وقتی سیمئونه بارسلونا را فلج کرد!(آنالیز/تحلیل/نقشه حرارتی)

آمار پایانی مسابقه گمراه کننده ترین اطلاعات را ارائه می دهد. اطلاعاتی که نشان می دهد بارسلونا می بایست پیروز بازی می بوده. شاگردان  انریکه با پیروزی در اکثر نبردهای تعریف شده در این آمار عملا راهی جز پیروزی نداشته اند . اما این آمار تقریبا هیچ کدام از واقعیت های رخ داده در این بازی را به نمایش نمی گذارد.

آمار پایانی بازی اتلتیکو بارسا

اتلتیکو مادرید در بازی رفت از ترکیب ۳-۳-۴ برابر ۳-۳-۴ بارسلونا استفاده کرده بود. بازیکنان مادریدی که توانایی بدنی بسیار خوبی هم دارند در آن بازی موفق شدند حتی وقتی که ۱۰ نفره هم بودند دقایق قابل توجهی مقابل بارسا مقاومت کنند. ترکیب اولیه اتلتیکو مقابل بارسا متمرکز بر دفاع در مرکز زمین بود. آنها با ایجاد تجمع بازیکنان  جلوی محوطه جریمه خودی بارسا را تا زمین خودشان جلو می کشیدند و با بستن فضاها جلوی پیشروی و رسیدن آنها به محوطه جریمه را می گرفتند. روشی که طبق آن بارسای گواردیولا عملا فلج می شد. این روش اما به دلایلی که بعدا گفته خواهد شد جواب نداد. دیه گو سیمئونه برای این دیدار اما ترکیب ۲-۴-۴ را انتخاب کرده بود.

ترکیب اصلی اتلتیکو بارسا و تغییرسیستم شاگردان سیمئونه

انتخاب سیستم جدید برای سیمئونه البته از بازی رفت شروع شد . اودر بازی رفت و بعد از گذشت ۱۰ دقیقه از نیمه دوم تصمیم گرفت که تعداد هافبک هایش را بیشتر کند. او پس از اخراج تورس در دقیقه ۳۵ فقط ۲۰ دقیقه لازم داشت تا متوجه شود برنامه بارسا برای فرو ریختن دروازه تیمش چیست . او در آن بازی و در دقیقه ۵۷ کاساروی مهاجم را از زمین بیرون کشید و فرناندز هافبک را به جایش به زمین فرستاد. در اصل تیم مادریدی ۲۰ دقیقه با ترکیب ۲-۳-۴ بازی کرد و پس از آن به سیستم ۱-۴-۴ روی آورد.

این تغییر سیستم سیمئونه در واقع واکنش به حملات سنگین بارسا از جناحین بود. شاگردان انریکه توپ رابه پشت محوطه جریمه اتلتیکو می آوردند و وقتی به بن بست می خوردند با تعویض های جهت بازی توپ را روی دروازه ارسال می کردند.ارسال هایی که قبل از گل ها به یک ضربه آکروباتیک از مسی در روی نقطه شش قدم و یک ضربه سرتوسط جرارد پیکه تبدیل شد. تیم سیمئونه پس از این تعویض هم موفق نشد از پس ستاره های بارسا بربیاید و ۲ بار گل خورد .

نقشه استقرار بازیکنان اتلتیکو در بازی رفت و تمرکز در کانال میانی زمین

تفاوت های نقشه استقرار بازیکنان مادریدی در بازی رفت و برگشت یک تمام نما از تغییرات تاکتیکی برای دوبازی است . در بازی اول اتلتیکو تمرکز خود را روی دفاع از عمق گذاشته بود. به همین دلیل بود که با استفاده از سیستم مشابه بارسا تلاش می کرد نفوذ از عمق را برای تیم کاتالان مشکل کند. نقشه استقرار بازیکنان در رفت نشان می دهد که بازیکنان اتلتیکو حدود ۶۰ درصد زمان بازی در کانال های میانی زمین گذرانده اندو در کمتر از ۴۰ از زمان بازی در کنال های کناری بودند. ماجرایی که به خوردن گلشان منجر شد.

نقشه استقرار بازیکنان اتلتیکو مادرید در بازی برگشت و تمرکز حضور در کانال های کناری

در بازی برگشت اما سیمئونه با استفاده از سیستم ۲-۴-۴ عملا عرض زمین را به روی بارسا بست . نقشه استقراربازیکنان سیمئونه در بازی برگشت نشان می دهد که آنها دقیقا برعکس بازی رفت ۶۰ درصد از بازی را در کانال های کناری و ۴۰ درصدرا در کانال میانی زمین گذرانده اند. آنها چه با نفوذاز کانال چپ و راست و چه بادفاع محکم در برابر نفوذهای بارسا در فلج کردن بارسا موفق بوده اند.

نقشه حرارتی تحرک بازیکنان اتلتیکو مادرید که نشان می دهد چطور برنامه نفوذ از جناحین داشته اند

نقشه حرارتی یک که همان مدل حرکتی بازیکنان سیمئونه است به خوبی نشان می دهد که آنها مرکز را بسته اند و از کناره ها نفوذ کرده اند و تیم انریکه را ناکام گذاشته اند. مدل انتخابی سیمئونه برای این بازی هرچند بدنسازی خارق العاده ای نیاز دارد اما به هرحال یک راه حل برای همه تیم هایی است که مقابل بارسا بازی می کنند.

نقشه حرارتی تحرکات بازیکنان بارسا که کمی به سمت چپ متمایل شده و البته نتیجه نداشته

عکس العمل بارسا در نقشه های حرارتی اما منفعلانه است. شاگردان انریکه در عمق و کناره ها ناموفق بوده اند وشکست خورده اند. حالا اشتباه داوری در دقایق پایانی خیلی اهمیتی ندارد. بارسا با این تاکتیک در وقت های اضافه هم می توانست گل دریافت کند و شکست بخورد. هرچند که نقشه ایجاد موقعیت های بارسا می گوید انها برای ضربه زدن از چپ برنامه داشته اند و موفق نشده اند.

نقشه ایجاد موقعیت دوتیم نشان می دهد که بارسا از سمت چپ تلاش هایی کرده که ناموفق بوده

 منبع: عصرایران | نویسنده: مهدی شادمانی