موانع توسعه تجارت الکترونیکی در ایران

اکنون ارسال پول و محموله های حساس و حتی مواد غذایی با یک کلیک چیز عجیب  و دور از در ذهن نیست.از زمان ایجاد اینترنت بیش از دو دهه از می گذرد،پیش از آن کمتر کسی فکر می کرد بتوان از دورترین نقطه نیکره غربی تا دورترین نمیکره شرقی کالا را دید،خرید و دریافت کرد.
در حال حاضر در برخی از کشور های پیشرفته دنیا چون آمریکا و اروپای غربی، با اتصال به اینترنت می تواند در کمتر از یک ساعت پس از خرید کالای خود آن را در محل مورد نظر دریافت کرد.
در آمریکا به طور متوسط روزانه ۱۲ میلیون کالا در سایت Ebay به فروش می رود. تعداد مشتریان ثبت شده Ebay ۱۴۴ میلیون نفر است. به عبارت دیگر ۱۴۴ میلیون نفر از مردم کره زمین مشتریان رسمی و دائم آن محسوب می شوند.روز به روز به تعداد افراد بیننده این چنین سایتها افزوده می شود.
رشد و توسعه چنین وب سایت هایی به کاهش چشمگیر حمل و نقل،صرفه جویی در سوخت و زمان و ایجاد اشتغال جدید منجر می شود.این اتفاقات با ایجاد بستر مناسب آی تی در این کشورها رخ داده است.سرعت مناسب اینترنت و دسترسی راحت به امکانات از جمله این بستر ها است.
درایران چند سالی است بحث تجارت الکترونیک مطرح شده است. اما با وجود تلاش های بسیار برای توسعه این تجارت هنوز این امر در حد یک شعار مانده است.
در حال حاضر تجارت الکترونیکی در کشور به پرداخت برخی قبوض از طریق دستگاه خودپرداز و یا چک کردن حساب، واریز و برداشت اینترنتی وجه از طریق اینترنت آن هم تنها در چند بانک معدود مطرح است.
بزرگترین تجارت الکترونیکی در کشورخرید کارت شارژ یا بلیط قطار است.در این رابطه هم این دولت است که سود می برد و شرکت های خصوصی جایگاهی برای خود نمی بینند.
آیا می توان با سرعت پائین اینترنت(حداکثر 128 کیلو بیت برثانیه)برای کاربران خانگی و قطعی و کندی شبکه انتظار پیشرفت، توسعه تجارت الکترونیک را داشت؟
اکنون حجم تجارت الکترونیکی کشورحتی به یک درصد هم نمی رسد در حالی که بسیاری از کشورها دیگراز کاغذ برای تبادلات مالی و پولی و تجاری خود بی نیاز شده اند.
20