تصاویر زیر که توسط Tyne & Wear Archives ارائه شده است، برخی از قسمت های داخلی یک زیردریایی آلمان حاضر در جنگ جهانی اول را نشان می دهد که در سال ۱۹۱۸ پس از حمله یک ناوشکن اژدرافکن غرق شد.
آلمان نخستین کشوری بود که در جنگ از زیردریایی ها به عنوان جایگزینی برای شناورهای سطحی استفاده کرد. در اوایل جنگ جهانی اول، آلمان فقط ۳۸ زیردریایی در اختیار داشت، اما با همین تعداد نیز در برابر کشتی های جنگی بریتانیا به موفقیت های چشمگیری دست یافت.
پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی اول، آلمان استفاده از زیردریایی های خود علیه کشتی های تجاری را نیز در سال ۱۹۱۷ آغاز کرد. تا آوریل ۱۹۱۷، ۴۳۰ کشتی متفقین و غیرنظامی به وزن ۸۵۲ هزار تن توسط زیردریایی های آلمان غرق شدند.
با این وجود، معرفی کشتی های بازرگانی مجهز به تسلیحات جنگی و حضور ناوشکن های آمریکایی اوضاع را تغییر داد. آلمان تا پایان جنگ ۳۳۴ زیردریایی ساخت و ۲۲۶ فروند دیگر نیز در دست ساخت داشت.
در ادامه تصاویری از فضای داخلی یک زیردریایی بازیابی شده یو بی-۱۱۰ آلمان ارائه شده است.
در این عکس دریچه منتهی به پریسکوپ، فلکه های دستی برای تنظیم فشار، و نشانگرها دیده می شوند:
در این عکس دنده هیدروپلین، عمق سنج، و نشانگرهای مخزن سوخت زیردریایی دیده می شوند:
در این عکس فلکه های دستی برای مدیریت فشار هوا و دسته های تلگراف پیشرانه دیده می شوند:
در این عکس ژیروسکوپ، محور فرمان، دسته تلگراف پیشرانه و لوله های انتقال صدا دیده می شوند:
دو عکس زیر بخش الکتریکی اتاق کنترل را نشان می دهند:
در این عکس بخشی از اتاق کنترل دیده می شود و نگاهی به اتاق پیشرانه و اتاق اژدر نیز دارد:
در این عکس اتاق اژدر زیردریایی دیده می شود:
