به امید سالی پر از انحلال و استعفا
تغییر سال صرفا یک قرارداد انسانی است برای شمارش سال‌ها و همه ایرانی‌هایی که سال 97 را با دغدغه‌های زیادی سپری می‌کنند، نیک می‌دانند که مسایل و مشکلات صرفا برای چند روزی به فراموشی سپرده می‌شوند و چند روز دیگر دوباره باید به رینگ کار و زندگی بازگردند.
مجله آنلاین موبنا – طبق معمول اما سال 97 را با حلوا حلوا کردن برخی مسوولان پشت سر می‌گذاریم که کام خیلی‌ها را نه تنها شیرین و امیدوار نمی‌کند، بلکه کم نیستند مخاطبانی که آن در ذهن خود معکوس ترجمه می‌کنند و می‌دانند که نباید دلخوش به وعده‌ها باشند.
به حرف اگر باشد جلوی یک کودک هم می‌توان کاغذی پر از وعده‌های رنگارنگ گذاشت و از او خواست تا آن را بخواند.
صد البته که هیچ وطن‌دوستی را نمی‌توان یافت که عاشق پیشرفت و سربلندی کشورش نباشد و آرزوی ما هم این است که سال آینده شاهد اتفاقات خوبی باشیم.
اما حرف این است که اگر قرار باشد همچنان در بخش‌های مختلف شاهد کم‌کاری، موازی‌کاری، بلاتکلیفی، سوءمدیریت و ناتوانی در بازکردن گره‌ای از کار بخش و برداشتن سنگی از پیش پای مردم باشیم، حداقل انتظار، امید برای سالی پر از انحلال و استعفا است.
روی این سخن اما با آنانکه خود را به خواب زده و منافع شخصی و حزبی را بر منافع جمعی و ملی ترجیح می‌دهند نیست. آنها همچنان به سیاسی‌کاری، سخنرانی‌های بی‌فایده، پرکردن جیب دوستان و شاید فراهم‌آوردن زمینه یک اختلاس مشغول خواهند بود.
اینجا حرف با کسانی است که واقعا قصد کار برای کشور را دارند و هنوز قلبی در سینه دارند که برای مردم می‌تپد. هر مسوول و مدیر در بخش‌های مختلف حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، حتما بهتر از هر فرد دیگری می‌داند که مشکلات و چالش‌های حوزه کاری او چه هستند و حل آن یا از عهده او بر می‌آید یا نمی‌آید.
اگر می‌داند که توان قطعی حل مشکل را دارد که حضورش نعمت است و شجاعانه باید پیش رود. اما اگر می‌داند که توان حل مشکلات را ندارد، حضورش نقمت است و شجاعانه باید استعفا دهد و اگر مشکل، مدیریتی نیست و ساختاری است، به انحلال مجموعه تحت مدیریت خود کمک کند تا به این ترتیب حداقل یک بهانه برای آنها که نانِ حرامِ بلاتکلیفی‌ها و موازی‌کاری‌ها را می‌خورند، کم شود.
به این ترتیب یک استعفا یا انحلال نه تنها با برچسب‌های ترسیدن و خالی کردن میدان از سوی مغرضان همراه نمی‌شود، بلکه برعکس منجر به تاباندن مستقیم نور به افراد و ساختارهایی می‌شود که اتفاقا آنها مانع اصلی رفع مشکلات و چالش‌ها هستند.
لذا خوب که نگاه شود، امید برای سالی پر از استعفا و انحلال، خود یک اقدام مثبت و عملی برای گره‌گشایی، جلوگیری از اتلاف وقت و تعیین تکلیفِ ریشه اصلی بسیاری از بلاتکلیفی‌ها است. باور این موضوع کار سختی نیست که مردم هم از مدیری که شجاعانه کنار می‌رود، اتفاقا به نیکی یاد خواهند کرد نه مدیری که با چنگ و دندان به میز و منصب خود چسبیده و سال‌ها مشتی حرف تکراری و بی‌فایده تحویل آنها می‌دهد. مرور تاریخ و سرکشی به افکار عمومی که اینگونه می‌گوید. به امید سالی پر از خیر و سلامتی.
منبع: روزنامه فناوران | علی شمیرانی
