جدال اژدهای طلایی آنر با کهکشانی سامسونگ

موبنا؛ مسعود شهبازی – این گوشی با برچسب قیمتی حدود یک میلیون و ۳۰۰هزار تومان، مشخصات فنی و ظاهری جذابی دارد که نمی‌توان به‌سادگی از خرید آن صرف‌نظر کرد، چراکه اگر بخواهید در مقام مقایسه هم آن را با رقبایش بسنجید، بازهم کفه ترازو به نفع اژدهای طلایی آنر سنگینی می‌کند.

با تمام این تفاسیر نزدیک‌ترین گزینه‌ای که می‌توان در بازار به لحاظ مشخصات و قیمت با این گوشی پیدا کرد، Galaxy A7 2017 است. هرچند این گوشی حداقل ۳۰۰هزار تومان از آنر سون ایکس گران‌تر و البته دست چندان پُری هم در مقابل گوشی هوشمند هواوی ندارد. اگر می‌خواهید از میان یکی از این دوگوشی، یکی را انتخاب کنید و هنوز مردد هستید، خواندن این بررسی شما را در انتخابتان راهنمایی خواهد کرد.

این گوشی ابدا هوشمند سبکی نیست، به‌محض گرفتن گوشی در دست متوجه وزن سنگین آن می‌شوید. وزن ۱۸۶ گرمی تقریبا نزدیک به پرچمداران اپل و بلک‌بری است. A7 سال ۲۰۱۷ از نظر طراحی بیشتر به طراحی پرچم‌داران سامسونگ نزدیک شده است. گوشه‌های گوشی گردتر شده و با توجه به انحنای قاب پشتی بهتر در دست قرار می‌گیرد و کار با آن راحت‌تر است؛ هر چند قوس‌های مذکور حالا بعد از چند سال کمی کسالت‌آور شده‌اند و سامسونگ باید فکری به حال طراحی تکراری گوشی‌های هوشمندش کند. در قسمت روبروی A7 2017 طبق معمول صفحه نمایش به همراه دوربین دوم و سنسورها مشاهده می‌شوند. طبق سنت سامسونگ کلید هوم و دو کلید خازنی هم در پایین صفحه نمایش قرار دارند. سنسور اثر انگشت در زیر کلید هوم جای گرفته و این بار از سنسور فعال برای شناسایی اثر انگشت استفاده شده است. این بدان معناست که تنها با لمس دکمه هوم و شناسایی اثر انگشت قفل گوشی باز خواهد شد و نیازی نیست یک بار کلید هوم را فشار دهید و بعد انگشتتان را روی سنسور قرار دهید. فریم فلزی دورتادور A7 را فرا گرفته و قاب پشتی از جنس شیشه براق است که البته بشدت مستعد خط افتادن و لک شدن است. سامسونگ اسپیکر گوشی را از کناره پایین به کناره سمت راست درست در بالای کلید پاور منتقل کرده است. این موضوع باعث می‌شوند تا هیچ‌گاه اسپیکر با دست کاربر پوشیده نشود، مخصوصا در هنگام بازی که گوشی را معمولا به‌صورت افقی در دست گرفته می‌شود. کلیدهای تنظیم صدا در کنار درگاه شماره یک سیمکارت در کناره سمت چپ قرار گرفته است. کناره پایینی گوشی هم محل قرارگیری جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون و پورت Type-C USB است. باز هم می‌گوییم که استفاده از قاب براق اگر زیبایی گوشی را زیاد می‌کند، اما معایبی هم دارد. این نوع قاب بسیار آسیب‌پذیر است و بعد از مدتی پر از خش می‌شود، اگر خیلی حساس‌تر باشید لکه‌های انگشت روی قاب نیز شما را آزار خواهد داد. لنز دوربین و فلاش کاملا هم سطح قاب است و بر خلاف نسخه‌های پیشین دیگر از بیرون زدگی لنز خبری نیست.

حال نوبت به آنر می‌رسد؛ گوشی که با جنس بدنه فلزی و مات، حس لوکس و کیفیت بالا را به کاربر القاء می‌کند. در واقع اگر بخواهیم صادقانه بگوییم، جذاب‌ترین بخش آنر ۷ایکس برای نوشتن مربوط به طراحی آن می‌شود. اگرچه شمایل طراحی آن‌چنان جدید نیست، اما برای اولین بار است که در گوشی‌های میان‌رده شرکت هوآوی از آن استفاده می‌شود. طراحی آنر ۷ایکس به هوآوی میت۱۰ شباهت دارد. اما چیزی که برای آنر ۷ایکس جذابیت ایجاد می‌کند، میان‌رده بودنش در کنار بازه‌ قیمتی کاملا رقابتی است. لبه‌های گرد قاب اصلی، صفحه‌نمایش کشیده با نسبت تصویر دو به یک، طراحی بدون حاشیه و استفاده از فلز، همگی در کنار هم باعث شده‌اند تا آنر ۷ایکس چیزی متفاوت‌تر و زیبا‌تر از یک گوشی‌ میان‌رده‌ باشد.

طراحی آنر ۷ایکس تا جای ممکن به گوشی‌های لوکس یک‌سال قبل نزدیک شده و هوآوی تا جای ممکن از ساده‌سازی استفاده کرده تا بتواند آنر ۷ایکس را به موفقیت در بازار میان‌رده‌ها نزدیک کند. مثل خیلی از گوشی‌های هوآوی، حسگر اثرانگشت روی قاب پشتی قرار دارد. قاب پشتی کاملا صاف است و تنها دوربین‌ها هستند که از قاب بیرون زده‌اند. دو دوربین روی بالاترین نقطه قاب پشتی قرار داده‌شده‌اند و در حدود یک میلی‌متری از آن بیرون زده‌اند. این برآمدگی‌ها مانعی برای قرارگیری صحیح گوشی روی سطوح صاف نیستند. قاب جلویی را نمایشگری بزرگ و کشیده پرکرده که از لبه‌های بالا و پایین فاصله‌ کمی دارد؛ لبه‌های نمایشگر تیز طراحی‌شده‌اند و با لبه‌های گرد گوشی ترکیب جالبی را به وجود آورده‌اند. تنها چیزی که روی قاب جلویی جلب‌توجه می‌کند، برند آنر زیر نمایشگر است، به‌غیراز این برند همه‌چیز در عین سادگی طراحی‌شده‌اند و مطلب قاب توجهی در مورد آن‌ها وجود ندارد. قاب جلویی در رنگ‌های آبی و مشکی به رنگ مشکی است؛ اما در رنگ طلایی به رنگ سفید طراحی‌شده تا هماهنگی لازم را بارنگ‌های قاب پشتی گوشی داشته باشند.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در اولین نگاه مجذوب رنگ‌های صفحه نمایش یک گوشی هوشمند می‌شوید، اما بعد از مدتی رنگ‌های اغراق شده، آزارتان می‌دهد و ترجیح می‌دهید رنگ‌ها طبیعی باشند. صفحه‌نمایش بعضی از مدل‌های سامسونگ از جمله A7 سال ۲۰۱۷ هم این مشکل را کم و بیش دارد. این نمایشگر از نوع Super AMOLED با رزولوشن فول اچ‌دی است. این رزولوشن تراکم ۳۸۶ پیکسل بر اینچ برای نمایشگر مورد بحث به‌ ارمغان می‌آورد. با اینکه وضوح تصویر گوشی کمتر از استاندارد این روزهای گوشی‌های اندروید است؛ اما کم و بیش نیاز کاربران را پوشش می‌دهد. البته پایین بودن رزولوشن به معنای ناواضح بودن متون یا شارپ نبودن آن‌ها نیست، اما گاهی هم موردی پیش خواهد آمد که بتوانید در آن پیکسل‌ها را مشاهده کنید یا از میزان وضوح و شارپ بودن متون یا تصاویر،‌ ناراضی باشید. رنگ‌ها در این صفحه‌نمایش همانند آنچه از پنل‌های امولد انتظار داریم اشباع هستند و عمق رنگ مشکی نیز عالی است. اگر رنگ‌های اشباع، باب میل شما نباشد، می‌توانید از بخش تنظیمات صفحه‌نمایش، نوع نمایش رنگ‌ها را در حالت استاندارد قرار دهید تا بدین ترتیب رنگ‌ها، طبیعی‌تر به نظر برسند. از طرفی روشنایی صفحه نمایش در حالت حداکثر و به‌خصوص در حالت تنظیمات خودکار بسیار خوب است و به‌طور قطع مشکلی به هنگام کار با گوشی در زیر نور مستقیم خورشید نیز نخواهید داشت. روشنایی حداقلی صفحه‌نمایش نیز عالی است و استفاده‌ طولانی‌مدت از گوشی در محیط‌های تاریک، چشمان شما را خسته نخواهد کرد. یکی از قابلیت‌هایی که سامسونگ به این گوشی اضافه کرده است، قابلیت Always-On است که از پرچم‌دار این شرکت کره‌ای به عاریت گرفته شده است. به‌ لطف این قابلیت، شما می‌توانید از جدید‌ترین اعلان‌ها بدون نیاز به روشن کردن نمایشگر، مطلع شوید. اما فراموش نکنید این قابلیت مصرف باتری را به‌شدت افزایش می‌دهد؛ بنابراین توصیه ما خاموش کردن قابلیت Always-On است.

با در دست گرفتن آنر ۷ایکس، هرگز احساس نخواهید کرد که در حال کار با یک گوشی میان رده هستید. دستاورد جدید مهندسان هوآوی، همانند دیگر مدل‌های پرچمدار به نمایشگر ۵.۹ اینچی با نسبت ابعاد ۱۸:۹ و با رزولوشن ۲۱۶۰ در ۱۰۸۰ پیکسل مجهز و تراکم پیکسل آن نیز برابر با ۴۰۷ پیکسل بر هر اینچ عنوان شده است. این نمایشگر از عملکرد مناسبی در نمایش محتوا برخوردار است و به لطف ابعاد بزرگ آن، می‌توان انواع فیلم‌ها را تماشا یا از اجرای بازی‌های موبایلی لذت برد.

دقت رنگ این نمایشگر نیز در حد قابل‌قبولی قرار دارد و محتوای موجود، نزدیک به آنچه در واقعیت می‌بینیم، به نمایش درمی‌آیند. حداکثر میزان روشنایی نمایشگر آنر ۷ایکس نیز برابر با ۵۳۰ نیت عنوان شده که استفاده راحت و بی‌دردسر از گوشی را در محیط‌هایی با نور زیاد یا زیر نور مستقیم خورشید، تضمین می‌کند. نکته‌ای که نباید درباره نمایشگر ۷ایکس از قلم بیافتد، درخشندگی پیکسل‌ها و نحوه مهندسی در چیدمان آن‌هاست. اگر بخواهید با A5 سامسونگ مقایسه کنید، ۷ایکس به‌مراتب کیفیت و درخشندگی بالاتری در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این موضوع به‌خصوص در زمان‌هایی که می‌خواهید از گوشی به‌عنوان یک کتاب‌خوان الکترونیکی یا مرورگر وب استفاده کنید، بیشتر مشهود خواهد بود. بنابراین اگر اهل بازی با گوشی هوشمند هستید یا کتاب‌های الکترونیکی می‌خوانید یا زمان زیادی را در وب‌سایت‌ها می‌گذرانید، بهتر است قید A5 سامسونگ را بزنید و بدون شک آنر ۷ایکس را انتخاب کنید.

دوربین اصلی نسخه‌ ۲۰۱۷ گوشی گلکسی A7 به سنسور ۱۶ مگاپیکسلی مجهز شده است. استفاده از لنز ۲۷ میلی‌متری f/1.9 در کنار سنسوری نسبتا قدیمی اما کارآمد باعث شده تا A7 توانایی زیادی در بخش عکاسی و فیلم‌برداری داشته باشد. دوربین جلوی این گوشی نیز با هدف بهبود کیفیت تصاویر سلفی، به سنسور ۱۶ مگاپیکسلی با f/1.9 مجهز شده است. هر دو دوربین به‌کار رفته در این گوشی قادر به ثبت ویدئو با رزولوشن فول اچ‌دی هستند. گلکسی A7 در اکثر اوقات عملکرد مناسبی در زمینه‌ ثبت تصاویر دارد، کیفیت تصاویر ثبت‌شده در شرایط نوری مناسب و طول روز، قابل‌قبول است، اما در نور فضای داخل مثل منزل یا تاریکی نسبی شب چندان کیفیت ندارد. مشکل اساسی این گوشی و البته تمام سری ای‌‌های ۲۰۱۷، گیج شدن دوربین در حالت فیلمبرداری و عکسبرداری در نور متوسط و فضای بسته است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، دروبین این گوشی در نور کم مشکل فوکوس خودکار پیدا می‌کند. این مشکل به‌خصوص در زمان‌هایی که مشغول فیلمبرداری هستید، بیشتر نمود پیدا می‌کند و باعث تار و بلور شدن تصاویر می‌شود.

استفاده از دو دوربین روی قاب پشتی در کنار بازه‌ قیمتی مناسب؛ امکان خوبی را برای کسانی که به عکاسی با گوشی اهمیت می‌دهند، فراهم می‌کند. هوآوی هم به این نکته توجه کرده و دو دوربین روی قاب پشتی آنر۷پلاس قرار داده است. اگرچه مثل گوشی‌های تاپ بازار این دوربین‌ها آن‌طور که باید و شاید مشخصات بالایی ندارد، اما قابلیت‌های خوبی دارند که استفاده از آن‌ها خالی از لطف نیست.

دوربین اصلی سنسوری ۱۶ مگاپیکسلی دارد و دوربینی دو مگاپیکسلی آن را همراهی می‌کند. چیزی که در تصاویر این گوشی جلب‌توجه می‌کند، سرعت و کیفیت فوکوس است که برای یک گوشی میان‌رده عالی به‌نظر می‌رسد.(به‌یاد بیاورید که A5 سامسونگ دقیقا در همین بخش دچار چه مشکلاتی بود) همچنین کیفیت تصاویر هم مناسب هستند. هوآوی با استفاده از این دو دوربین، کاربردهای زیادی را برای بخش دوربین آنر۷ایکس درنظر گرفته است. استفاده از حالت‌های مختلف مثل فوکوس روی سوژه و محو کردن باقی قسمت‌های تصویر یا تصاویر زنده که کمی قبل و بعد از تصویر اصلی را مثل فیلم و در حالت متحرک ثبت می‌کند، امکان ثبت تصاویر پرتره که خروجی‌های مطلوبی هم دارد، از دیگر قابلیت‌های این دوربین دوتایی است. تصاویر پرتره آنر ۷ایکس می‌توانند برای سوژه‌هایی که نیم متر تا دو متر از دوربین فاصله دارند، استفاده شود. هوآوی مثل سایر شرکت‌ها تنها به این مورد اکتفا نکرده و برای این حالت، افکت زیبایی هم قرار داده که در ترکیب با حالت پرتره، خروجی‌های جذابی را به همراه دارد. برای دوربین سلفی سنسوری هشت مگاپیکسلی در نظر گرفته‌شده است. برخلاف شرکت‌هایی که برای دوربین سلفی از فلش استفاده می‌کنند، هوآوی ترجیح داده که نمای جلویی گوشی را با حفره‌های بیش‌ازحد زشت نکند و برای این دوربین فلشی در نظر گرفته نشده است. با توجه به دریچه‌ دیافراگم f/2.0، از این دوربین می‌توانید انتظار تصاویر روشن و با تراز سفیدی مناسب داشته باشید. حتی برای این دوربین هم حالت پرتره در نظر گرفته‌شده که با استفاده الگوریتم‌های نرم‌افزاری از سلفی معمولی شما، خروجی‌های مناسبی را تحویلتان می‌دهد.

دیگر می‌دانیم که شرکت کره‌ای سامسونگ در تولید پردازنده‌های موبایل تقریبا خود کفاست و بیشتر ترجیح می‌دهد از پردازنده‌های ساخت خودش(اگزینوس) در تولیداتش استفاده کند. انصافا این پردازنده‌ها از قدرت کافی برای پردازش برخوردارند و رقابت نزدیکی با پردازنده‌های کوالکام دارند. سامسونگ برای A7 نسخه ۲۰۱۷ از پردازنده هشت هسته‌ای Exynos 7880 برای پردازش استفاده کرده است. این پردازنده قدرت بیشتری نسبت به نسل قبلی خود دارد و علاوه بر این کمتر گرم می‌شود. در طول بررسی بدون کندی و افت سرعتی منوها باز و بسته می‌شوند و اجرای هم‌زمان چندین برنامه دستگاه را کند نمی‌کند. اگر به آمار و ارقام بنچ مارک‌ها اهمیت می‌دهید در تست Geekbench در حالت کارکرد تک هسته‌ای امتیاز ۷۶۶ و در حالت کارکرد همه هسته‌ها امتیاز ۳۸۸۳ برای A7 2017 ثبت شد. امتیاز حالت تک هسته‌ای از امتیاز گوشی‌هایی چون G3، S5 و آنر ۷X پایین‌تر است، اما هنگامی که همه هسته‌ها فعال‌اند می‌توانید بیشتر به کارآیی آن امیدوار باشید. برای گوشی میان‌رده سه گیگابایت رم کافیست، از این سه گیگابایت حدودا یک گیگابایت همیشه در اختیار کاربر است.(البته باید توجه داشته باشید، با مبلغ کمتر می‌توانید آنر ۷X را سفارش دهید که حافظه موقت بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد) یکی از ارتقاهای صورت گرفته نسبت به نسل قبلی دو برابر شدن حافظه داخلی است. به نظر می‌رسد ۳۲ گیگابایت حافظه داخلی کافی باشد، اما اگر زیاد عکس و فیلم در گوشی ذخیره می‌کنید برای افزایش حافظه تا ۲۵۶ گیگابایت کارت حافظه می‌توانید به آن اضافه کنید.

استفاده از چهار گیگابایت رم برای گوشی‌های میان‌رده از سیاست‌های شرکت‌هایی است که می‌خواهند بازار میان‌رده‌ها را در دست بگیرند. چندی قبل، این مقدار از رم، تنها در گوشی‌های بالارده استفاده می‌شد؛ اما هوآوی تصمیم گرفته‌ در کنار تراشه‌ هشت هسته‌ای اختصاصی‌اش از این مقدار رم استفاده کند تا بازدهی میان‌رده‌اش تا جای ممکن به بالارده‌های بازار نزدیک باشد. استفاده از حسگر اثرانگشت هم یکی دیگر از مواردی است که قبلا هم برای گوشی‌های میان‌رده استفاده شده بود؛ اما این میان‌رده از یک سنسور فوق‌سریع بهره می‌برد که در کسری از ثانیه انگشت شما را شناسایی می‌کند. اگر هوآوی از پورت USB Type-C استفاده می‌کرد، این گوشی دیگر هیچ‌چیز کم نداشت. می‌توانید انتظار داشته باشید آنر۷ایکس چیزی در حدود ۲۵روز را با یک‌بار شارژ کامل به‌صورت استندبای آماده‌به‌کار بماند. در استفاده ترکیبی که شامل استفاده از برنامه‌های معمول، بازی کردن، وب‌گردی، تماس تلفنی و حالت آماده‌به‌کار باشد؛ گوشی در حدود دو روزی را دوام می‌آورد. این زمان نسبتا طولانی علاوه بر باتری مطلوب گوشی می‌تواند، مدیون تراشه‌ اختصاصی هوآوی باشد که با لیتوگرافی ۱۶ نانومتری مصرف پایینی دارد و مدیریت مصرف مطلوبی را بابت استفاده از معماری مناسبش دارد. در کنار این دو مورد آنر۷ایکس از کارت‌حافظه‌ جانبی تا حجم ۲۵۶ گیگابایت پشتیبانی می‌کند، ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی دارد، از شبکه‌های ۴G و اینترنت نسل چهارم پشتیبانی می‌کند، رادیوی FM دارد و یک باتری با ظرفیت مطلوب سه هزار و ۳۴۰ میلی‌آمپرساعتی دارد.