نگرانی سازمان ملل از فراموشی افغانستان

نماینده سازمان ملل در افغانستان با تاکید بر این مساله که مواجهه این کشور با چالش‌های موجود زمان زیادی می‌برد، گفت جامعه جهانی نباید چشمانش را روی مساله افغانستان ببندد. نیکولاس هیسم، نماینده سازمان ملل در افغانستان در گفت‌وگو با مرکز خبری سازمان ملل به تحلیل شرایط موجود در افغانستان پرداخت. هیسم با اشاره به …

نماینده سازمان ملل در افغانستان با تاکید بر این مساله که مواجهه این کشور با چالش‌های موجود زمان زیادی می‌برد، گفت جامعه جهانی نباید چشمانش را روی مساله افغانستان ببندد.

نیکولاس هیسم، نماینده سازمان ملل در افغانستان در گفت‌وگو با مرکز خبری سازمان ملل به تحلیل شرایط موجود در افغانستان پرداخت.

هیسم با اشاره به نقش جامعه جهانی در حل مسائل، فراموش شدن افغانستان در میان بحران‌های رو به افزایش کنونی را فاجعه‌بار توصیف کرد. با وجود پیشرفت‌های افغانستان در تقابل با چالش‌های اقتصادی، امنیتی و سیاسی شکست در هر یک از این بخش‌ها تاثیری مهم در روند کلی انتقال در جامعه افغانستان خواهد داشت.

هیسم در پاسخ به سوالی درباره وضعیت مردم و جامعه افغانستان در شرایط فعلی گفت: افغان‌ها بسیار انعطاف‌پذیر هستند. آنها سی سال است که ثبات و امنیت را تجربه نکرده‌اند، اما با وجود اینکه آنها انعطاف‌پذیرند دلایلی برای امیدواری باید وجود داشته باشد. با وجود امید مردم می‌توانند شرایط بسیار دشوارتری را هم تحمل کنند.

وی سپس با اشاره به حرکت دولت افغانستان در مسیر درست اظهار کرد: به اعتقاد من درست است بگوییم افغانستان با تمام اشتباهات در حال عبور از مشکلات است.

نماینده سازمان ملل در افغانستان با تاکید بر ضرورت حل مشکلات اقتصادی عنوان کرد: حقیقت این است که این کشور پیش از هر کاری باید با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌رو شود. همه در جریان هستند که اگر دولت کم بیاورد یا در هر یک از بخش‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی مساله‌ای ایجاد شود، همه بحران‌ها با یکدیگر ترکیب خواهند شد و کشور وارد برهه بدی می‌شود.

هیسم در ادامه در پاسخ به ادعا درباره تغییر ماهیت چالش‌هایی که افغانستان با آنها مواجه است، با اشاره به حمله اخیر به پارلمان این کشور و حملات قندوز عنوان کرد: ماهیت چالش این کشور در حال تغییر است اما این را به یاد بسپارید که در سال 2015 نیروهای امنیتی افغانستان به تنهایی مسوولیت مدیریت امنیت این کشور را برعهده گرفته‌اند. پنج سال پیش شاید برخی می‌گفتند این مساله غیرممکن است.

وی سپس درباره نقش سازمان ملل پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان گفت: ما تنها شاهد خروج نظامی خارجی‌ها از افغانستان نبوده‌ایم بلکه شهروندان خارجی نیز از افغانستان خارج شده‌اند. در پی این خروج شاهد تغییرات اقتصادی حتی رکود در اقتصاد کابل بوده‌ایم. از نظر اجتماعی هم، برای ما به عنوان سازمان ملل بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی آن هم نه تنها در قبال افغان‌ها بلکه برای سازمان‌های غیردولتی و غیرافغان‌ها نیز دشوارتر شده است.

نماینده سازمان ملل همچنین درباره حضور نهادهای بین‌المللی در این کشور اظهار کرد: حضور نهادهای بین‌المللی در افغانستان از دو بعد قابل بررسی است. از نظر داخلی تعداد این نهادها در افغانستان کاهش یافته است، شما با توجه به کاهش حضور رسانه‌ها، حجم و تعداد هیات‌های دیپلماتیک و همچنین حضور واحدهای اقتصادی این را متوجه خواهید شد. اما از نظر خارجی باید متوجه بود که مسائل حساس زیادی در خارج از افغانستان در حال وقوع است؛ مسائلی که اروپا و کشورهای ناتو را به عنوان واحدهایی که به شدت در افغانستان روی آنها حساب می‌شود، تهدید می‌کند.

نماینده سازمان ملل در پایان درباره وضعیت آینده افغانستان گفت: با توجه به موانع موجود من خوش‌بین هستم. همانطور که معتقدم هیچ معجزه‌ای در کار نخواهد بود و ما باید واقع‌بین باشیم. آنها باید با مشکلات بسیاری مواجه شوند و به اعتقاد من این ظرفیت را دارند.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا