دورخیز شرکت چندملیتی برای تاثیرگذاری بر انتخابات آینده
نزدیک به ۱۰ سال از تصویب «قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات» می‌گذرد. از زمانی که در بهمن ۱۳۸۷ قانون مذکور در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید، تاکنون فقط تعداد اندکی از دستگاه‌های مسئول در کشور، حاضر به اجرای آن شده‌اند.
موبنا – ساده‌تر بخواهیم بگوییم قانون دیگری تصویب شده است که کمتر سازمان یا مقام مسئولی تن به اجرای آن می‌دهد. حتی اخیرا دکتر حسین انتظامی دبیر کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات از رسانه‌ها خواسته تا با پیگیری در اجرای کامل و درست این قانون یاری‌رسان باشند. نکته‌ای که در اینجا مغفول مانده، همان مشکلی است که همیشه با آن سروکار داشته‌ایم. ما در کشورمان مدام قوانین مختلف در حوزه‌های متعدد تصویب می‌کنیم، اما دریغ از اجرا و پیگیری آن! اگر امروز آقای انتظامی زبان به اعتراض نسبت به اجرای ناقص قانون دسترسی آزاد اطلاعات گشوده و به‌نوعی از رسانه‌ها برای اجرای آن درخواست یاری کرده، به‌این‌علت است که اراده‌ای برای اجرای آن ندیده است.
حداقل نمایندگان مجلس که خودشان این قوانین را تصویب کرده‌اند، باید نسبت به آنچه خروجی مجلس در حوزه قانون‌گذاری است، حساس و ذره‌ای تعلق‌خاطر داشته باشند! اگر می‌بینند قوانین مصوبه قوه‌مقننه روی زمین‌مانده و کسی به اجرای آن اهمیت نمی‌دهد، باید پیگیر ماجرا باشند.
جالب است بدانید در حال حاضر هم لایحه جدید قانون مطبوعات در ۱۱۸ ماده تهیه و تدوین شده و قرار است توسط نمایندگان مجلس بررسی شود. احیانا اگر مفاد این لایحه مورد تأیید نمایندگان قرار بگیرد – فارغ از اشکالاتی که به آن در حال حاضر وارد است – چه کسی قرار است به آن وقعی بنهد؟! مگر همین مجلس نبود که در سال ۸۳ مصوب کرد ۲۱ درصد سهام اپراتور دوم به‌طور موقت و امانت نزد دو بانک ملی ایران و پست‌بانک قرار بگیرد و پس از آن از طریق عرضه عمومی(بورس) به متقاضیان واگذار شود! طبق معمول اجرای قانون چه شد؟ قرار بود دو سال بعد این ۲۱ درصد از طریق بورس عرضه شود، اما هم‌اکنون بیش از ۱۳ سال از مصوبه قانونی مجلس گذشته و باز هم کسی به قانون مصوب نمایندگان ملت اهمیت نداده و حتی پیگیر آن‌هم نمی‌شود.
جالب‌تر اینکه فردی با سابقه نظامی، با همکاری چند کارمند بازنشسته دولت، ۲۱ درصد سهام مذکور را تصاحب کرده و هم اصل و هم‌سود آن را که بالغ‌بر هزاران میلیارد تومان است، طی یک دهه گذشته در اختیار گرفته‌اند. واقعاً چه انتظاری می‌توان از چنین وضعیتی داشت؟ وقتی نه خود نمایندگان مجلس و نه کمیسیون‌های تخصصی و یا دستگاه‌های عریض و طویل بازرسی و نظارت هم توجهی به آنچه تصویب و تبدیل به قانون کشور شده نمی‌کنند! از چه کسی یا نهادی باید پیگیر بود؟
آقای انتظامی که دنبال قانون انتشار و دسترسی آزاد اطلاعات است، ابتدا باید فرهنگ پاسخگویی و شفافیت را پیگیری کند، در غیر این صورت تصویب تمام این قوانین و موارد مشابه ما را به هیچ‌جا نخواهد رساند. همین چند ماه پیش بود که در گزارشی مفصل خطاب به وزیر ارتباطات گفتیم، ۲۱درصد سهام اپراتور دوم سال‌هاست در اختیار برخی افراد به‌طور غیرقانونی قرار گرفته است. مستندات کامل ماجرا را هم ارائه کردیم، اما آیا پاسخی دریافت شد؟ آیا وزارت ارتباطات و شخص وزیر وضعیت فی‌الحال سهام این اپراتور را پیگیری و شفاف‌سازی کردند؟ قطعا پاسخ این پرسش‌ها را شما بهتر از ما می‌دانید.
زمانی که وزارت ارتباطات به‌عنوان متولی اصلی اتفاقاتی که در حوزه ارتباطات کشور رخ می‌دهد، پرونده تخلفات اپراتور دوم را گوشه‌ای گذاشته و نسبت به آن مشخص است که سکوت اختیار کرد! چطور می‌توان انتظار داشت پیگیری رسانه‌ها باعث شفاف‌سازی شود؟
مگر رسانه‌ها تاکنون ده‌ها مورد را شفاف‌سازی نکرده‌اند، آیا دستگاه‌های مسئول اهمیت داده یا پیگیری کرده‌اند؟ صرفا جهت اطلاع مسئولان مربوطه هشدار می‌دهیم که باز هم اتفاقی نگران‌کننده در حال وقوع است. کمپانی چند ملیتی ام.تی.ان-ایرانسل به‌شدت به‌دنبال تصاحب باشگاه فوتبال پرطرفدار پرسپولیس است. البته مسئولان این اپراتور چند ملیتی به‌خوبی می‌دانند دست گذاشتن بر روی تیم ایرانی پرسپولیس چقدر حساسیت‌برانگیز خواهد بود؛ به‌همین علت نیز بسیار زیرکانه می‌کوشند جنبه خارجی‌‌شان، (ام.تی.ان) را از نظرها چه در رسانه‌ها و چه تبلیغاتی که انجام می‌دهند، در حد امکان پنهان کنند.
اگر دقت کرده باشید، اخیرا این کمپانی چند ملیتی واژه «ام.تی.ان» که مربوط به سهامدار ۴۹ درصدی اپراتور دوم است را از تبلیغات روی لباس فوتبالیست‌ها حذف کرده است! این درحالی است که کمپانی مادر این شرکت چند ملیتی به‌خوبی می‌داند برای تداوم برندینگ در بازارهای جهانی باید از هر فرصتی برای معرفی شرکتش بهره‌مند شود، اما این بار منافع پشت پرده این اپراتور چند ملیتی باعث شده تا حتی قید برندینگ را در مهمترین و پربیننده‌ترین رخداد ورزشی آسیا بزنند تا شاید در خواب سنگین مسئولان ایرانی، باز هم به هدف مهم‌تری دست یابند.
این هدف چیست؟ خیلی ساده و خلاصه‌اش این است که اپراتور چند ملیتی ام.تی.ان-ایرانسل نقشه تصاحب باشگاه فوتبال پرطرفدار پرسپولیس را در سر می‌پروراند و گویا تاکنون قدم‌هایی نیز در این خصوص برداشته است. باید بگوییم اگر مسئولان فدراسیون فوتبال چنین خطایی انجام دهند یا همچنان به بهانه نبود بودجه و امکانات با سکوتشان با این نقشه شوم همراهی کنند! قطعا تاریخ چنین خیانت فاحشی را فراموش نخواهد کرد. این اپراتور چند ملیتی یقیناً به‌دنبال تأثیرگذاری بر قشر جوان ایرانی و ده‌ها میلیون طرفدار تیم پرسپولیس است. آن‌طور که برآوردها نشان می‌دهد بیش از ۳۰ میلیون ایرانی طرفدار این باشگاه ورزشی هستند و تصاحب آن توسط یک کمپانی خارجی، عملا مصداق بارز نقض امنیت ملی کشور خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد آن‌طرف آبی‌ها به‌سادگی می‌توانند از قابلیت تأثیرگذاری لیدرهای تیم بر روی میلیون‌ها جوان ایرانی استفاده کنند. فراموش نکنیم انتخابات حیاتی ۱۴۰۰ در راه است و آن‌هایی که اکنون در صنعت ارتباطات کشور حاضر هستند و حتی سایرین که سودای صندلی ریاست‌جمهوری آینده را دارند، باید بهتر بدانند تأثیرگذاری بر آرای ده‌ها میلیون جوان ایرانی چه معنا و مفهومی دارد!
منبع: مجله تلفن همراه | ابوالفضل شاکری
