ماجرای حذف رضا صادقی از فهرست برندگان

موبنا –
صادقی دراین‌باره نوشت: «سال ٨٤ آذرماه من دعوت شدم به يک جشن، جشن شبكه ٣؛ اينكه نمي‌خواستم برم چون اسم منو براى سريال «ارث بابام» نزدن بماند. در هرصورت من رفتم و اونجا كلى اتفاق قشنگ، تا رسيديم به جوايز و تقديرنامه‌ها، قبلش يكى از اساتيد كه موسيقى اصيل اجرا مي‌كنن، جناب افتخارى ناراحت‌شدن كه من زودتر روى صحنه رفتم درصورتى كه به لبخند خدام قسم اين نه خواست من بود و نه برنامه‌ريزيش دست من، خلاصه همون پايين يه سرى اتفاقات پچ‌پچى افتاد و شد نوبت اعلام جايزه بهترين خواننده وآهنگساز، خدا رحمت كنه رضا عزيزم مجرى با عشق كه به من يه نگاه كرد سرى تكون داد و اسم و اعلام كرد «م ا» البته اسمى رو كه گفت يكى از هنرمندان بااخلاق و عزيزه به قلبم و يك دوست، اونم فكر كنم خودش شوكه شده بود… من فقط براى چند لحظه نمي‌دونستم چه اتفاقى داره میفته… كه اونجا جواد رضويان عزيزجانم جناب استاد تارخ، مهران غفوريان دوست‌داشتنى، احسان عليخانى خوش‌قلب و همه لطف داشتن مي‌خواستن آروم باشم هرچند من توقع داشتم اما نه ديگه اينجورى و گذشت تا اينكه بعد از ٢‌سال يه روز اين لوح تقدير رو به فرزاد حسنى نازنينم دادن چون با هم در ارتباط و نزديك بوديم كه به دستم برسونه. از اون به بعد هيچ‌وقت دنبال لوح تقدير و اول يا آخرشدن تو هيچ نظرسنجى نبودم و سكوت كردم مثل خيلى چيزا و خيلى دردا. الانم اعلام مي‌كنم به هوادارانم، جايزه من، بودن شما كنارم در تاروپود لحظه‌هاست بودنتون كنارم در هر كنسرت هر مصاحبه هر نوشته هر آهنگ. دو دهه كم نيست و شماها لوح تقدير من هستين پيش خودم. ضمن احترامم به تمام نظرسنجى‌ها و اتفاقات اين‌چنينى اما وقتى از نتيجه كار خبر دارم، وارد حكايتش نمي‌شم، البته همكارانم هر وقت جايزه‌ايى گرفتن به حق گرفتن و شايسته القاب و الواحش بودن و هستن. خواستم درددلى كرده باشم آخه هميشه بر من خرده مي‌گيرن كه چرا وارد اين ماجراها نمي‌شى و دورى مي‌كنى. باز هم ميگم من از تمام شبكه‌ها محبت‌ها ديدم و لطف‌هايى كه فراموش نمي‌كنم اما اين حكايت يكم دلمو سوزوند. خلاصه چه اول و چه آخر من برنده‌ام چون خدايى دارم عاشق و هوادارانى صادق و همراه و اين يعنى نهايت سعادت. من رضا صادقى عاشقتونم و مي‌فهمم قدر لطف خدارو بخودم و داشتن عزيزانى كه روزاى سخت كنارم بودن…»