هایی با جمعیت کمتر از 200 هزار نفر باشد.وایت ادامه داد:” در طول دو سالی که من اینجا هستم، از رتبه ی 196 به رتبه ی 146 صعود کرده ایم و بالاتر از تایلند و هنگ کنگ هستیم. هدف ما دو رقمی شدن و ادامه دادن به این روند است.”

وایت در انگلیس در لیگ نیمه حرفه ای فوتبال بازی می‌کرد و در سن 21 سالگی، فوتبال را رها کرد و تمرکزش را روی مربی گری گذاشت. پس از یک دوره کوتاه در استرالیا و کار کردن با بازیکنان جوان آکادمی خودش، وایت متوجه شد که کشورهای کوچک سرتاسر جهان، از سوی فیفا بودجه ای دریافت کردند تا فوتبالشان را گسترش دهند. او سریعا مشغول ارتباط با این کشورها شد و 6 هفته بعد، سرمربی بریتیش ویرجین آیلند شد. او در سن 24 سالگی، بهترین شروع ممکن را داشت و از این فرصت برای یادگیری و کسب تجربه و همچنین آزمون و خطا استفاده کرد.

او 9 سال در این کشور حوزه کارائیب فعالیت کرد و سپس به آمریکا رفت و در تیم پایه سیاتل شروع به فعالیت کرد. سپس در سال 2012، با ریچارد لای ملاقاتی داشت.ریچارد لای رئیس فدراسیون فوتبال گوام است و وایت، به او علاقه مند است و از او تعریف و تمجید زیادی می‌کند.

وایت گفت:” امکانات به اندازه دیگر کشورهای دنیا خوب بود ولی ایمانی وجود نداشت. آنها سالیان سال شکست خورده بودند و به شکست‌های سنگین عادت کرده بودند. ما بهترین بازیکنان برای گوام را پیدا کردیم. انتقال بسیاری از بازیکنان ما به تیم‌های آمریکایی کار سختی بود زیرا آنها خود را باخته بودند و به نتایج ضعیف و تحقیر آمیز عادت کرده بودند ولی حالا بیشتر بازیکنان ما در لیگ‌های حرفه ای بازی می‌کنند. ما تفکرات و آماده سازی برای بازی‌ها را دچار تحول کردیم.انتخاب‌هایمان محدود است ولی بازیکنان باید در هر بازی خوب بازی کنند. کمی خسته کننده است ولی نتیجه گرفته ایم. گاهی می‌بینم که مربیان رفتار سردی با بازیکنان دارند ولی با بازیکنان باید مثل انسان‌های عادی رفتار کرد. چیزهای کوچکی مثل تبریک تولد وقتی که آنها در آمریکا هستند و شما در گوام،تاثیر زیادی دارد. آنها علاقه مند به بازی کردن برای گوام می‌شوند.”

در همین حال، وایت دو سال در مجموع مربیان جوان نخبه انگلیس حضور داشت که همگی زیر 40 سال بودند و مدرک مربی گری A یوفا را با بهترین نمرات ممکن به دست آورد

او درباره وضعیت مربی گری در انگلیس گفت:” با توجه به اعتبار و شهرت فوتبال انگلیس، مردم انتظار دارند که من فوتبالی مستقیم به نمایش بگذارم ولی آنها از پیشرفت و تغییرات در فوتبال انگلیس مطلع نیستند. ما مربیان جوانی داریم که سطح فنی بسیار بالایی دارند و نسل جدید مربی‌ها، تفکرات و سبک گذشته را دچار تغییر خواهد کرد. ما در گروه اول آن مجمع بودیم، هر چند که این برنامه ریزی در حال پیشرفت است و ادامه دارد. چیزهای زیادی یاد گرفتیم و من به عنوان سرمربی گوام، می‌توانستم موضوعاتی که در کلاس یاد می‌گیرم را در زمین امتحان کنم.”

چنین تجربه و پیشرفتی باعث شده تا وایت، پیشنهادات خوبی در داخل انگلیس و دیگر کشورها در اختیار داشته باشد. او در این رابطه گفت:” خیلی از بازیکنان، به فکر شروع دوره ی مربی گری هستند. می‌دانستم که فوتبال بازی کردن، من را در مربی گری به جایگاهی نخواهد رساند ولی اینکه مربی گری را از سن خیلی پایین شروع کردم، باعث موفقیتم در این زمینه بیش از هر کس دیگری شد. برای بازیکنان بازنشسته، فرصت‌های زیادی در انگلیس وجود دارد زیرا فرهنگ فوتبال در آنجا اینگونه است. تفکر در انگلیس بدین شکل است که اگر شما صد‌ها بازی در سطح بالا داشته باشید، پس می‌دانید که چه کار می‌کنید ولی بازیگری و مربی گری دو حرفه ی متفاوت هستند. بسیاری از باشگاه‌ها از چهره‌های جدید می‌ترسند. من با منابع محدود به موفقیت رسیده ام ولی یک باشگاه، مربی را به خدمت می‌گیرد که در دو باشگاه دیگر ناموفق بوده ولی قبلا فوتبالیست بوده است. شما به رهبری قوی تری نیاز دارید.”

هدف وایت، سطح اول فوتبال انگلیس نیست بلکه او می‌خواهد فعلا در تیم‌های کره، ژاپن و چین مربی گری کند ولی هدف بلند مدتش، بازگشت به انگلیس خواهد بود. او در این رابطه گفت:” دوست دارم برگردم و به مردم ثابت کنم که چه توانایی‌هایی دارم. چرا باشگاه‌ها کسی را که به دنبال اثبات هدفی است به خدمت نمی‌گیرند؟ آیا این موضوع به نفع باشگاه و هواداران نیست؟ در نهایت من انگلیسی هستم و دوست دارم سرمربی تیم ملی کشور خودم باشم تا کشورهای دیگر.”