پرسپولیس قعر نشین اما امیدوار

نکته اول : پرسپولیس بعد از سپاهان صدرنشین با پنج گل زده در سه بازی و دو بازی سخت خارج از خانه بهترین خط حمله لیگ را دارد.

نکته دوم : پرسپولیس تمام گلهایش را در جریان بازی به ثمر رسانده و این نقطه قوت هیجان انگیز پرسپولیس این فصل است. پیشرفت بسیار قابل توجهی در حرکت تیمی پرسپولیس نسبت به سالهای اخیر، بعنوان نمونه باید در نظر داشت پرسپولیس در 8 بازی فصل قبل جام باشگاهای آسیا فقط یک گل در جریان بازی به ثمر رساند و بقیه گلهای این تیم از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسید و یا روی گل به خودی مدافعان حریف.

نکته سوم : تمامی گلهای این فصل پرسپولیس را مهاجمان این تیم به ثمر رسانده اند. در سالهای گذشته بیشتر گلهای پرسپولیس را مدافعان و هافبک ها به ثمر می رساندند و پرسپولیس در فصول گذشته از گل نزنی مهاجمانش رنج میبرد که این نقص در این فصل فعلاً بطور کامل برطرف شده است.

نکته چهارم : دو خرید اصلی پرسپولیس در فاز تهاجمی (مسلمان و بن سون) هنوز بطور کامل آماده نشده اند و بازی نکرده اند، می توان امیدوار بود با آماده شدن این دو مهره تهاجمی خط حمله پرسپولیس بیش از پیش قوی تر شود.

در آخر می توان گفت پرسپولیس آخر جدولی تیم امیدوار کننده ای در فاز تهاجمی است که با بازگشت سوشا مکانی و احمد نواللهی هم دروازه این تیم مطمئن تر می شود هم کمربند خط میانی اش قوی تر. البته اشتباهات مهلک بازیکنان بخصوص در فاز تدافعی و ناهماهنگی خط دفاعی این تیم بزرگترین نقطه ضعف پرسپولیس است که توانسته اند دست در دست یکدیگر تیم برانکو را با خط حمله آتشینش با اقتدار در قعر جدول قرار دهند.