چشم‌بادامی‌های با کیفیت‌تر در راه ایران!

حضور جدی ژاپنی در صنعت نفت ایران به سال های چندان دوری مربوط نیست، شرکت ژاپنی “اینپکس” در سال 1380 کار خود را در طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی به عنوان رهبر کنسرسیوم آغاز کرد. اما این حضور از 5 سال تجاوز نکرد و و با افزایش فشارهای آمریکا و تحریم های بین المللی علیه ایران در سال 1385 این شرکت از پروژه آزادگان جنوبی کناره گیری کرد و جای خود را به چینی‌ها داد.

در همان روزهای پایانی مذاکرات هسته ای یکی از خبرگزاری های ژاپنی به نقل از مقام وزارت نفت احتمال بازگشت شرکت ژاپنی اینپکس به آزادگان جنوبی را مطرح کرده بود.

هرچند در مذاکرات ژاپنی‌ها با مسئولان وزارت نفت ایران تنها اینپکس پشت میز مذاکره نبوده است و نمایندگان 21 شرکت ژاپنی در این هیات حضور داشته‌اند تا جدیت این چشم‌بادامی‌های با کیفیت‌تر از چینی‌ها را برای بازگشت به ایران ثابت کنند، وزیر ژاپنی نیز در پاسخ به این پرسش که ژاپن تا چه حد درباره گسترش روابط تهران و توکیو مصمم و جدی است، گفته است که حضور من به همراه ٢١ شرکت ژاپنی از بخشهای مختلف نفتی، انرژی، صنعتی و مالی گواه جدیت ما برای همکاری با ایران است و این در حالی که پیش از سفر به ایران ١٠٠ یا بهتر است بگویم ١٠٠٠ شرکت ژاپنی تمایل داشتند به تهران بیایند.

از سوی دیگر، تمایل ایران برای بازگشت اینپکس هم امری دور از ذهن به نظز نمی رسد؛ چرا که چینی ها که جای ژاپنی ها را در این پروژه گرفتند، بارها و بارها در پیشرفت طرح خلف وعده کرده و کاسه صبر ایران را لبریز کرده بودند.

البته در همان زمان برخی گزارش‌ها به نقل از یکی از مقامات وزارت نفت، حاکی از این بود که ژاپنی ها در توسعه آزادگان تعلل کرده و در ارائه طرح توسعه این میدان اطلاعات کافی ارائه نکرده اند.

این گزارش حاکی از این بود که تعلل شرکت اینپکس در پروژه موجب شده تا تعداد کمی چاه برای برداشت تعیین شده و لایه های مهم این میدان مغفول بمانند از سوی دیگر ژاپنی ها در حالی ضریب بازیافت 5 درصدی را برای آزادگان جنوبی در نظر گرفته بودند که ضریب بازیافت این مخازن 27 درصد است و شرکت های خارجی قرار داشته اند تا با فناوری موردنیاز این رقم را به 50 درصد افزایش دهند.

حتی در آن زمان گفته می‌شد که هدف اینپکس برای حضور در طرح توسعه آزادگان جنوبی تبادل اطلاعات این میدان با آمریکایی ها بوده است.

از سوی دیگر وزارت نفت قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC را روزنه ای برای ورود به عصر جدیدی از مشارکت با سرمایه گذاران خارجی می داند؛ هرچند تاکنون رونمایی از این قراردادها چندین و چند بار به تعویق افتاده است.

باید دید آن هایی که از بازگشت ژاپنی ها به نفت ایران ابراز دلواپسی می کنند و معتقدند که آن ها برای خروج از آزادگان تحریم را بهانه کرده و به دنبال تبادل اطلاعات چاه ها و مخازن این میدان با آمریکایی ها بوده اند، چه واکنشی به مذاکرات وزارت نفت با هیات اقتصادی ژاپن نشان خواهند داد.