تحریم، فوتبال و وضعیت جنگی
این روزها معیشت مردم ایران به سختی می‌گذرد. حلقه محاصره اقتصادی تنگ‌تر شده و تحریم‌ها، همراه با بی‌تدبیری مسئولان، بلای جان مردم شده است.
مجله آنلاین موبنا؛ احمد جعفری چمازکتی – قیمت کالاها هر روز افزایش می‌یابد و در فقدان نظارت دولتی بر اصناف، مردم مجبور می‌شوند فشار سودجویان را تحمل کنند. اگر قرار است تحمل این سختی‌ها برای حفظ استقلال کشور باشد، مردم ایران با جان و دل همراهی می‌کنند، اما اینکه همه این فشارها روی قشر متوسط جامعه متمرکز باشد، دیگر ربطی به تحریم‌ها ندارد، مشکل را باید جای دیگر جستجو کرد.
اگر این حرف رئیس‌جمهوری محترم را بپذیریم که کشور در وضعیت جنگی قرار دارد، این سؤال پیش می‌آید که چرا مدیریت کشور در وضعیت صلح باقی مانده است؟ آیا زمان آن نرسیده است که شاهد مدیریت جنگی از کابینه دکتر روحانی باشیم؟
اگر وضعیت کشور جنگی است، پس چرا وزارت امور خارجه کشورمان همه دغدغه‌اش برگرداندن استراماچونی به کشور است؟ اینکه در این شرایط سخت، دولت به جای فعالیت جهت گشایش در زندگی مردم، اروپا را به دنبال یک مربی خارجی فوتبال می‌دود و خود را مسخره دنیا می‌کند، امری غیرقابل قبول است.
باز می‌گردیم به وضعیت تحریم‌ها و اقتصاد مقاومتی و این سؤال که وقتی به دلیل نبودن ارز، فعالیت نهادهای ایرانی در خارج از کشور مختل شده و بسیاری از مأموران جمهوری اسلامی در سراسر دنیا، ماه‌هاست که حقوق دریافت نکرده‌اند، اصرار در استفاده از مربیان خارجی با مبالغ هنگفت در لیگ فوتبال ایران، چه معنی دارد؟
آیا وزارت ورزش نباید برنامه‌هایش را با وضعیت جنگی مورد اشاره دکتر روحانی هماهنگ کند؟ آیا تأمین ارز برای فعالیت رایزنی‌های بازرگانی ایران در کشورهای همسایه مهمتر است یا ریخت‌وپاش‌های ارزی میلیاردی برای جذب مربیان خارجی فوتبال آنهم با کمک وزارت امور خارجه!!
معتقدم اگر وزارت امور خارجه، به جای سردرگمی و پرداختن به اموری چون مربیان خارجی فوتبال، به ساماندهی امور اقتصادی در کشورهای همسایه بپردازد، ملت سربلند ایران می‌تواند از گردنه سخت تحریم‌ها عبور کند.
