طرح بلندپروازانه سوئیس برای حمل و نقل زیرزمینی (+فیلم و عکس)

موبنا – رویای معرفی روشی جدید و بلندپروازانه برای حمل و نقل بار در سوئیس، جهشی بزرگ رو به جلو و تبدیل شدن به واقعیت داشته است.

در اول ماه آگوست، مراحل برنامه ریزی برای ساخت یک شبکه تونلی خودکار با هدف جابجایی محموله های باری در محفظه های ویژه روی یک سامانه ریلی خود شارژ شونده آغاز شد.

پروژه کارگو سو ترن (Cargo Sous Terrain) یا “بار زیرزمینی” در مسیری 70 کیلومتری که شهر زوریخ و یک هاب لجستیک اصلی در هارکینگن/نیدربیپ را به هم متصل می کند، آغاز خواهد شد. این شبکه تونلی می تواند تا 500 کیلومتر نیز گسترش یافته و تمام کانتون های سوئیس را به یکدیگر متصل کند.

تخمین زده می شود این پروژه که از انرژی های تجدیدپذیر نیرو می گیرد بتواند 40 درصد از کل ترافیک باربری سوئیس را بی نیاز از تغییر زمین برای ساخت جاده های اضافی و به روشی پایدار از جاده ها خارج کند. محفظه های الکتریکی حمل بار هنگام حرکت در امتداد ریل های القایی به طور مداوم شارژ الکتریکی را دریافت می کنند.

مجموعه ای مشابه برای حمل و نقل سبدهای بسته های کوچکتر نیز روی سقف تونل ها به کار گرفته خواهد شد.

تونل ها قطری حدود 20 فوت (6 متر) خواهند داشت و محفظه های حمل بار به اندازه ای بزرگ هستند تا یک یا دو پالت بار را در خود جای دهند. همچنین، از محفظه های دارای یخچال برای حمل کالاهای حساس به دما استفاده خواهد شد.

در پایانه ها، آسانسورهای بزرگ محفظه های حمل بار را خارج کرده و به مراکز تکمیل کار انتقال می دهند.

در این دوران که اروپا با افزایش نرخ تورم مواجه است، سوئیس انضباط مالی خود را حفظ کرده و استفاده از بودجه عمومی برای این پروژه را منتفی دانسته است.

بنابر تصمیم پارلمان سوئیس، هیچ یارانه ای برای ساخت زیرساخت ها و بهره برداری از تونل استفاده نخواهد شد.

با این وجود، پروژه کارگو سو ترن با 100 میلیون دلار سرمایه گذاری خصوصی مسیر خود را دنبال می کند.

این پروژه بسیار شبیه به ایده های هایپرلوپ برای حمل و نقل مسافر به نظر می رسد. اما اگر قرار است میلیاردها دلار هزینه شود، حمل و نقل بار انتخاب هوشمندانه‌تری برای استفاده از مسیرهای ریلی زیرزمینی به نظر می رسد زیرا در کنار ارائه ایمنی و راحتی، زیبایی‌شناسی عاملی کلیدی در طراحی محسوب نمی شود.

تاکنون دو کانتون دیگر سوئیس افزون بر زوریخ شامل سنت گالن و تورگاو علاقه خود برای اجرای این پروژه را ابزار داشته و آن را از نظر اقتصادی امکان‌پذیر عنوان کرده اند.

 منبع: عصرایران