بخش خصوصی چشم انتظار وزیر آینده

بخش خصوصی در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در کشور، از جمله بخش هایی است که می توان آن را جوان نامید.جوان از این حیث که هنوز عمر چندانی از ورود تکنولوژی های نوین از جمله تلفن همراه و رایانه به کشور نمی گذرد.
در بخش تلفن همراه اکنون اپراتور اول بعنوان رقیب دولتی در مقابل چندین اپراتور و پیمانکار کوچک تلفن همراه قرار دارد.تالیا ،اپراتور دوم، اسپادان و کیش به دلیل نداشتن قدرت مالی و بازار گسترده نمی توانند با اپراتور اول رقابت کنند.چنانکه تالیا با حضور سیمکارت های اعتباری همراه اول عملا در حاشیه قرار گرفته و توان رقابت جدی با غول دولتی را ندارد.
در بخش صنعت رایانه و نرم افزار نیز بخش خصوصی حال و روز خوشی ندارد.سیاستگذاری ها نه چندان مناسب در این حیطه لطمات جدی به این بخش وارد ساخته است.
عدم کاهش بهای تعرفه سیم مسی که پس از فراز و نشیب فراوان سرانجام با حکم وزیر ارتباطات عملی شد نمونه ای از مقاومت بخش دولتی برای ایجاد رقابت در بخش اینترنت بود.
این در حالی است که شرکت های مخابراتی چندی است ارائه پورت های پرسرعت اینترنت را در کنار بخش خصوصی آغاز کرده اند.با این تفسیر آیا می توان از بخش خصوصی انتظار رقابت  و در نهایت کاهش قیمت ها را داشت؟
در زمینه واگذاری سهام شرکت مخابرات ایران نیز بخش خصوصی در حال محو شدن است.برخی اخبار حاکی از حضور شرکت های شبه دولتی برای خرید سهام عمده این شرکت بزرگ دولتی است.
با همه این تفاسیر کار برای وزیر آینده ارتباطات تا حدودی با سختی روبه رو است.اکنون بخش خصوصی کشور در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات خواستار شفاف سازی، کاهش تصدی گری دولت، کاهش حضور دولت در عرصه هایی که بخش خصوصی فعال است و تعامل دو طرفه و نه از موضع قدرت از سوی دولتی ها است.
بنابراین وزیر ارتباطات دولت دهم با استفاده و کمک از خود بخش خصوصی می تواند رونق دوباره را به بازار  و بخش خصوصی بازگرداند و امید های تازه ای در کالبد این بخش بدمد.
20/15