گلخانه‌ای در کپنهاگ؛ چشم‌اندازی از یک معماری آینده‌نگر (+عکس)
حاصل بیوتوپ آزمایشی است که نشان می دهد چگونه جهان کوچکی شامل گیاهان و حشرات مختلف احاطه شده با اتمسفر متغیر زندگی شهری، قادر به بقا خواهد بود.
موبنا؛ رکسانا داینالی – آیا در آینده ای دور، ساختارهای بیولوژیکی زنده به عنوان طرح های عمرانی با قابلیت سکونت وجود خواهند داشت؟ به نظر شما پروژه هایی به مرحله ساخت و بهره برداری خواهند رسید که با استفاده از سبک زندگی هر شخص در مکانی بهینه، قادر به ایجاد آب و هوا و محیط زیست مطلوب باشند؟ طراحی به نام سیمون ینسن از گروه اس اچ جی نسبت به این موضوع اظهار امیدواری کرده و چشم اندازی از سرنوشت این مسیر را تحت عنوان پروژه “بیوتوپ” ارائه داده است. پروژه مذکور در شهر کپنهاگ؛ پایتخت کشور دانمارک راه اندازی شده و نام آن گویای هدف اصلی این فعالیت خواهد بود: بیوتوپ (biotope) متشکل از دو واژه bios در زبان یونانی به معنای “زندگی” و topos به معنای “محل” است. حاصل بیوتوپ آزمایشی است که نشان می دهد چگونه جهان کوچکی شامل گیاهان و حشرات مختلف احاطه شده با اتمسفر متغیر زندگی شهری، قادر به بقا خواهد بود.
بیوتوپ با ۷ متر طول و ۳ متر ارتفاع، به طور عمده از بتن، پوسته ای پلی کربناتی و تخته چند لایه برای کندوی عسل ساخته شده است. داخل این محفظه موارد مختلفی همچون خاک، انواع گیاهان، حشرات و زنبور به چشم می خورد. اس اچ جی این پروژه را در یک فضای سبز کوچک و مثلثی شکل و وسط یکی از تقاطع های پر رفت و آمد شهر کپنهاگ توسعه داده است. لازم به ذکر است که در نزدیکی بیوتوپ یک ایستگاه قطار و سه جاده باریک نیز وجود دارد؛ عواملی که به نفع بقای گیاهان و گونه های متنوع از حشرات نیستند. اما دقیقا هدف از راه اندازی بیوتوپ نیز تلاش برای مقابله با همین فاکتورها بوده است.
پوسته ارگانیک بیوتوپ در واقع اقتباسی از اشکال اولیه ارگانیسم ها و یا باکتری هاست و بدین ترتیب ارتباط نزدیکی با پوشش گیاهی و جانوری داخلی خواهد داشت. این پوسته از جنس پلی کربنات شفاف با ضخامت ۴ میلی متر است که به عنوان غشایی محافظت کننده، گیاهان و حشرات بیوتوپ را از محیط خشن خارجی در امان نگه می دارد.
جالب است بدانید که لبه های این ساختار همانند یک نیمکت عمل می کنند و همچنین می توانند آب باران را برای استفاده توسط اکوسیستم منحصر به فرد بیوتوپ جمع آوری کنند. از طرفی دیگر باران از طریق سوراخ های تعبیه شده در پوسته مجموعه نیز راه نفوذ مناسبی به فضای داخلی دارد. همین موضوع منتج به ایجاد قابلیت آبیاری خودکار یا سرخود برای بیوتوپ خواهد شد. شصت بذر متفاوت در خاک بیوتوپ کاشته شده اند که همزمان با رشد خود، حشرات مختلف را جذب می کنند. همچنین یک کندوی عسل نیز برای این مجموعه طراحی شده است که در قسمت داخلی قرار گرفته و به زنبورها اجازه رفت و آمد آزادانه بین فضای داخل و خارج بیوتوپ را می دهد.
این پروژه موقت برای یک دوره سه ساله برنامه ریزی شده است و در این مدت هیچ گونه مداخله و یا نگه داری خاصی در مورد آن اعمال نخواهد شد. چگونگی رشد و تکامل گیاهان و حشرات در فضای داخلی و خارجی، نتیجه این آزمایش سه ساله را شکل خواهد داد.
منبع: پول نیوز
