روش جدید برای تبدیل شیشه‌های بازیافتی به خمیرداندان (+عکس)
شرکت «یونی‌کوئست» که از زیرمجموعه‌های دانشگاه کوئینزلند محسوب می‌شود هم اکنون به دنبال شریک تجاری می‌گردد تا از این طریق بتواند تکنیک مذکور را به صورت انبوه وارد بازار کند و فرآیند بازیافت شیشه را برای همه نقاط جهان آسان کند.
موبنا – اگرچه شیشه قابل بازیافت است، ولی فرآیند بازیافت آن دشوار است و مراکز مربوطه فقط می‌توانند آن را در قطعات بزرگ و بر حسب رنگ‌های به کار برده شده در شیشه بازیافت کنند. از آنجایی که تلاش برای جداسازی قطعات کوچک‌تر شیشه ارزش زیادی ندارد، آنها معمولا از بین می‌روند و مورد توجه قرار نمی‌گیرند. ولی روش جدیدی که در این زمینه ارایه شده است می‌تواند خرده شیشه‌های کوچک را به محصولات مفید و کاربردی تبدیل کند.
این تکنیک اختصاصی توسط دکتر «ریس پایری» و پروفسور «دامیان باتستون» ارایه شده است که هر دوی آنها در دانشگاه کوئینزلند استرالیا مشغول به فعالیت هستند. تکنیکی جدیدی که آنها ارایه کردند به عنوان یک فرآیند شیمیایی معرفی می‌شود که بیشتر مردم از آن در قالب یک فرآیند تمیزکننده استفاده می‌کنند و محققان طی آن سعی می‌کنند قطعات متفرقه شیشه‌ای را به سیلیکات مایع تبدیل کنند.
این مایع سپس در زمینه‌های مختلف برای تولید انواع محصولات مانند لاستیک، مواد شوینده، خمیر دندان، بتن‌های درزگیر، و حتی کودهای شیمیایی به کار گرفته می‌شود. همچنین گفته شده است که از این مایع می‌توان برای ساخت ژل سیلیس استفاده کرد که این ژل در بسته‌های کوچک برای دستگاه‌های الکترونیکی کاربرد دارد. البته محققان اعلام کردند که از این مایع نمی‌توانند برای ساخت شیشه جدید استفاده کرد و در عوض، دیگر مواد در دیگر خانواده‌ها از آن ساخته می‌شوند.
با توجه به اینکه حدود 70 تا 75 درصد شیشه را ماده‌ای به نام سیلیکا تشکیل داده است، فرآیند ساخت شیشه می‌تواند ضایعاتی را هم به دنبال داشته باشد. سیلیکا در اصل همان ماده‌ای است که در جریان فرآیند بازیافت به مایع سیلیکاتی تبدیل می‌شود. این طور که دکتر پایری گفته است، حدود 1.3 کیلوگرم ضایعات شیشه می‌تواند حدود یک کیلوگرم ژل سیلیکا را ارایه دهد.
تکنیک جدید بر خلاف روش‌های قبلی که تاکنون برای بازیافت شیشه و تولید سیلیکات مایع مورد استفاده قرار می‌گرفتند به انرژی نسبتا کمی نیاز دارد. به همین علت محققان پیش‌بینی کرده‌اند که فرآیند بازیافت با تکنیک جدید حدود 50 درصد ارزان‌تر از سیستم‌های کنونی بازیافت شیشه و تولید محصولات جدید به کار گرفته شود.
پروفسور باتستون در این خصوص گفت: «در حال حاضر این نوع سیلیکات از طریق محصولات شیشه‌ای تولید می‌شود و همان شیشه‌هایی که در طول روز مصرف می‌کنید می‌توانند این ژل کاربردی را ارایه دهند. سپس ما می‌توانیم با تکنیک خود آن را به یک محصول سیلیکاتی تبدیل کنیم که پایه اصلی آن را ژل محلول تشکیل می‌دهد. ما قصد داریم شیشه‌هایی که قبلا ساخته شده و در اصل بازیافتی است را مورد استفاده قرار دهیم و از آن برای تولید ساده محصولات تجاری مختلف استفاده کنیم».
شرکت «یونی‌کوئست» که از زیرمجموعه‌های دانشگاه کوئینزلند محسوب می‌شود هم اکنون به دنبال شریک تجاری می‌گردد تا از این طریق بتواند تکنیک مذکور را به صورت انبوه وارد بازار کند و فرآیند بازیافت شیشه را برای همه نقاط جهان آسان کند.
