اپل از کارمندان خود پول ناهار را می‌گیرد
«دان ویسنهانت» مدیر املاک و مستقلات اپل می‌گوید «استیو جابز» بر این باور بود که افراد آنچه را که به صورت رایگان در اختیار می‌گیرند را در نمی‌دانند و می‌بایست هزینه آن را پرداخت کنند.
موبنا، رضا خواجه‌وند – اپل از جمله شرکت‌هایی محسوب می‌شود که بزرگترین گام‌ها برای ارایه محصولات آتی را برمی‌دارد و یک مجموعه فوق‌العاده عالی راه‌اندازی کرده است که از آن با نام «پردیس سفینه فضایی» یاد می‌شود و هم‌اکنون به طور رسمی با نام «پارک اپل» از آن یاد می‌شود.
«جاناتان ایو» مدیر مرکز طراحی‌های اپل طی مصاحبه اخیر خود با روزنامه «وال استریت ژورنال» به همراه دیگر مدیران ارشد شرکت مذکور اطلاعاتی را در مورد فضای کاری آتی اپل منتشر کرد که قرار است بیش از ۱۲ هزار نفر در آن مشغول به کار شوند. در این مصاحبه اطلاعات جالبی منتشر شد و یکی از عجیب‌ترین آنها این بود که گفته شد کارمندان اپل در این مرکز موظفند هزینه ناهاری که می‌خورند را بپردازند.
ممکن است بعضی افراد بگویند که چطور می‌شود ثروتمندترین شرکت جهان غذای رایگان در اختیار کارمندان خود نگذارد. باید گفت که تامین غذای این افراد برای اپل دشواری ندارد و آشپزخانه‌ای که برای این مرکز در نظر گرفته شده است روزانه بیش از ۱۴ هزار غذا آماده می‌کند. ولی اپل هیچ کاری را بدون دلیل انجام نمی‌دهد و در این زمینه هم دلیلی وجود دارد که شرکت مذکور چنین تصمیمی گرفته است.
دو نکته مهم وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. نخست آنکه تمام قیمت‌ها در کافه‌تریا این مجموعه بسیار کاهش یافته‌اند و بنابراین اپل قصد ندارد با گرفتن پول از کارمندان خود کسب درآمد کند و از طریق فروش ناهار به کارمندان پول دربیاورد. تمامی قیمت‌هایی که برای این مرکز در نظر گرفته شده‌اند از میانگین معمول بسیار کمتر هستند. «دان ویسنهانت» مدیر املاک و مستقلات اپل می‌گوید «استیو جابز» بر این باور بود که افراد آنچه را که به صورت رایگان در اختیار می‌گیرند را در نمی‌دانند و می‌بایست هزینه آن را پرداخت کنند.
ویسنهانت در این خصوص گفت: «فلسفه استیو این بود که وقتی افراد برای یک اتفاق هزینه پرداخت می‌کنند توجه بیشتر به آن دارند و قدر آن را می‌دانند».
در این فلسفه که شرکت اپل تصمیم دارد آن را دنبال کند حقایق زیادی نهفته است. همه ما تمایل داریم از خدمات و سرویس‌های رایگان استفاده کنیم و معمولا برای آنها ارزش زیادی قایل نمی‌شویم. در مقابل اگر مجبور باشیم برای دسترسی به سرویس مذکور بخشی از درآمدی که حاصل دسترنج خودمان است را پرداخت کنیم، این مسئله متفاوت می‌شود. این هزینه برای یک محصول، سرویس یا شرکت در یک همایش می‌تواند پرداخت شود و به محض اینکه متوجه می‌شویم باید برای آن پول پرداخت کنیم شرایط عوض می‌شود و لذت بیشتری از آن می‌بریم. در اصل می‌توان گفت که در این زمینه یک سرمایه‌گذاری مالی و احساسی انجام داده‌ایم و به صورت همزمان به دو شکل لذت برده‌ایم.
