واشنگتن؛ رویگردانی از ریاض، روی خوش به تهران
مهدي دل روشن: اما خود جان کری هم خیلی خوب میداند که در دوران پسابرجام، خیلی چیزها تغییر کرده است و عملاً دیگر عربستان بهعنوان شریکی مطمئن برای واشنگتن محسوب نميشود. عربستانی که بهخاطر سیاستهای تروریست پرورانه خود، انگشت نمای خاص و عام در دنیا شده است و حالا افکار عمومياز دولتهای خوداين مطالبه را …
مهدي دل روشن: اما خود جان کری هم خیلی خوب میداند که در دوران پسابرجام، خیلی چیزها تغییر کرده است و عملاً دیگر عربستان بهعنوان شریکی مطمئن برای واشنگتن محسوب نميشود. عربستانی که بهخاطر سیاستهای تروریست پرورانه خود، انگشت نمای خاص و عام در دنیا شده است و حالا افکار عمومياز دولتهای خوداين مطالبه را دارند که چرا باید یک رژیم دیکتاتور که ذرهاي از دموکراسی بویی نبرده است، متحد شماره يك غرب در خاورمیانه باشد. به تمام مشکلات ضد دموکراسی رژیم سعودی، حجم بالای اعدامها را اضافه کنید که در یک روز به اندازه 10 سال کشوری مثل نروژ، آدم گردن ميزند!
نیوزویک:
برگردیم به روابط آمریکا – عربستان؛ نشریه نیوزویک مينویسد: روابط بلندمدت واشنگتن با ریاض بر نفت بنا گذاشته شده بود. هرگز بحث بیهودهاي درباره ارزشهای مشترک با عربستان سعودی که بیشتر چون نسخه متمدنانهاي از داعش است، مطرح نبود. آلسعود اداره کننده نظام خودکامهاي است که مخالفت سیاسی، آزادی بیان، آزادی مذهب و استقلال اجتماعی در آن ممنوع است.
در زمان نیاز آمریکا به نفت خارجی، کميمصالحه بر سر اصول ضروری به نظر ميرسید. امروز روابط خاص با عربستان بر مبنای نفت، به سختی قابل توجیه است.
بازار انرژی در جهان رو به گسترش است؛ايالات متحده آمریکا به زودی به صادر کننده نفت بدل خواهد شد. رژیم سعودی بدون پول نفت نميتواند به حیات خود ادامه دهد و ازاين رو با وجود سقوط بهای نفت به پمپاژ آن ادامه ميدهد.
واشنگتن در سالهای اخیر به ریاض به عنوان مؤلفهاي لازم در سیاست مهارايران نگاه ميکرد.
نگرانیها زمانی شدت گرفت که تهران ضمن ادامه برنامه هستهاي شاه با کشورهای سنی در همسایگی و اسراییل رو در رو قرار گرفت. کابوسهای عصبی ناشی از انقلاب اسلاميدر سراسر منطقه، راهگشای پذیرش همه جانبه عربستان سعودی و رژیمهای متحدش از سوی آمریکا شد.
امااين استدلال برای حمایت از عربستان سعودی بسیار نخ نما شده است. ریاض به خوبی از پس دفاع از خودش بر ميآید. عربستان با بودجه نظامي۸۱ میلیارد دلاری در سال ۲۰۱۴، که چند برابر بودجه نظامیايران است، در رتبه چهارم کشورهای با بالاترین بودجه نظاميدر جهان قرار گرفت.
خطر فروپاشی بازتاب ضعفهای داخلی است و حل آن فراتر از توان واشنگتن است: سرکوب عموميبه دست آل سعود و نمونه مشخص آن بدرفتاری با اقلیت شیعه از جمله اعدام اخیر شیخ نمر باقر النمر، روحانی شیعه که خواهان مخالفت بی خشونت با پادشاهی سعودی بود.
منافع ادعایی ائتلاف با عربستان سعودی هر چه باشد، آمریکا برایش بهای سنگینی ميپردازد. نخستین نمونهاين هزینهها، تامین مجانی محافظان اعضای خاندان سلطنتی است.
برای همین دلیل آمریکا جنگ اول خلیجفارس را آغاز کرد و پادگانی نظاميدر خاک عربستان بر جای گذاشت. واشنگتن به خواست سعودیها از جنگ نامشروع آنها در یمن حمایت ميکند و رسما خود را به سرنگونی بشار اسد، رئیسجمهورسوریه، قویترین نیروی مخالف داعش متعهد ميداند.
عربستان سعودی حتی فراتر از مرزهایش ارزشهای آمریکایی را زیر پا ميگذارد. ریاض در بحرین در همسایگی به سرکوب اکثریت شیعه آن کشور کمک ميکند. متون آموزههای اسلاميدر مدارس دینی سراسر جهان در عربستان سعودی تهیه ميشود.
علاوه براين، پول سعودیها صرف حمایت از القاعده و شهروندان سعودی مسئول اجرای حملات تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۱۱ شده است. حمایتهای مشابهی از افراطگریهای خشونت آمیز ظاهرا از سوی بخش خصوصی در عربستان ادامه دارد.
رفتارهای عربستان در سالهای اخیر بیش از پیش به منافع آمریکا لطمه زده است. آلسعود برای سرنگونی بشار اسد در سوریه بدون نگرانی ازاين که چه کسی قدرت را پس از او در دست خواهد گرفت، فشار ميآورد. در یمن هم سعودیها یک شورش دیرپا را به مناقشهاي فرقه گرایانه بدل کردند.
اعدام شیخ نمر به دست سعودیها موجی از اعتراضات فرقهاي در بحرین،ايران، عراق و لبنان در پی داشت. واکنش ریاض بهاين اعتراضات، قطع روابط دیپلماتیک باايران بود؛ حرکتی که موجب تضعیف مذاکرات سیاسی برای حل و فصل جنگ داخلی در سوریه شد.
البتهاين که عربستان نیرویی بیثبات کننده است، به معنای آن نیست که آمریکا باید دست به تغییر رژیم در آن کشور بزند اما واشنگتن باید دست از حمایت دست و دلبازانه از خاندان سلطنتی سعودی بکشد. آمریکا به طور مشخص باید خود را از جنگ نامشروع عربستان در یمن خلاص کند.
آمریکا و عربستان سعودی نیاز به روابطی نوین و عادی تر دارند. دو کشور باید آنجا که منافع مشترک شانايجاب ميکند، با هم کار کنند و آنجا که لازم است با هم مخالفت کنند.
واشنگتن باید به شکل دادن رابطهاي بهتر با تهران ادامه دهد و تعادل را به سیاست آمریکا در خاور میانه بازگرداند.
همان طور که به یاد دارید روز ١۶ ژانویه، آمریکا و اروپا تحریمهاى اقتصادى علیهايران را لغو کردند و آژانس بینالمللى انرژى اتمى تایید کردايران به تعهداتش پايبند بوده و بیشتر ساختارهاى زیربنایی برنامه اتمى خود را جمع کرده است.این اقدام بر اساس توافقی بینايران و 6قدرت جهانى، که یک پیروزى براى دیپلماسى بین المللى توصیف شده، صورت گرفت وايراناينک قادر است موقعیتى را که به عنوان یک قدرت منطقهاي داشت باز یابد.
رویترز:
بااين حال، خبرگزاری رویترز در گزارشى تحلیلی یاد آور مى شود که هنوز موانع عمدهاي در راه تنش زدایی کامل بینايالات متحده آمریکا وايران وجود دارد.
روز ١٧ ژانویه، دولت باراک اوباما تحریمهاى جدیدى علیهايران وضع کرد، چونايران آزمایش موشک بالستیک انجام داد که بر اساس قطعنامههاى سازمان ملل متحد ممنوع است.
تحلیلگر رویترز، عربستان سعودى و متحدانش در منطقه را مانع دیگرى در نزدیکى بینايران و غرب مى داند و به خشم رهبران سعودى از توافق اتمى که به گفته آنها بهايران کمک خواهد کرد دست بالا را در رقابتهاى منطقهای بگیرد، اشاره مى کند.
نویسنده تاکید دارد سعودیها همچنان براين نظر هستند که باید قدرتايران در خاورمیانه، مهار شود. سعودىها نگران هستند کهايران از میلیاردها دلار پولهاى آزاد شده و در آمدهاى جدید نفتى براى توسعه نفوذ خود در عراق، سوریه، لبنان و نقاط دیگر استفاده كند.
تحلیلگر رویترز همچنین به مبادله اخیر زندانیان بین واشنگتن و تهران اشاره مى کند و مى گویداين رویداد و تحولات دیگر بر اهمیت افزایش تعامل آمریکا وايران که مى تواند به گرم شدن مناسبات پس از بیش از ٣۵ سال خصومت منجر شود، دارد.
به عقیده او علیرغم آشوب اقتصادى و نگرانى همسایگان عربايران، جهاناينک امنتر است زیرا آمریکا و اروپا به تعهدات خود در یک توافق اتمى پیچیده و شکننده عمل کردهاند واين در منطقهاي که با خونریزى و ابهام دست به گریبان است، علامت خوبى است.توافق هستهاي و اجرای آن برخی را بهاين باور رسانده که جمهوری اسلامیايران بعد از حدود چهاردهه سیاستهای ضد آمریکایی، تغییر سیاست ميدهد.
نشنالاينترست:
نشریه نشنالاينترست National Interest هم در مقالهاي به وضع مناسبات آمريكا وايران پرداخته و با مطرح ساختناين پرسش که آیاايران مى تواند ضد آمریکایى بماند، مى نویسد دستگیرى ناویان آمریکایی در خلیج فارس توسطايران مى توانست اجراى توافق هستهاي بینايران و 6قدرت جهانى را درست در زمانی که آژانس بین المللى انرژى اتمى در حال تایید پایبندىايران به تعهداتش بود، به خطر بیندازد.بااين حال،ايران بهجاى منحرف کردن توافق، از آن حادثه و نیز معاوضه جنجالى زندانیان بهعنوان رويدادهاى نمادى براى فرستادن پیامى به جهان استفاده کرد.ايران با توقیف شناورها و پخش تصویرهاى ملوانان از تلویزیون جهت جلب توجه جهانى، از فرصت براى فاش ساختن مسیر آینده سیاست خارجى خود در پى توافق اتمى استفاده کرد.
نشنالاينترست نوشته، سیاست سازان آمریکا بهجاى تلقىاين حادثه بهعنوان نشانهاي از سرسختى یا صمیمیت دیپلماتیکايران، بهتر است پیچیدگی پشت تصمیمگیرىايران را بفهمند و کارهایش را درست تحلیل کنند.
نشنالاينترست براين عقیده است کهايران مى خواهد مناسباتى عملگرایانه با غرب، بهویژه با اتحادیه اروپا بر قرار سازد، در همین حال درها را روى تعامل آینده با آمریکا ، حتی علیرغم سیاستهای چند سال اخیردرباره ممنوعیت روابط با آمریکا، باز نگه دارد.
این تحرکات یعنی تند روها نزدیکى به غرب بهخصوص آمريكا را رویدادى مى بینند که لازم خواهد بود به آرامى و با دقت مدیریت شود.
براساساين گزارش، براى فهمیدن چنین نگرشی، باید انگیزه استراتژیک پشت احساسات ضد آمريكاييايران را شناخت. در کانون محاسباتايراناين باور قرار دارد که چنین احساساتى منافع و هدفهاى منطقهاىايران را پیش میبرد، که یک عنصر عمده سیاست خارجىايران از زمان انقلاب بوده است و یک منبع عمده قدرت و مشروعیت در خاورمیانه دیده مى شود.
تحلیلگر نشنالاينترست مى افزاید از یک منظر انقلابى، چالش با آمريكا راهى بسیار آسان جهت نشستن در موضع قدرت در صحنه جهانى براىايران فراهم آورده است.
در نتیجه، حتى اگر مناسبات دو کشور بهتر شود، گفتمان انقلابىايران در مورد آمریکا زیاد تغییر نخواهد کرد. مسلما قابلیتهايي براى همکارى بیشتر در حوزههاى مورد علاقه دو جانبه وجود دارد اما براىايران لازم خواهد بود بر اساس احترام متقابل، شناخت استقلال و مشروعیت جمهورى اسلامى انجام شود.
بااين حال، تحلیلگر نشنالاينترست براین گمان است که ممکن است بارقهای براى سیاست سازان آمریکا نمایان باشد.
شدت گرفتن جنگ سرد بینايران و عربستان سعودى، در حالى که برای ثبات منطقهاي خطرناک و زیانبار است، ممکن است فضایى جهت مانور براى واشنگتن فراهم آورد.
ایران ممکن است تعامل بیشتر با آمریکا را سود بخش ببیند، تااينکه عربستان از دریافت حمایت تقریبا بدون قید و شرط آمریکا محروم بماند.
در مقابل، نفوذ بیشترى بر عربستان براىايجاد توازن بیناين کشور وايران کسب خواهد کرد، بهویژه در مقطع فعلى که سعودىها سیاست خارجى خطرناک و خصمانهاي در خاورمیانه در پیش گرفتهاند.
179/