یادداشت عباس عبدی درباره گزارش توکلی درباره املاک شهرداری
هفته گذشته گزارشی از واگذاری املاک نجومی در شهرداری از سوی آقای احمد توکلی به نمایندگی از سازمان شبکه دیدبان شفافیت و عدالت ارایه شد که در نوع خود گام مهمی است و باید از دستاندرکاران آن تقدیر کرد.
موبنا – عباس عبدی با این مقدمه نوشت: «این گزارش از چند حیث اهمیت دارد. اول از همه این که یک نهاد غیر دولتی اقدام به تهیه این گزارش کرده است. فارغ از نقاط ضعف و قوت گزارش که در جای خود مهم است و باید به آنها پرداخت، نفس این که یک نهاد غیر دولتی به این موضوع حساس وارد شده و گزارش داده، اهمیت فراوانی دارد و گام بزرگی در مبارزه با فساد است. نکته دوم این که گزارش آن تا آن حد بیطرفانه است که رضایت نسبی مخاطب را جلب کند. سومین نکته این که دستاندرکاران این نهاد غیر دولتی منسوب به اصولگرایان هستند و همین که نخستین گزارش خود را درباره یک نهاد تحت مدیریت اصولگرایان منتشر کردهاند، جالب است. فراموش نشود که این گزارش در شرایطی منتشر شده که شایبه حضور آقای شهردار در انتخابات نیز وجود داشته است و اگر احتمال کوچکی هم برای چنین حضوری بود، با این گزارش عملا چنین حضوری منتفی شده است. به همین دلیل از سوی اصولگرایان شورا با نگاه منفی مواجه شده است.
برخی از نکات مهم گزارش مذکور شامل موارد زیر میشود:
«مصوبه حمایت از تولید و عرضه مسکن برای گروههای کمدرآمد و آنان که فاقد زمین یا خانه هستند. (ولی اقدام اخیر شهرداری) در قالب آن آپارتمان و خانه در ولنجک، نیاوران و آجودانیه به مدیران ارشد در شهرداری و بیرون آن واگذار شده است. در گزارش از ١٠٨ فقره واگذاری نام برده شده که در آن ١١٠ ملک به ١٢٢ نفر واگذار شده است. مساحت کل املاک واگذار شده ١٧هزار و ١٨ مترمربع بوده که ارزش فروش تمام املاک واگذاری به قیمت کارشناسی ٨٢ میلیارد و ۵٠٠ میلیون تومان بوده است… واگذاری صورت گرفته به دو شکل بوده است؛ این واگذاریها تا سال ١٣٩٠ با دستور مستقیم شهردار تهران و از طریق ستاد ساماندهی امور مسکن، با انعقاد قرارداد بین سازمان املاک و مستغلات و اشخاص متقاضی انجام شده است.
پس از آن، چون به این نکته توجه شد که واگذاری مستقیم، تخلف از دستورالعمل ابلاغی است، واگذاریهای پیش گفته به شکل صوری از طریق دو تعاونی خاص منابع انسانی و حمایتی مدیران انجام میشده است… طبعا این کار باید در چارچوب قوانین و مقررات باشد. ضمن این که صراحت قانون، «کمک به امور تعاونی مسکن» است نه کمک به برخی از اعضا به طور انفرادی و ویژه.
ثانیا کمک تعاونی به اعضا نیز باید طبق مقررات و اساسنامه تعاونی باشد. در بررسیها معلوم شد که در دو تعاونی منابع انسانی و حمایتی مدیران که اکثر واگذاریهای موصوف، به ظاهر از طریق این دو انجام گرفته است، مفاد اساسنامه و مقررات مرتبط با بخش تعاون در این حوزه رعایت نشده است… شهرداری مجاز بوده تنها معاملات پایینتر از ٢٠٠ میلیون را خودش انجام دهد، چون ارزش تمام املاک واگذار شده از این مبلغ بیشتر بوده است، تصویب شورا لازم بود.
البته شهردار با مجوزات قانون دیگری، معاملات بسیار سنگینتری هم انجام میدهد… هر چند همه دریافتکنندگان در قبال املاک دریافتی برای ردّ مال به شهرداری و جبران خسارات احتمالی وارد آمده به این املاک و… مسئولیت مدنی دارند، برخی از این افراد، به لحاظ سِمت اداریشان، مسئولیت کیفری نیز خواهند داشت. در واقع، همه دریافتکنندگان املاک که سمت آنها در «لایحه قانونی راجع به منع مداخله وزرا و نمایندگان مجلسین و کارمندان دولت در معاملات دولتی و کشوری» ذکر شده است (تقریبا همه ١٢٢ نفر) اقدامشان در معامله با شهرداری و خرید ملک از شهرداری، مشمول عنوان مجرمانه مقرر در این قانون است.»
هرچند اعضای اصولگرای شورا در برابر این گزارش موضع منفی گرفتهاند ولی انتظار میرود که سایر نیروهای اصولگرا در این مورد موضعگیری صریحی داشته باشند و اجازه ندهند که از سکوت آنها بیش از این در برابر موضوعی با این اهمیت برداشت منفی شود.
با وجود آن که گزارش مذکور گام مهمی است که در مبارزه با فساد برداشته شده و امیدواریم که به اتهامات مشابه افراد و نهادهای منسوب به اصولگرایان و نیز غیر آنان نیز رسیدگی شود ولی با وجود این بد نیست که برخی نکات را برای اصلاح و بهبودی در گزارشهای بعدی به مدیران این نهاد یادآوری کرد.
١ـ نخستین ایراد به شکل عمومی گزارش است که نیازمند یک بازنگری نسبت به سرفصلها و نیز لحن و ادبیات این نوع گزارشهاست که باید از قالبهای حقوقی و گزارش مدیریتی محض تبعیت کند.
٢ـ گزارش شفاهی مکمل گزارش اصلی نباید به گونهای باشد که مستمسک و دستاویز عدهای شود یا گزارش اصلی و مکتوب را تخصیص بزند. برای نمونه آقای توکلی در مقام توضیح ذکر میکنند که: «شهردار تهران نه خودش و نه بستگان درجه اول و سایر خویشاوندان او، از دریافتکنندگان این املاک نبودهاند.» شاید به لحاظ سیاسی و برای کاهش فشار بر شهردار چنین جملهای بیان شده است ولی این بیان متضمن یک ایراد منطقی است. گویی که اگر کسی املاک و اموال شهرداری و دولت را برای خودش یا خویشاوندانش بردارد، خیلی اشکال دارد و اگر این املاک و اموال به دیگران بخشیده شود، بار سنگینی به اندازه قبلی ندارد؟ واقعیت این است که پذیرش چنین گزارهای منشأ فساد است.
از نظر مردم اتلاف منابع مساله اصلی است و فرقی نمیکند که فرد آن را به جیب خود بریزد یا به جیب دیگران. اتفاقا برای ریختن به جیب خود محدودیت دارد، حداکثر یک یا دو آپارتمان را میتوان به نام خود زد ولی تعداد دیگران محدودیت ندارند. شاید هم با این جمله خواستهاند بگویند که مسئولیت این واگذاریها متوجه چه کسی است.
٣ـ نکته بعدی به همین نقیصه برمیگردد که در گزارش هیچ اشارهای نشده که چرا به این افراد ملک با شرایط و تخفیفهای ویژه ملک واگذار شده است. اگر انگیزه مذکور روشن میشد، حتما به شفافیت این اقدام غیر قانونی کمک میکرد.
۴ـ در گزارش از ساختار و سازمان و تصویب کننده مقررات مربوط و تصویب کننده نهایی واگذاریها هیچ ذکری به میان نیامده و به نظر میرسد که نوعی تعمد در عدم ذکر این مساله وجود داشته است. باید گردش کار ماجرا و این که تقاضاها چگونه رسیدگی میشده و چگونه تصویب میشده نیز در گزارش میآمد. حتی تقاضاهای رد شده نیز میتوانست به فهم ماجرا کمک کند.
۵ـ در گزارش ذکر نشده که آیا افراد دریافتکننده ملک خانه داشتهاند یا همه بدون خانه بودهاند؟ به علاوه اصلا اشاره نشده که آیا قیمتهای کارشناسی مطابق قیمت بازار بوده یا کمتر از قیمت بازار است. متوسط متراژ املاک واگذاری ١۶٠ متر مربع بود که خیلی بیش از متراژ معمول است. به علاوه متوسط قیمت متراژ بناهای واگذاری حدود ۵/۴ میلیون تومان در هر متر مربع است که مطلقا با آپارتمانهای ولنجک و نیاوران تطابق ندارد حتی قیمت آپارتمان در سال ١٣٩٠ گرانتر از الان بوده است، حداقل باید دو تا سه برابر این رقم باشد. گزارش در این موارد نیز سکوت کرده است.
در هر حال گام اول است و باید نقاط ضعف آن رفع شود و امیدواریم این شرایط فراهم شود که اصلاحطلبان یا افراد علاقهمند به آنان هم بتوانند نهاد مشابه را داشته باشند تا گزارشها رقابتیتر و دقیقتر تهیه شود.»
منبع: روزنامه اعتماد