انصافاً چنین مجلسی آرزوی امام راحل(ره) بوده ؟

درخصوص آنچه به مجلس شورای اسلامی مربوط می شود، توجه به این نکته ضرورت دارد که حاصل چنین فرایند پرشکوهی است که مجلسی با عظمت، محبوب و مردمی را شکل می دهد و آنرا در «راس امور» قرار می دهد. این همان کلام پرمعنی امام راحل(ره) است که می فرمود: «مجلس در راس امور است». چنین مجلسی را نمی توان مرعوب، تهدید یا تحقیر کرد که کسی در هر رده ای از قدرت هم که باشد، بگوید این مجلس در ذیل امور هم نیست ولی صدائی از مجلسیان در دفاع از کیان مجلس برنخیزد.
اکنون که در آستانه تشکیل مجلس دهم قرار گرفته ایم، ابزارها و زمینه ها در اختیار مردم است که چنان مجلسی را شکل دهند و مقدرات کشور و نظام را در دستان با کفایت مجلسیانی قرار دهند که «فراجناحی» عمل نمایند، مصالح کشور و منافع ملی را درصدر اولویت ها قرار دهند، اهل تدبیر و تعادل و تعامل باشند و «اخلاق» را همواره و حتی در پیچیده ترین اوضاع نیز مدنظر قرار دهند.
امام خمینی(ره) همواره به مردم توصیه می فرمود که افرادی امثال «شهید مدرس» را به مجلس بفرستند. اینکه امروزه چهره هائی امثال مدرس داشته باشیم که مردم آنها را به مجلس بفرستند، محل تردید است، ولی خوبست ویژگی های شهید مدرس را در ذهن خود مرور کنیم تا رمز و راز این کلام امام(ره) را دریابیم. مدرس با «استقلال رای» و «استقلال عمل» خود نه تنها منافع کشور و مصالح جامعه را در نظر می گرفت که با منطق استوار خود، بر سایر نمایندگان نیز تاثیر مثبتی می گذاشت و آنها را با دیدگاه ها و نقطه نظرات خود همراه می ساخت. او مقبولیت عام داشت و به خاطر تشر زدن از سوی افرادی که شیفته قدرت بودند، نیز از موضع بر حق و اصولی خود عقب نمی نشست و در بیان حقایق تردیدی به خود راه نمی داد. شجاعت در بیان و صراحت در موضع گیری، از ویژگی های همیشگی او بود و همواره اخلاق و معیارهای انسانی را مدنظر داشت. مدرس درد مظلومان، رنج محرومان و احقاق حقوق پابرهنگان را در تصمیمات و عملکرد خود و مجلس رعایت می کرد. حتی اگر دیدگاه و نظر او در اقلیت بود، بخاطر در اقلیت بودن، احساس انزوا نمی کرد و از بیان حقایقی که دیگران هم به آن واقف بودند ولی توجهی نمی کردند تا حق در حاشیه بماند، ابائی نداشت. او با شهامت و البته با کلام متین و متعادل و اثرگذار خود، حق مطلب را ادا می کرد تا حق را به کرسی بنشاند.
با مقایسه چنین چشم اندازی از نمایندگی مجلس و چنین روندی از سیر تحولات یک مجلس مورد نظر امام راحل(ره) با آنچه در طول برگزاری مجالس گذشته و حال شاهد بوده ایم، باید پرسید که انصافاً مجالس ما تا چه اندازه در طراز این آرزوی امام راحل(ره) بوده اند؟ با این تفاوت که مدرس در مجالس دوره رضا خانی درخشید ولی نمایندگان مجلس ما در چارچوب نظام جمهوری اسلامی بوده اند، با یک فضای آماده شنیدن کلمه حق و حمایت از مواضع حق و مهمتر از همه، در اختیار داشتن حمایت مردمی که به شهادت امام راحل(ره) از بهترین ها و برترین های تاریخ بوده و هستند.
هرگز قصد ملامت و شماتت و خرده گیری نداریم ولی انصافاً مجالس ما با چنان فضائی و با چنان معیارهای آرمانی که امام راحل(ره) ترسیم می کرد، فاصله داشتند و دارند. طبعاً گذشته ها گذشته ولی دستکم برای آینده می توان به گونه ای عمل نمود که مجلس دهم چند گام بیشتر از مجالس گذشته به این فضای آرمانی نزدیکتر شود. با نگاهی منصفانه، بدور از هرگونه حب و بغض و با هدف آسیب شناسی در باب مجالس نه گانه دوران انقلاب و جمهوری اسلامی، بهتر می توان دریافت که مجلس یکدست که نمایندگانش عموماً از یک گروه و جناح باشند و رقبا در انزوا بسر برند، پاسخگوی نیازهای امروز کشور نیست. ما به مجلسی در طراز جمهوری اسلامی نیاز داریم که مجلس عقلای قوم، مجرب ها و افراد کارآمد و کاردان، با چهره هائی برخوردار از مقبولیت عام باشد که نمایندگانش اهل تعامل با یکدیگر، اهل تعامل با سایر قوا، اهل تدبیر و تعادل، دارای ثبات رای و عقیده، به دور از جنجال و فضاسازی و سیاه نمائی، دارای درک صحیح و منطقی از مصالح ملی و نیازهای کلان کشور باشند و بجای تلاش برای انزوای رقبای خود به انزوای تندروها، افراد غیرمتعادل و عناصر جنجال برانگیز حتی در جمع خودی ها معتقد و ملتزم باشند.
مجلس آینده باید «مجلس اخلاق محور» باشد و بر روی اشتغال، اقتصاد، فرهنگ، ثبات و امنیت کشور و چشم انداز آینده کشور متمرکز شود تا بتواند برای تامین نیازهای فوری مناطق محروم و الزامات جلوگیری از مهاجرت های بی رویه، برنامه ریزی و نظارت کند.
به عکس دیدگاه عناصری که به فریاد و جنجال و هوچی گری قائلند، مجلس دهم نیازمند آرامش و تعقل است که با انسجام فکری و به دور از برخوردهای جناحی، با وحدت نظر و آینده نگری، تمامی استعدادهای خود را در جهت درک دردهای جامعه بکار گیرد و تمامی توان و ظرفیت خود را برای تقویت نقش و جایگاه هر سه قوه در مسیر تحقق آرمان های انقلاب، نظام و کشور به کار بگیرد. این نکته بویژه در جهت تحقق اهداف برنامه باید با کمک به دولت که در وسط میدان است و سنگینی بار مسئولیت های اجرائی را به دوش می کشد، نمود عینی، جدی و واقعی پیدا کند.
انصافاً اقتصاد کشور در هیچ دوره ای مطابق انتظارات مردم نبوده و باید مجلس دهم در حد توان و ظرفیت خود برای کمک به رونق اقتصادی و جلب رضایت عامه مردم و جامعه به مسئولیت های تعطیل ناپذیر خود عمل کند.
ما به مجلسی نیاز داریم که در عین حضور احزاب و جمعیت ها از هر جناحی «در زیر خیمه انقلاب»، قطعاً فراجناحی بیندیشد و عمل نماید. ما به مجلسی نیاز داریم که درخصوص مسائل ملی، دیدگاه ملی و فراجناحی داشته باشد و تجربه های تلخ گذشته و حال را تکرار نکند. مجلس نهم با اینکه در نهایت با برجام همراهی کرد، ولی انصافاً در باب «کمیسیون برجام»، کارنامه تامل برانگیزی داشت و گزارشی از این کمیسیون صادر شد که پنج تن از اعضای همان کمیسیون، مواضع و عملکردش را به زیر سئوال بردند و تصریح کردند که گزارش نهائی منتسب به کمیسیون، یکطرفه است و از خارج کمیسیون آمده و محصول جمع بندی جلسات کارشناسی نیست. بررسی برجام، فرصتی برای تسویه حساب های گروهی و جناحی نبود که برای تصحیح اشتباهات و خطاهای عمدی و سهوی اشخاص در این زمینه، نیازی به دخالت مقامات ارشد نظام باشد. این واقعیت تلخ نشان می دهد که مجلس شورای اسلامی باید عاری از افراطیون باشد.
اکنون روی صحبت ما با گروه ها، جناح ها، موجهین و چهره های محبوب و مقبول جامعه است که قطعاً این روزها در فکر تهیه فهرست افراد مقبول هستند تا در فرصتی مناسب، آنها را بعنوان چهره های مورد نظر خود، در معرض قضاوت افکار عمومی قرار دهند.
افراد موجه، مقبول، متعادل، مبادی آداب اخلاقی، کارآمد و کاردانی را معرفی کنید که جامعه به اعتماد شما، به آنها نیز اعتماد کند ولی فردا بخاطر انتخاب و معرفی خود مورد سوال قرار نگیرید و همچون برخی حمایت های گذشته، از عملکرد و معرفی و حمایت خود احساس پشیمانی نکنید. بخاطر ملاحظات حزبی و جناحی و باندی از کسانی حمایت نکنید که برای معیارهای اخلاقی، ملاحظات ملی، مصالح کشور و منافع ملت پشیزی ارزش قائل نیستند و بخاطر خوشایند جناح و همفکران خود، حق را باطل و باطل را حق جلوه می دهند ولی با لفاظی های عوام فریبانه، بر عملکرد مسئله دار خود سرپوش می گذارند.
دوستان، یاران و دلسوزان انقلاب همچنان در آرزوی مجلسی هستند که در طراز نظام مقدس جمهوری اسلامی باشد، مجلسی فراجناحی که تک تک نمایندگانش «عصاره فضائل ملت» و موجبات افتخار و مباهات اسلام، نظام، کشور و ملت باشند. انشاءالله
179/