بدن و ناسازگاریهایش در جانداران مختلف! (+عکس)
تکامل به هر مسیری که رفته باشد، جانداران چارهای جز تماشای نتیجه آن و تحمل عواقبش یا لذت بردن از پیامدهایش نداشتهاند. گاهی تکامل، نتایج درخشان در پی داشته و دستاورد زیبایی مثل اردک ماندارین را برای زمین به ارمغان آورده و گاهی نیز با پیامدهای خوفناک همراه بوده و موجب پدید آمدن موجودی ترسناک مثل کرم بابیت شده است.
مجله آنلاین موبنا؛ مریم عباسی – گاهی با مشکلات و ناسازگاریهایی در جسم و اندام برخی موجودات مواجه میشویم که حاصل همین چرخه تکامل است.
اسب
یکی از اولین مشخصهها در خصوص اسب، سرعت بالای دوندگی اوست. اسبها برای دویدن ساخته و پرورده شدهاند. ما انسانها نیز با این تفکر که جسم آنها مناسب و متناسب با دویدن، پریدن و باربری طراحی شده، آنها را برای هرچه بهتر دویدن و قویتر شدن پرورش میدهیم.
متاسفانه اسبها از نظر جسمی خیلی قوی نیستند. اسبها میتوانند با سرعت 80 تا 89 کیلومتر بر ساعت بدوند، تقریبا دو برابر تندتر از سریعترین انسان دونده. دویدن با چنین سرعتی برای اسبها پیامد ناخوشایندی خواهد داشت و اگر با حداکثر سرعت خود برای چند دقیقه متوالی بدوند، خون به گلو و ششهای آنها وارد خواهد شد.
درست است که اسبها برای دوییدن ساخته شدهاند، اما بدن بسیار ضعیفی دارند. تمرین طولانی یا سریع منجر به تنفس شدید و درنهایت آسیب به آنها میشود. فشار شدید روی ششها برای گرفتن هوای بیشتر در زمان دویدن منجر به ترکیدن رگهای خونی و سرفههای خونی در این جانور زیبا میشود.
کوآلا
کوآلا جانداری گیاهخوار است و از برگهای اوکالیپتوس تغذیه میکند. کوآلا علاوه بر اینکه به دلیل داشتن مغز کوچک و ساده قادر به انجام کارهای پیچیده نیست، دندانهای کوچک و ناهمواری دارد که قابل رویش مجدد نیستند.
اوکالیپتوس برگهای سمی و با ارزش غذایی فوقالعاده پایین دارد که به مرور زمان فیبر موجود در آن موجب آسیب و درنتیجه ریختن دندانهای کوآلا میشود. کوآلا با از دست دادن دندانها دیگر قادر به خوردن برگها نبوده و تمایلی به خوردن مواد غذایی دیگر نیز از خود نشان نمیدهد، درنتیجه سرانجام بر اثر گرسنگی جان خود را از دست خواهد داد.
خورشیدماهی
خورشیدماهی یکی از ماهیان کمیاب با ظاهری عجیب و بزرگ و چشمها و لبهای درشت است که به دلیل دندانهای عجیبی که دارد قادر به بستن دهانش نیست.
خورشیدماهی با 3 تا 4 متر طول و وزن 2300 کیلوگرم از جلبکها، پلانکتونها و عروسهای دریایی تغذیه میکند که ارزش غذایی بالایی ندارند. درنتیجه، یک ماهی ضعیف است که همواره در معرض خطر آسیب از جانب انگلها و شکارچیان قرار دارد.
علاوه بر این، خورشیدماهی فاقد کیسه هوایی است که نقش اساسی در شناور ماندن ماهیها در آب دارد. تنها لایه ژله مانندی که زیر پوست این ماهی وجود دارد، به او در شناور ماندن در آب کمک میکند.
درواقع، تنها دلیل برای وجود و عدم انقراض خورشیدماهی این است که هر ماهی ماده در هر تخمگذاری حدود 300 میلیون تخم تولید میکند.
چیتا
چیتا یکی از زیباترین و دوست داشتنیترین شکارچیان زمین است. چیتا از نظر ما حیوانی قدرتمند و سریع است که هر آن آماده حمله و شکار است.
وجود پنجههای تیز، دندانهای برنده و سرعت بالا به او ظاهری شجاع و نترس بخشیده است. با این حال، یکی از مهمترین مشخصههای رفتاری چیتاها حس نگرانی شدید در آنهاست.
چیتاهای اسیر و آنها که در باغوحشها نگهداری میشوند، در اجتماع ظاهر شدن و شکار برایشان بسیار دشوار و استرسزا است. به همین دلیل، بسیاری از باغوحشها در کنار چیتا یک سگ برای حفظ آرامش او قرار میدهند که خوشبختانه همزیستی مسالمتآمیزی با هم در پیش میگیرند.
مار آبی
این موجود عجیب و کوچک که سوار بر سطح آب از این سو به آن سو میرود، از ماهیها تغذیه میکند. مار آبی ساکن آبهای شور قادر به خوردن آب نمکآلود نیست و مجبور است برای خوردن آب تا بارش باران منتظر بماند. به همین دلیل، همواره میزانی از کمبود آب در بدن او وجود دارد.
هنگام بارش باران با شناور شدن آب تازه روی آبهای شور، مار میتواند به قدر کافی از آن بنوشد. اما از آنجا که بارش باران در دریاها بسیار به ندرت اتفاق میافتد، مار آبی تقریبا همیشه با مشکل کمبود آب بدن مواجه است.
این ماهی قادر به رفتن به سواحل یا رساندن خود به آبهای شیرین و رودخانهها برای تامین آب موردنیاز خود نیست.
مرکبماهی غولپیکر
این هیولای دریایی با چشمهای درشت به اندازه یک توپ بسکتبال و سرعت 32 کیلومتر بر ساعت، یک موجود سریع، بزرگ و ترسناک به شمار میرود. ماهیها، کوسهها و مرکبماهیهای کوچک منبع اصلی تغذیه او را تشکیل میدهند. او روزانه 227 کیلوگرم غذا میخورد.
نکته عجیب در ساختار بدن مرکبماهی غولپیکر این است که گلوی او مستقیما از میان مغزش عبور میکند. به همین دلیل، خوردن غذاهای حجیم منجر به ایجاد فشار مضاعف به جدارهها و در نتیجه آسیب جدی به مغز او میشود.
طوطی کاکاپو
طوطی کاکاپو، بومی نیوزیلند و تنها گونه از طوطیهاست که قادر به پرواز نیست. اینکه این طوطی نمیتواند پرواز کند، شبرو است و خیلی راحت از درختها بالا میرود به اندازه کافی از او یک موجود عجیب ساخته است. طوطی کاکاپو در برابر شکارچیانی مثل گربهها و راسوها هیچ وسیله دفاعی ندارد. عجیبترین نکته در مورد آنها نحوه جفتیابی آنهاست.
در جایی که این پرنده زندگی میکند، نوعی میوه به نام ریمو وجود دارد که هر دو یا سه سال یکبار (و حتی گاهی هر پنج سال یکبار) شکوفه میدهد و به بار مینشیند. تنها در مواقعی که این درخت خوب شکوفه دهد، طوطی کاکاپو امکان جفتیابی خواهد داشت.
پرنده نر حفرههای بزرگ و آکوستیک حفر میکند و با نشستن در آنها آوایی مثل “بو بو” برای جذب پرنده ماده سر میدهد. اگر صدای طوطی کاکاپو خیلی بلند نباشد یا گلهای میوه ریمو موجود در آن ناحیه به اندازه کافی زیاد نباشند، پرنده ماده او را نادیده خواهد گرفت. تعداد بالای شکارچیان و پایین بودن نرخ زاد و ولد در این پرنده منجر به کاهش شدید جمعیت آنها شده است، به نحوی که در حال حاضر تنها حدود 150 طوطی کاکاپو وجود دارد.
کوسه بزرگ سفید
یکی از مشخصات کوسه بزرگ سفید این است که چه خواب باشد چه بیدار، برای نفس کشیدن باید حرکت کند. درواقع، این کوسه برای حرکت و جریان آب از میان دستگاه تنفسیاش مجبور به حرکت و شنای همیشگی در آب است.
البته، کوسه بزرگ سفید راهحل مناسبی برای این مشکل خود در زمان خواب پیدا کرده است و با سوار شدن به جریان آب و باز گذاشتن دهانش میخوابد. جریان آب با حرکت در دستگاه تنفسی، عمل تنفس را برای او انجام میدهد.
نهنگ
براساس دستاوردهای علمی و پژوهشی، زندگی از دریاها آغاز شده است. بعدها زندگی به خشکیها نیز آمده و گروه پستانداران را به وجود آورده است. البته نوعی پستاندار هنوز ساکن آبهاست.
نیاکان نهنگها به نام ایندوهایسها طی چرخه تکامل دوباره از خشکی به آبها بازگشته و به مرور تبدیل به والها، دلفینها و نهنگهای امروزی شدهاند.
این پستانداران شبهماهی به جای آبشش، شش داشته و هنوز برای تنفس نیاز به هوا دارند. نهنگها ظاهر یک ماهی و زندگی مشابه با ماهیان را دارند و داشتن شش همراستا این واقعیت نیست.
انسان
درست است که خیلی به خود و ساختار بدنی خود مغروریم اما طراحی ضعیف و شکنندهای داریم.
به عنوان مثال، در انسان از مچ پا تا نوک انگشتان پا از 26 استخوان تشکیل شده و درنتیجه بسیار شکننده و آسیبپذیر است. درگذشتههای دور و در نیاکان ما از این قسمت پا برای کمک به دستها در تحمل وزن بدن استفاده میشده است.
زانوهای آنچنان قدرتمندی نیز نداریم، به نحوی که با کوچکترین تحریک و یا اشتباه امکان شکستن دارند. ستون فقراتمان نیز نسبت به باری که تحمل میکند بسیار ضعیف است، به نحوی که کمی انحنا یا عدم تناسب جزیی در آن منجر به مشکلات عدیده و درد در سنین بین 40 تا 50 سالگی خواهد شد.