آشنایی با انواع مختلف دوربین‌های دوگانه در گوشی‌های هوشمند (+عکس)

موبنا – از سال‌ها قبل شرکت‌های تولیدکنند گوشی هوشمند به این سمت رفتند تا دستگاه‌های جدید خود را به دوربین‌های دوگانه مجهز کنند و به عبارت دیگر دو لنز مجزا روی گوشی هوشمند نصب کنند. برخی از نخستین مدل‌های این گوشی‌ها دوربین دیجیتالی سه‌بعدی را شامل می‌شدند که از جمله آنها می‌توان به «اچ‌تی‌سی ایوُ ۳دی» اشاره کرد. شرکت اچ‌تی‌سی بعد از این هم تلاش‌های فراوان برای ساخت گوشی هوشمند با لنز دوگانه انجام داد و در این راستا محصول دیگری با نام «وان ام۸» عرضه شد. پس از آن شرکت ال‌جی گوشی هوشمند «جی۵» را با دوربین مجهز به لنز واید یا گسترده روانه بازار کرد و سرانجام اپل تصمیم گرفت در گوشی هوشمند «آیفن ۷ پلاس» دو لنز مجزا را به صورت افقی در پشت بدنه مور استفاده قرار دهد. در این زمینه هوواوی ایده دیگری داشت و با استفاده از دوربین‌های «لِیکا» گوشی هوشمند «پی۹» خود را به دوربین مونوکروم مجهز کرد.

با این توضیحات به نظر شما چند مدل دوربین دوگانه در گوشی‌های هوشمند امروزی وجود دارد و این دوربین‌ها چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟ آیا این دوربین‌ها می‌توانند کیفیت تصویربرداری را برای ما افزایش دهند؟

حسگرهای عمیق

تحلیل دوربین‌های دیجیتالی دوگانه در گوشی‌های هوشمند را باید از حسگر آنها آغاز کرد. در این سیستم دوربین دیجیتالی اصلی به یک حسگر ثانوی هم مجهز شده است که البته دوربین دوم وظیفه طراحی نقشه سه‌بعدی محیطی را برعهده دارد که گوشی در آن قرار گرفته است. همان طور که می‌دانید، انسان می‌تواند محیط پیرامون خود را سه‌بعدی ببیند، چون دو چشم دارد و هر کدام از آنها فضای پیرامون را با زاویه متفاوت تحلیل می‌کنند و این اتفاق به ما کمک می‌کند تا عمق را در محیط اطراف خود تشخیص دهیم و فضا را سه‌بعدی ببینیم.

دوربین ثانوی در این گوشی‌های هوشمند به همین صورت عمل می کند. با دوبین دیجیتالی ثانوی سیستم اصلی می‌تواند به ما بگوید عمق اشیا پیرامون ما چقدر است و هر کدام از آنها در چه فاصله‌ای از ما قرار دارند. این اطلاعات سپس به صورت جداگانه تحلیل می‌شوند و تصویر پس‌زمینه به صورت سه‌بعدی به نمایش درمی‌آید.

مهم‌ترین کاربرد تکنیک مذکور این است که بر اساس میدان دید محیط پیرامون،‌ عمیق فضا  اشیا به طور دقیق محاسبه شود. معمولا فناوری مذکور در دوربین‌های دیجیتالی دی‌اس‌ال‌آر که حسگرها و لنزهای بزرگ دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد و دوربین‌های دیجیتالی کوچک که روی گوشی‌های هوشمند نصبت می‌شوند نمی‌توانند آن را در خود جا دهند. به عنوان مثال این تکنیک در مرحله نخست برای محاسبه دقیق محل استقرار اشیا پیرامون به کار می‌رود و سپس برای عکاسی دقیق‌تر و بهتر به کار می‌رود.

اگرچه در حالت تئوری این فناوری بسیار کاربردی به نظر می‌رسد، ولی باید گفت تکنیک مذکور اشتباهاتی را هم در محاسبات خود انجام می‌دهد. به عنوان مثال اگر شیئ مورد نظر شما یک تابلوی مقوایی باشد این فناوری برای آن عمق در نظر می‌گیرد و نمی‌تواند فاصله اندک تابلو و دیوار را محاسبه کند. حتی زمانی که این فناوری به خوبی عمل می‌کند، تصویر نهایی نمایش داده شده توسط آن چندان طبیعی به نظر نمی‌رسد و به خصوص زمانی که دوربین‌های دیجیتالی در گوشی‌های هوشمند این فناوری را در اختیار می‌گیرند، به دلیل کوچک بودن اندازه لنز تصویر نهایی تار می‌شود فاصله کانونی تا نقطه تمرکز به درستی محاسبه نمی‌شود.

سیستم‌های مخصوص دوربین‌های دیجیتالی با حسگرهای عمیق یکی از نادرترین انواع سیستم‌های به کار رفته در دوربین‌های دوگانه هستند. یکی از مواردی که این فناوری در گوشی های هوشمند به کار گرفته شد «اچ‌تی‌سی وان ام۸» بود که البته این روزها بیشتر گوشی‌های هوشمند میان رده از جمله «آنر ۶اکس» یا «لنوو کِی۸ پلاس» هم یک نوع از حسگرهای عمیق را شامل می‌شوند.

دوربین‌های تک‌رنگ

یکی از معمول‌ترین کاربردهایی که برای دوربین‌های دیجیتالی ثانوی در نظر گرفته می‌شود حسگر تک‌رنگ یا منوکروم است. در این روش دوربین دیجیتالی اصلی با دوربین دیجیتالی ثانوی همراه می‌شود. هر دو دوربین دیجیتالی معمولا حسگر، دیافراگم، لنز و سیستم فوکوس یکسان را شامل می‌شوند. مهم‌ترین و اصلی‌ترین تفاوت میان این دو دوربین دیجیتالی حسگر دوم آنها است که فیلتر رنگی RGB ندارد. این مسئله به آن معنی خواهد بود که این حسگر نمی‌تواند اطلاعات رنگی را دریافت کند و در مقابل، زمانی که حسگر دیگر قفل می‌شود این دوربین دیجیتالی می‌تواند نور بیشتری را وارد خود کند.

هر زمان که شما عکس می‌گیرید سیستم دوربین دیجیتالی دو حسگر را با یکدیگر ادغام می‌کند و خروجی هر دو دوربین با قرار دادن لایه‌های مختلف روی یکدیگر در قالب یک عکس واحد نمایان می‌شود. در حالت تئوری این دو عکس ادغام شده جزییات بیشتری را نمایان می گویند و اختلال تصویری در آن کمتر دیده می‌شود. شما همچنین می‌توانید به کمک دوربین دیجیتالی تک‌رنگ به صورت جداگانه عکاسی کنید و عکس‌های باکیفیت‌تر را در اختیار بگیرید.

یکی از نخستین نمونه‌هایی که این سیستم را در اختیار گرفت گوشی هوشمند «هوواوی پی۹»  بود و از آن زما به بعد تعداد کمی از گوشی‌های هوشمند با این فناوری عرضه شدند. برای کاربران خانگی مهم‌ترین مزیت این فناوری این است که عکس‌ها با بهترین کیفیت تهیه می‌شوند. اگرچه در حالت تئوری این فناوری بسیار کاربردی به نظر می‌رسد، ولی در واقع نمی‌توان گفت قابلیت‌های دو دوربین دیجیتالی شبیه به چیزی است که در تبلیغات گفته می‌شود. در مجموع می‌توان گفت نتایج بسیار خوبی از عکاسی با این دوربین‌ها به دست آمده است و در عین حال در برخی مواقع هم عکس دلخواه به دست نیامده است.

به طور کلی نمی‌توان هیچ عیبی را برای این فناوری برشمرد ولی در عمل باید گفت که فناوری مذکور در عمل مانند حالت تئوری کاربرد ندارد.

دوربین زاویه گسترده

گوشی هوشمند «ال‌جی جی۵» که اوایل سال گذشته میلادی روانه بازار شد دوربین دیجیتالی زاویه گسترده (Wide-Angle) را شامل می‌شد و قابلیت‌های بسیار متفاوتی را در این عرصه ارایه کرد. این گوشی هوشمند دوربین دیجیتالی ۱۶ مگاپیکسلی داشت با حسگر ۲۹ میلیمتری f1.8 برای دوربین اصلی و دوربین ۸ مگاپیکسلی با حسگر ۱۲ میلیمتری f2.4 برای دوربین ثانوی را در خود جا داده بود. حسگر مخصوص با فاصله کانونی ۱۲ میلیمتری به دوربین دیجیتالی ثانوی امکان می‌داد با زاویه بسیار گسترده عکاسی کند و بسیار وسیع‌تر از آنچه که کاربر پیرامون خود می‌دید عکس نهایی را در اختیار او بگذارد.

این فناوری معایبی را هم به همراه داشت. به عنوان مثال در گوشی‌های هوشمند «جی۵» و «وی۲۰» شرکت ال‌جی که لنز زاویه گسترده را شامل می‌شدند عکس‌ها با کیفیت دوربین اصلی گرفته می‌شود و لبه‌های اشیا به خوبی از یکدیگر جدا نمی‌شد. البته شرکت ال‌جی این فناوری را برای گوشی هوشمند جدید «وی۳۰» ارتقا داد تا دوربین دیجیتالی ثانوی  بتواند با کیفیت بهتر عکاسی کند.

دوربین تله‌فتو

معمول‌ترین مدل دوربین‌های دیجیتالی دوگانه که به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد تله‌فتو است. در این فناوری دوربین دیجیتالی اول همراه با یک دوربین دیجیتالی ثانوی مجهز به لنز تله‌فتو به کار گرفته می‌شود. در این فناوری شما به راحتی می‌توانید روی شیئ مورد نظر خود زوم کنید و از آن عکس بگیرید.

این فناوری در گوشی هوشمند «آیفون ۷ پلاس» مورداستفاده قرار گرفت و شرکت‌های سازنده قابلیت بزرگنمایی دو برابری را در اختیار کاربران گذاشتند. برای این فناوری مزایای فراوان در نظر گرفته شد. بزرگنمایی تصویر مهم‌ترین فایده این فناوری بود و البته هنوز فناوری تله‌فوتو برای دوربین‌های دیجیتالی نصب شده در گوشی‌های هوشمند می‌تواند تصویر را دو برابر کند. هرگونه بزرگنمایی بیش از این مقدار به صورت دیجیتالی انجام می‌شود و ممکن است کیفیت تصویر را کاهش دهد.