زنان به خواست مردان به پست ميرسند!
توران وليمراد/ فعال حقوق زنان يك جواب ساده دارد؛ بهواسطه آقاياني كه در مسند هستند. به اين دليل كه آقايان ليستهاي انتخاباتي را تعيين ميكنند و مردم به ليستها راي ميدهند. خانمها به واسطه ارتباط سياسيشان با آقايان مسنددار به پستها ميرسند، يا به دليل ارتباط خانوادگي و فاميلي يا به دليل ارتباط حزبي و …
توران وليمراد/ فعال حقوق زنان
يك جواب ساده دارد؛ بهواسطه آقاياني كه در مسند هستند. به اين دليل كه آقايان ليستهاي انتخاباتي را تعيين ميكنند و مردم به ليستها راي ميدهند. خانمها به واسطه ارتباط سياسيشان با آقايان مسنددار به پستها ميرسند، يا به دليل ارتباط خانوادگي و فاميلي يا به دليل ارتباط حزبي و منافع مشترك حزبي. كل مراكز قدرت به صورت انحصاري در دست مردان است.
يك فرصت بسيار اندك براي خانمها در نظر گرفته شده، آنهم به خاطر منافع مردان، آنهم براي زماني كه ما بخواهيم مسائل زنان را مطرح كنيم، يا جامعه زنان بخواهد مطالباتش را طلب كند و يا آقايان بخواهند وعده وعيدي بدهند. در واقع اين حضور كاملا نمايشي و فرمايشي است. تجربه 36 سال بعد از انقلاب همين را ميگويد. كلا آقايان فارغ از اينكه وابسته به كدام جريان سياسي باشند، چه اصولگرا و چه اصلاح طلب، عملكردشان نشان ميدهد كه اعتقادي به آن چيزي كه ما مطالبهكنندگان ميگوييم ندارند. خودشان يك سري موضوع در حوزه زنان دارند و همانها را مطالبه ميكنند. در اين ميان فقط يك سري شعارها به نفع زنان داده ميشود كه مخصوصا در دولت اصلاحات و دولت آقاي روحاني به وفور ديده شده، اما اينها تنها شعار ميدهند و هيچكدام تحقق پيدا نميكند. اساسا اعتقادي هم ندارند كه بخواهند اين وعدهها را عملي كنند. يعني خانمها اعتماد ميكنند و صندليهايي به نام آنها در دولت و مجلس مشخص ميشود اما كساني كه بر اين مسندها مينشينند، از اين جايگاه استفاده ميكنند و فقط وعده ميدهند، آنوقت عملكردشان صفر است. منافع زنان و ايجاد فرصتها براي زنان و توانمندسازيشان تعطيل است. امسال حداقل توقعي كه از خانم مولاوردي داشتيم اين بود كه در جهت رفع خشونت سياسي عليه زنان اقدام كند. يعني بايد كاري ميكرد كه ما سهمي از مجلس دهم داشته باشيم. وقتي اين اتفاق نيفتاده، ما بايد دوباره سراغ مردان در احزاب برويم كه اعتقادي به حضور زنان در مجلس ندارند. چيزي كه ما ميخواستيم اين بود كه از هر سه نفر نماينده مجلس، يك نفر خانم باشد. اما همچنان، فرمول، همان فرمول سابق است، خانمهايي كه به پستها راه پيدا ميكنند از طريق آقايان است و آقايان هم به رفع مشكلات زنان اعتقادي ندارند. بنابراين جامعه زنان در يك دايره بسته مانده و سهمي هم از مراكز تصميمگير و تصميمساز كشور ندارند. شعار بسيار شنيدهايم اما عملكرد؟ خير!