تفاوت‌های ساختاری رویابینی در مردان و زنان!

مجله آنلاین موبنا – این تفاوت ها در نتیجه فاکتورهای متعددی ایجاد می شوند که می توان از جمله مهم ترین آنها به جنسیت، تمایزات بیوشیمیایی و همچنین توقعات اجتماعی اشاره کرد. علاوه بر این هر فردی سختگیر ترین منتقد خودش به شمار می رود. اگر ما توانایی بخشیدن خود را نداشته باشیم و روی کوچکترین رویدادهای زندگی بیش از اندازه تمرکز کنیم، تمامی این فشارهای روانی در قالب رویا خود را نشان می دهند. برای مثال ممکن است با یک شخصیت ناشناخته درگیر شده و یا حتی دچار آسیب فیزیکی در عالم رویا شویم.

علاوه بر نکات فوق، تحقیقات نشان داده اند که معمولا بانوان بیش از آقایان رویا می بینند و از قدرت ذهنی بهتری برای یادآوری آسان خواب های خود بهره مند هستند. اگر خانمی ناگهان از خواب بیدار شود، می تواند 95 درصد از خط داستانی رویایی که به تازگی دیده است را به یاد آورد. همین رقم در مورد آقایان به 80 درصد کاهش می یابد. همچنین به نظر می رسد که طول مدت زمانی رویا در بانوان دو برابر بیشتر از آقایان باشد. آنها اغلب تجربه رویاهایی را دارند که در مورد شخصی آشنا است و در محیطی معمول رخ می دهند. برای مثال این محیط می تواند یک فضای دوستانه و صمیمی مانند خانه، محل کار و یا منزل یکی از اعضای خانواده باشد. در مقابل رویاهای مردان در فضاهای خارج از خانه اتفاق می افتد که عموما در آن شخصیت های آقا و ناشناس شرکت دارند و احتمال بروز درگیری نیز بالا است. در مجموع می توان گفت که رویاهای مردان به شیرینی و تنوع رویاهای بانوان نیست.

طبق تحقیقات انجام شده در دانشگاه غرب انگلستان در بریستول، آقایان بیشتر از بانوان دچار کابوس های شبانه می شوند. طی دوره ای 5 ساله، از شرکت کنندگان خواسته شد که تجربه شخصی خود از تعداد کابوس هایی که در این بازه دیده اند را گزارش کنند. نتایج این بررسی بسیار جالب بود. 34 درصد از بانوان اعلام کرده بودند که به کرات در مدت زمان خواب خود کابوس دیده اند.

این در حالی است که تنها 19 درصد از آقایان چنین حالتی را ثبت کردند. محققان این دانشگاه معتقد هستند که دلیل اصلی اینگونه تفاوت های آماری، فقط و فقط به ساختار بیولوژیکی متمایز بانوان و آقایان باز می گردد. از آن جایی که نحوه بروز احساسات، منطق و روند تصمیم گیری در این دو جنس اختلافات زیادی دارد، طبیعی است که رویاهای شبانه نیز دستخوش تغییرات قابل توجه شوند. البته این موارد بدین معنی نیستند که باید حتما دو استریوتایپ (تفکر قالبی یا استریوتایپ نظری از پیش تعیین شده برای گروه هایی از جامعه است که امکان شناخت و قضاوت منطقی را از بین می برد. در واقع می توان آن را به صورت تاثیر غیر قابل تغییر تعریف کرد) مجزا بر اساس جنسیت در خصوص رویاهای شبانه تعریف شود. تفاوت در رویاهای مردان و زنان هنگام خواب اگرچه امری متداول است، اما 100 درصدی نخواهد بود. در بسیاری از موارد ممکن است هر دو جنس خواب هایی مشابه ببینند و از این رو نمی توان با اطمینان کامل گفت که تمام زنان و مردان از نظر ماهیت رویاهایی که تجربه می کنند متفاوت هستند.

علاوه بر تحقیقات فوق، بررسی دیگری توسط انجمن بین المللی مطالعه رویاها نیز انجام شده است که در آن از 2000 داوطلب تقاضا شد تا رویاهای منفی خود را شرح دهند. طبق نتایج به دست آمده، 48 درصد از شرکت کنندگان هیچ تجربه ای از کابوس های شبانه نداشتند. 10 درصد از آنها چندین بار مشاهده کابوس طی یک سال کامل را گزارش دادند و 5 درصد نیز با حداقل یک کابوس وحشتناک هر چند هفته یکبار درگیر بودند. رایج ترین کابوس ها نیز شامل موضوعاتی همچون سقوط از بلندی، دیر رسیدن به محلی خاص، احساس فلج شدن و یا از دست دادن فرد مورد علاقه بودند.

در این میان آقایان بیشتر با مسائلی مانند اخراج شدن از کار و خشونت سر و کار داشتند. در مقابل بانوان کابوس هایی با موضوع مرگ و میر و از دست دادن مو یا دندان را بیش از آقایان گزارش دادند که به نظر می رسد به دلیل ترس از فقدان جذابیت باشد. دانشمندان فعال در این انجمن کابوس هایی نظیر سقوط از بلندی، فلج شدن و یا تعقیب شدن توسط فردی دیگر را نشان از کاری در حیات بیداری اشخاص می دانند که تمام نشده باقی مانده است و یا فعالیتی که از انجام آن واهمه دارند.