علیرضا خمسه شهر را به لبخند دعوت کرد
رفتارهاي ناخوشايند شهروندي آنقدر زياد شده است كه حتي رييس‌جمهور هم درباره آنها صحبت مي‌كند و تذكر مي‌دهد؛ رفتارهايي كه از جامعه مهرورز و مهردوست ما بعيد است و گاهي آنقدر عجيب كه حتي اخلاق‌گرايي را هم زيرسوال مي‌برد. رفتارهايي مثل رفتارهايي كه اين روزها اطراف مدارس ديده مي‌شود؛ ازدحام زياد شده و به همان …
رفتارهاي ناخوشايند شهروندي آنقدر زياد شده است كه حتي رييس‌جمهور هم درباره آنها صحبت مي‌كند و تذكر مي‌دهد؛ رفتارهايي كه از جامعه مهرورز و مهردوست ما بعيد است و گاهي آنقدر عجيب كه حتي اخلاق‌گرايي را هم زيرسوال مي‌برد. رفتارهايي مثل رفتارهايي كه اين روزها اطراف مدارس ديده مي‌شود؛ ازدحام زياد شده و به همان اندازه هم صبر و تحمل‌ها كم.
جامعه شهروندي امروز ما، از سلامت مطلق فاصله گرفته است. از برخي شهروندان رفتارهايي سرمي‌زند كه نشان از خشمي پنهان در آنهاست؛ خشمي كه در يك لحظه و با يك اتفاق ساده ظاهر مي‌شود، بعد از آن فراموش شده يا جدي گرفته نمي‌شود.
در حالي كه همين خشم‌هاي گذراست كه به ناهنجاري‌هاي يك شهر و جامعه دامن مي‌زند و روابط و تعاملات شهروندان را با يكديگر دچار آسيب بي‌اخلاقي و پرخاشگري مي‌كند. چهره شهري كه ما در آن زندگي مي‌كنيم، عبوس و درهم است و آدم‌ها برخلاف گذشته، فقط به خود فكر مي‌كنند و ديگر نشاني از لبخند و همراهي در شهر نيست.
شهروندان بيش از توجه به حقوق ديگران به فرديت خود فكر مي‌كنند، اينكه به راحتي كارهاي خود را به سرانجام برسانند، حتي اگر حقوق ديگران را ضايع كنند يا به محيط اجتماعي آسيب بزنند. اين روزها با جامعه‌اي خودخواه مواجه شده‌ايم كه هركدام از شهروندان فقط به راحتي و آرامش خود فكر مي‌كنند و به هيچ‌وجه ديگران را درنظر نمي‌گيرند.
تمام اين اتفاق‌ها به نفع هيچ‌كس نيست. چنين شهروندي و هم‌زيستي به همه آسيب مي‌زند و همه به يك‌اندازه از آسيب‌هاي آن ضربه مي‌خورند. شايد حالا وقتش رسيده كه كمي به خودمان نگاه كنيم و رفتارهايي كه در شهر داريم؛ به عصبيت‌ها، پرخاشگري‌ها، خودخواهي‌ها و تمام رفتارهايي كه اخلاق شهروندي را زيرپا مي‌گذارد.
بايد تمرين كنيم، كمي صبر به زندگي شهروندي ما وارد شود، براي ترافيك يك مدرسه بوق نزنيم و داد نكشيم، براي زود رسيدن به مقصد حقوق رانندگان ديگر را زيرپا نگذاريم و به حرف‌ها و شعارهايي كه رسانه‌ها و مطبوعات براي تبليغ و ترويج مهرورزي مي‌دهند گوش كنيم. جامعه‌اي با رفتارهاي بي‌اخلاق و ناخوشايند، حق هيچ‌كس نيست و ما بايد اين چهره عبوس، خشك و بي‌لبخند را از شهر بگيريم و دوباره شهر را مهمان لبخند و آرامش كنيم.
