گفتگوی خودمانی با حمید لولایی

موبنا-حمید لولایی معتقد است علت ماندگاری نقش خشایار مستوفی این بود که همه‌ی خانواده ها، شخصیتی شبیه خشایار را در خانواده خود دارند یا دیده اند و همزاد پنداری مخاطبان، باعث موفقیت این شخصیت شد.

وی در ادامه می گوید که بازی در نقش خشایار از لحاظ موقعیتی و مالی نیز برای لولایی اتفاق خوبی بوده است و می گوید: «این نقش باعث شد یک میلیون بیشتر دستمزد بگیرم.» وی توضیح می دهد که در آن زمان دستمزدش برای فصل اول زیر آسمان شهر، ۵ میلیون تومان بوده است که برای بازیگری که آنچنان شناخته شده نیست، دستمزد خوبی بود. لولایی در ادامه توضیح می دهد، که با آن پول نمی توانست ماشین بخرد اما خرج یک خانواده ۴ نفره را تا ۸ ماه تامین می کرد. البته او در ادامه توضیح داد که توانست با دستمزد فصل دوم این سریال، ماشین بخرد.

در ادامه مجری این برنامه به گفته همسر آرش میراحمدی بازیگر سینما و تلویزیون که به علت ابتلا به سرطان درگذشت، اشاره کرد که «آرش از بازیگری پشیمان شده بود»، لولایی در پاسخ توضیح داد: «بابای من همیشه می‌گفت بازیگری به‌درد نمی‌خورد! آخر و عاقبت ندارد. بیا کار صنعتی یاد بگیر. ولی من می گفتم: نه، من عاشق این کارم.»

حمید لولایی توضیح می دهد که وقتی تنها شغل یک فرد بازیگری باشد، نمی تواند از راه های دیگری کسب درآمد کند و در شرایط سخت، در شرایطی که امکان بازیگری نباشد و یا شخص دچار بیماری شود، گذران زندگی سخت می شود.

حمید لولایی متولد ۱۳۳۴ در محله عشرت آباد تهران و اصالتا شمالی است، اما بزرگ شده محله ای در میدان سپاه است. این هنرمند در خانواده ای پرجمعیت متولد شده و ۹ خواهر و برادر دارد. او در سال ۱۳۶۹ زندگی مشترک خود را آغاز کرده است و همسرش را برای اولین بار در یک میهمانی خانوادگی ملاقات کرد و همان جا یک دل نه صد دل عاشقش شد. حاصل زندگی مشترک آنه دو دختر به نام های مریم و سارا است.

ورود به عرصه بازیگری

حمید لولایی از کودکی به جای بازی های کودکانه، به کار اجرای نمایش برای بچه های کوچه می پرداخت و با کشیدن نقاشی روی کاغذ و رول کردن آنها در یک جعبه، شروع به قصه گویی می کرد تا جاییکه خواهر کوچکترش را مسئول فروش بلیط کرده و از بچه ها برای تماشای نمایش خود مبالغی دریافت می کرد اما پس از مدتی پول بچه ها را پس می داد.

این هنرمند علاوه بر اجرای نمایش  برای کودکان، برای آنها قصه می گفت و در میان تعریف کردن خود از آنها می خواست که برایش خوراکی بیاورند تا حداقل مزد خود را دریافت کند. حمید لولایی فعالیت حرفه ای خود را در سال ۱۳۵۸ با تئاتری به نام «سبزه دوست بچه ها» ساخته رضا ژیان در ژانر کودک آغاز کرد و در آن اکبر عبدی نیز حضور داشته و ایشان نیز اولین تجربه حرفه ای خود را بدست آورد.

دروی از بازیگری

این هنرمند پس از انجام چند تئاتر، در یک فیلم سینمایی نیز نقش آفرینی کرد که به خاطر ضعیف بودن بسیار آن، به اکران عمومی نرسید. «سریال سربداران» اولین تجربه تلویزیونی حمید لولایی بود که در دو سکانس آن با گریمی سنگین حضور داشت اما در پخش، بازی های او به دلیل کوتاهتر شدن سریال، حذف شد. پس از این اتفاق به مدت ۸ سال از فضای بازیگری تقریبا دور شده و به عنوان مدیر سینما آزادی فعالیت می کرد. «فراموشخانه» مجموعه ای بود که با آن کار و بارش رونق یافت به همین خاطر از مدیریت سینما استعفا داد و به بازیگری روی آورد و روزی بر حسب اتفاق علی عمرانی از او خواست تا در مجموعه طنز «ساعت خوش» مهران مدیری ایفای نقش کند.

شهرت در تلویزیون

داریوش کاردان اولین کسی بود که قابلیت های حمید لولایی را در عرصه کمدی کشف کرد و برای حضور در سریال نوروز ۷۲ از او دعوتت کرد اما سریال «ساعت خوش» باعث شناخته تر شدن بیشتر او شد تا اینکه پس از چند سال دوری با ایفای نقش «خشایار مستوفی» در مجموعه زیر آسمان شهر به کارگردانی مهران غفوریان دوباره به بازیگری مطرح و محبوب تبدیل شد.
به مدت یک سال پس از بازی در نقش خشایار مستوفی در سریال «زیر آسمان شهر» به افسردگی دچار شد و پیر بودن و لرزش در حرکات دست این شخصیت تا مدتها روی زندگی واقعی او نیز تاثیر گذاشته بود.

سیمرغ بلورین

حمید لولایی در سال ۱۳۸۴ برای بازی در فیلم سینمایی چند میگیری گریه کنی برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد انتخاب شد.

فیلم شناسی حمید لولایی

فیلم های سینمایی:
چند میگیری گریه کنی ۲: علی توکل نیا، ۱۳۹۸
آواز در خواب: آرش سجادی حسینی، ۱۳۹۷
آپاچی: آرش معیریان، ۱۳۹۷
سه بیگانه: مهدی مظلومی، ۱۳۹۳
کالسکه: آرش معیریان، ۱۳۹۲
لامپ ۱۰۰: سعید آقاخانی، ۱۳۹۲
جا‌به‌جا: علی توکل نیا، ١٣٩١
کنسرت روی آب: جهانگیر جهانگیری، ۱۳۸۹
اگه می‌تونی منو بگیر: شاهد احمدلو، ۱۳۸۵
قاعده بازی: احمدرضا معتمدی، ۱۳۸۵
چند می‌گیری گریه کنی: شاهد احمدلو، ۱۳۸۴
رقص شیطان: اسماعیل براری، ۱۳۷۹
کلید ازدواج: داوود موثقی، ۱۳۷۶
مرد عوضی: محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۶
مرد نامرئی: فریال بهزاد، ۱۳۷۴
آرزوی بزرگ: خسرو شجاعی، ۱۳۷۳
دیدار: محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۳
پیکرتراش(از عوج تا اوج): محمدرضا ممجد، ۱۳۶۰

سریال های تلویزونی

چشم بندی: شاهد احمدلو، ۱۴۰۱
جزر و مد: علی عبدالعلی زاده، ۱۴۰۱
خوشنام: علیرضا نجف زاده، ۱۴۰۱
بوتیمار: علیرضا نجف زاده، ۱۴۰۰
بچه محل(بازیگر مهمان): احمد درویشعلی پور، ۱۳۹۹
نون خ ۲(بازیگر مهمان): سعید آقاخانی، ۱۳۹۹
زندگی شگفت انگیز است: مجتبی چراغعلی، ۱۳۹۸
شب عید: سعید آقاخانی، ۱۳۹۷
پنچری: برزو نیک نژاد، ۱۳۹۶
سه شو: جواد رضویان، ۱۳۹۴
محله گل و بلبل(بازیگر مهمان): احمد درویشعلی پور، ۱۳۹۴
معراجی ها: مسعود ده نمکی، ۱۳۹۲
خروس: سعید آقاخانی، ۱۳۹۲
دزد و پلیس: سعید آقاخانی، ۱۳۹۱
خانه اجاره ای(فصل دوم): شاهد احمدلو، ۱۳۹۱
نقطه سرخط: سعید آقاخانی، ۱۳۹۰
چهارچرخ: جواد مزدآبادی، ۱۳۹۰
خوش نشین ها: سعید آقاخانی، ۱۳۸۹
مسافران: رامبد جوان، ۱۳۸۸
بزنگاه: رضا عطاران، ۱۳۸۷
پیامک از دیار باقی: سیروس مقدم، ۱۳۸۷
چارخونه: سروش صحت، ۱۳۸۶
ترش و شیرین: رضا عطاران، ۱۳۸۵
خانه به دوش: رضا عطاران، ۱۳۸۲
زیر آسمان شهر ۳: مهران غفوریان، ۱۳۸۱
زیر آسمان شهر ۲: مهران غفوریان، ۱۳۸۰
زیر آسمان شهر ۱: مهران غفوریان، ۱۳۸۰
قطار ابدی: رضا عطاران، ۱۳۷۹
آژانس دوستی: احمد رمضان زاده، ۱۳۷۸
دانی و من ۲: علی عبدالعلی زاده، ۱۳۷۸
عید آن سالها: سعید ابراهیمی فر، ۱۳۷۸
محاکمه: حسن هدایت، ۱۳۷۸
مجید دلبندم: رضا عطاران، ۱۳۷۷
گل های آفتاب گردان: مسعود شاه محمدی، ۱۳۷۶
ساعت خوش: مهران مدیری، ۱۳۷۴
نوروز ۷۲: داریوش کاردان، علی عمرانی و مهرداد خسروی، ۱۳۷۲
آپارتمان: اصغر هاشمی، ۱۳۷۱
فراموش خانه: عبدالرضا نواب صفوی، ۱۳۷۰
سربداران: محمدعلی نجفی، ۱۳۶۲

روزیاتو