اين کودکان فقط با تلفن همراه صحبت مي کنند

   از جمله مصاديقي که براي اين نمونه مي توان ذکر کرد، هشدار برخي از پزشکان در مورد چگونگي استفاده از فناوريهاي نوين از جمله در زمينه استفاده کودکان از تلفن همراه است. آنان با اين گروه از پژوهشگران موافقند که اعتقاد  دارند، مطالعات علمي نشان مي دهد که استفاده طولاني مدت کودکان از تلفن همراه سبب اختلال خواب و از دست دادن يا کاهش حافظه آنان مي شود.
   يک پزشک متخصص تاکيد کرد که بايستي کودکان را از تلفن همراه بعنوان يک وسيله نامناسب و خطرناک براي سن آنان ترساند چرا که استفاده بلند مدت از اين فناوري نوين،  سلامتي آنان را در معرض خطر جدي قرار مي دهد.
   عده اي از پژوهشگران پا را فراتر گذاشته و خواستار دخالت دولتها براي محدوديت استفاده کودکان از تلفن همراه شده اند. آنان مي گويند اگر خانواده ها و دولت نمي توانند مانع استفاده کودکان از تلفن همراه شوند، دستکم مي توانند محدوديتهايي را در اين راه ايجاد کنند از جمله اينکه دولت در اين زمينه قوانين تنبيهي در نظر بگيرد.
   يک متخصص مغز و اعصاب مي گويد، استفاده بيش از حد و مستمر از تلفن همراه توسط کساني که در سنين ميان 10 تا 20 سالگي هستند، خطر ابتلا به تومور مغزي را افزايش مي دهد ضمن اينکه چنين افرادي در سنين بين 40 تا 50 سالگي در معرض جنون قرار مي گيرند.
   اين در حالي است که با استناد به آمار موسسات و نهادهاي تحقيقاتي ، از هر 10 کودک زير 16 سال يک نفر روزانه حدود 45 دقيقه با تلفن همراه صحبت مي کند و اکثريت کودکان زير 16 سال تلفن همراه دارند.
    برخي مطالعات هم  در مقام مقايسه پيامدهاي منفي ناشي از استفاده از تلفن همراه را بسيار وحشتناک جلوه مي دهد بويژه آنجا که مي گويد ، خطرات و آثار ناگوار استفاده از تلفن همراه در ميان جوانان و نوجوانان کمتر از مصرف الکل و تنباکو نيست و تا پايان عمر، انسان را آزار مي دهد.
   درهمين حال گروه ديگري که با چنين ديدگاهي موافق نيستند و توسعه فناوري را الزام و نياز بشر مي دانند ، اصولا چنين مقايسه هايي را بي مورد مي خوانند و عقيده دارند، استفاده از دستاوردهاي تکنولوژي نوين ، رويه و الگوي خاص خود را دارد  تا بتوان تسهيلات و امکاناتي را که ارايه مي دهد، مورد استفاده قرار داد.
    عکس اين موضوع نيز صادق است .  در حالي که حتي افراط و تفريط در استفاده از مواهب  و محصولات طبيعي سبب بروز عوارض ناگوار و بيماريهاي آزار دهنده مي شوند، روشن است که استفاده بي رويه و نامتعارف از وسايل و تجهيزات و ابزار و آلات مدرن که زاييده تکنولوژي نوين است، عاقلانه نيست و توصيه نمي شود، ولي هر کس بايد به اين درجه از آگاهي برسد که استفاده از هر وسيله اي در هر سن و سال، اقتضاي خاص خود را دارد.
   اين موضوع مي تواند با ميزان آگاهي و سطح تحصيلات و فهم و درک والدين کودک در زمينه هاي مختلف مرتبط باشد. اينکه صرفا به قصد عزيز داشتن يا خوشحال کردن کودک ، او و تلفن همراهش را به حال خود بگذارند، چه معنايي مي تواند داشته باشد ؟ تظاهر به اشرافيت يا بي اعتنايي و بي تفاوتي سرپرستان کودک ؟
   مساله تظاهر به اشرافيتي که نماد آن داشتن تلفن همراه باشد ،  از مدتها پيش با روي کار آمدن تلفنهاي اعتباري حل شده و اين مورد نمي تواند مالکان خردسال تلفن هاي همراه را اشرافزاده جلوه دهد. در مورد بي اعتنايي به مکالمات طولاني کودکان هم والدين نمي توانند براي هميشه بي تفاوت بمانند و جز براي عده اي که با پرداختهاي آتي مشکلي ندارند، بقيه نمي توانند از پس صورتحسابهاي بعدي برآيند و اين رويه را متوقف مي سازند.
   اما راستي شما در ميان در و همسايه، دوست و آشنا و فاميل و اقوام خود چند نفر را مي شناسيد که بخاطر خودنمايي براي ديگران تعريف مي کنند که براي کودک خود تلفن همراه خريده اند تا داستان تام و جري را براي دوستش تعريف کند و بهانه نگيرد يا شايد هم جزو آن گروهي است که اصلا حال تحمل کردن اعتراض هاي بچه را ندارند و پرداخت هزينه تلفن همراه، جريمه خودخواسته اي است که براي تاوان اين عمل خود مي پردازند.
117/16/152